Lisa van den Akker Opvoeden 7 mei 2023, 06:25

Leestijd: 5 minuten

Opvoeden zonder te schreeuwen: 7 gouden tips waarmee het je écht gaat lukken

Iedere ouder heeft weleens de neiging om te schreeuwen tegen zijn kind bij het opvoeden en soms gebeurt dit ook. Meestal schreeuwen we uit frustratie op het moment van een driftbui, uitbarsting of het dwarsliggen van onze kinderen. Maar juist dat schreeuwen kan het gevoel van eigenwaarde en het vertrouwen van kinderen beschadigen.

Het is niet alleen slecht voor je kind, óók jij voelt je niet fijn bij schreeuwen tijdens het opvoeden. Door kinderen op te voeden met gezonde grenzen én een veilig gevoel, help je hen opgroeien tot zelfbewuste en emotioneel-gezonde volwassenen.

Opvoeden zonder schreeuwen

Met deze tips gaat het je écht lukken om niet meer te schreeuwen bij het opvoeden.

1.Verwen en verzorg jezelf

Je kent vast wel de vliegtuigmetafoor. Deze metafoor geeft aan dat ouders in een crisis éérst aan zichzelf moeten denken, voordat zij hun kinderen kunnen helpen. Ouders worden namelijk aangeraden om tijdens een ongeluk eerst hun eigen zuurstofmaskers op te doen; daarna pas dat van hun kinderen. Waarom? Omdat je anderen, en dus ook je eigen kinderen, pas kan helpen als je zelf voldoende zuurstof hebt. Deze metafoor werkt eigenlijk door in de realiteit van elke dag. Pas als je goed voor jezelf zorgt, heb je voldoende energie om je kinderen te helpen. Als je moe bent en weinig energie hebt, is het vaak veel lastiger om met uitbarstingen van je kinderen om te kunnen gaan.

Maar wat houdt dit verwennen en jezelf verzorgen in? Je zou kunnen uitzoeken welke rituelen zoals meditatie, yoga of sporten voor jou werken. Daarnaast moet je proberen om met jezelf te praten zoals je ook met een kind zou praten, dus niet als een criticus die veel te streng is. Erken je eigen gevoelens, hoe dom of irrationeel ze misschien voor jou ook lijken.

Dit is waarom je niet (te vaak) moet schreeuwen tegen je kind

2. Respecteer je eigen grenzen

Als kinderen de neiging hebben om te ver of te vaak over grenzen te gaan, komt dat vaak doordat ouders dat ook laten gebeuren. Natuurlijk is het niet meer dan logisch dat je in sommige situaties toch liever even “nee” vermijdt, omdat je een driftbui wil voorkomen. Of omdat je stiekem gewoon even de ‘chille moeder’ wil zijn. Maar gezonde grenzen stellen is de taak van ouders. Ook al houd je nog zo veel van je kind, dat betekent niet dat je hem alles moet geven wat hij wil. Door je juist consequent vast te houden aan je standpunten, kan je driftbuien in de toekomst voorkomen.

3. Heb verwachtingen die passen bij de leeftijd

Als je je kind meeneemt naar openbare plekken, kan je nou eenmaal niet verwachten dat hij zich de hele tijd als een volwassene gedraagt. Een uur lang stilzitten? Niet te doen voor een kind. Trouwens, volwassenen kunnen dit zelf soms al niet, dus laat staan dat je kind dit wel kan. Hoewel het natuurlijk hartstikke leuk is om bijvoorbeeld met je kind uit eten te gaan, moet je niet vergeten dat kinderen hun eigen ervaringen mogen hebben. Dus probeer om je niet ongemakkelijk of bijvoorbeeld schuldig over de reacties van je kinderen te voelen. Probeer daarom onrealistische verwachtingen los te laten: je geeft jezelf dan veel meer de ruimte om zelf ook leuke ervaringen te hebben.

4. Projecteer je eigen angsten niet op je kind

Maak jij je weleens zorgen over het wangedrag van je kind? Of ben je bijvoorbeeld bang dat hij zich in een bepaalde context agressief zal gedragen? Deze energie van jou voelen kinderen en zo zullen zij zichzelf misschien ook gaan zien. Als een kind begint te denken dat hij ‘slecht’ is, dan zal dit juist vaak tot meer wangedrag leiden.

Boos worden op je kind: 5 manieren om niet die schreeuwende moeder te zijn

5. Herstel je innerlijke kind

Kinderen kunnen soms onverwerkte emoties van hun ouders triggeren, waardoor ouders zich gekwetst en gefrustreerd kunnen voelen. Bijvoorbeeld over je eigen jeugdervaringen of huidige geldproblemen in je leven. Het maakt eigenlijk niet heel veel uit of kinderen dit nu bewust of onbewust doen. Probeer er juist voor te zorgen dat je je eigen verdriet en frustraties omarmt en niet op je kind projecteerd. Erken en accepteer je eigen gevoelens. Geef het kind in jou alle liefde en bevestiging dat het nooit gekregen heeft, of dat het momenteel nodig heeft.

6. Laat schuldgevoelens los

Schuld en schaamte hebben een grote weerslag op jezelf als mens én als ouder. Zowel schuld- als schaamtegevoelens staan op de emotionele ladder misschien wel het verst af van liefde, evenwicht en compassie. Schuldgevoel zorgt er allereerst voor dat we geen mededogen naar onszelf kunnen tonen, maar zorgt er eigenlijk ook voor dat we onze ‘fouten’ niet goed kunnen maken. Maar vergeet niet dat ouderschap een proces is! Je doet op ieder moment je best, meer dan je best doen kan je niet – en je kan altijd leren en verbeteren!

7. Maak tijd voor quality time

Aandacht is de basisbehoefte voor kinderen om te overleven. Als kinderen emotionele uitbarstingen tonen, is dat vaak een poging om hun ouders te laten zien dat ze proberen om zichzelf te definiëren of hun individualiteit ontwikkelen. Oftewel: ze schreeuwen letterlijk om aandacht.

Kinderen willen vaak niet meer dan zich veilig voelen door de liefdevolle begeleiding van ouders. De mooiste manier om deze liefdevolle begeleiding te geven zijn de speciale, kwalitatieve momenten waarop je niet afgeleid wordt en je honderd procent aanwezig bent. Ouders hoeven echt niet de hele tijd fysiek aanwezig te zijn. Maar quality time is van onschatbare waarde voor kinderen. Als een kind zich consequent geliefd voelt, zal de behoefte aan emotionele uitbarstingen ook verminderen.

Quality time momenten inplannen met je kind doe je zo!