Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen 20 mei 2025, 09:02

Leestijd: 3 minuten

Alines man steunt zijn ouders financieel: ‘Mijn schoonmoeder gaat van míjn geld naar het casino’ 

Aline’s man deed altijd de geldzaken thuis en daardoor wist ze niet dat hij iedere maand een aardig geldbedrag naar zijn ouders overmaakte. “Al járen en dat zonder dat ik het wist.” 

“Geld is nooit echt een issue geweest tussen mij en mijn man. Hij regelt de financiën, ik regel de rest, zo ging het eigenlijk altijd een beetje. Niet omdat ik geen interesse had, maar gewoon omdat het liep. We werkten allebei, we kwamen rond, spaarden een beetje, gingen op vakantie en deden verder geen gekke dingen. Tot ik laatst ineens dacht: hoeveel staat er nu op de spaarrekening? Ik besloot eens in te loggen op internetbankieren. 

Maandelijkse afschrijving

We wilden kijken of we deze zomer toch die nieuwe badkamer konden doen. Dus ik ging zitten, op z’n laptop, met een cappuccino in mijn hand en die lange lijst van afschrijvingen voor mijn neus. En toen viel mijn oog op een bedrag van 500 euro, naar zijn ouders. Ik dacht eerst dat het misschien eenmalig was, maar nee hoor. Ik bekeek de vorige maanden en zag het keer op keer op keer gebeuren. Al járen en dat zonder dat ik het wist.

Ons geld 

Ik voelde me misselijk. Niet eens alleen vanwege het geld, maar vanwege het feit dat hij het me nooit verteld had. Dit was geen tientje voor de bingo of een bos bloemen voor Moederdag. Dit was serieus geld. Ons geld. Toen ik het hem vroeg, zei hij heel laconiek: ‘Oh ja, dat doe ik al sinds m’n vader ziek werd. Een beetje extra steun.’ Pardon? Sinds z’n vader ziek wás. Dat is inmiddels zes jaar geleden en die man staat inmiddels weer gewoon elke ochtend op het voetbalveld als vrijwilliger.

Geen schrijnend geval 

En steun? Die mensen hebben een volledig afbetaald huis, een auto voor de deur en een caravan in Zeeland. Zijn moeder zit geregeld in het casino en z’n vader rookt nog elke dag een pakje weg alsof het 1994 is. En dat dus allemaal van míjn geld. Zijn ouders zijn geen schrijnend geval, zeg maar. Dus ik was woest én verdrietig. Want waarom vertel je dit niet?

Een team 

Het ergste vond ik dat hij het blijkbaar normaal vond. ‘Het is toch ook mijn geld?’, zei hij. Maar dát is dus precies waar het wringt. We zijn een team. Als ik 500 euro per maand zou overmaken naar, ik noem maar wat, een vage vriendin uit mijn studietijd, dan had hij ook vragen gehad. Terecht. Ik ben niet tegen geven. Als er echte nood is, help je je ouders natuurlijk. Maar dit voelde niet eerlijk.

Flinke ruzie 

We hebben er flinke ruzie over gehad. En we zijn nog steeds niet helemaal uit wat we nu gaan doen. Hij vindt dat ik overdrijf. Ik vind dat hij een grens is overgegaan. Misschien komen we ergens in het midden uit, een kleiner bedrag bijvoorbeeld, in overleg. Maar één ding is zeker: die bank-app houd ik vanaf nu zelf ook in de gaten.”

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.

Meer lezen over geld en kinderen?

• Op deze momenten gaat de kinderbijslag omhoog
• Dit deel van je inkomen besteed je maandelijks aan je kind
• Kijk hier of je kind genoeg kleedgeld krijgt
• Gloria’s zoon investeert in bitcoins
• Dit is het advies voor zakgeld en kinderen