Japke Janneke Sybesma Puber 26 jan 2023, 14:09

Leestijd: 2 minuten

De puberstrijd met Anne-Fleur: ‘Mijn zoon (14) wil alleen maar gamen’

In de wekelijkse serie ‘De puberstrijd met’ bespreken we een strijd tussen ouder en puber. Deze week vertelt Anne-Fleur over de strijd die ze dagelijks heeft met haar zoon van veertien: “Hij doet niets anders dan gamen.”

“Timo heeft altijd al moeite gehad met de afgesproken schermtijd. Op de basisschool wilde hij liever tv kijken of ‘achter de iPad’ dan buitenspelen. Ook wanneer er vriendjes kwamen, trokken ze vaak een scherm erbij. Mijn man en ik probeerden tevergeefs afspraken te maken.

Gamen

Hij hield zich er eigenlijk nooit aan. We probeerden van alles uit: wekkers zetten, een beloningsysteem, alternatieven aanbieden of het scherm helemaal verbieden. Timo reageert snel boos en om de escalaties te voorkomen, gaven we vaak toe. Ook om het maar ‘gezellig’ te houden.

Inmiddels heeft hij het gamen helemaal ontdekt en is hij niet achter zijn computer weg te slaan. Nu hij op de middelbare school zit, vinden we het als ouder nog moeilijker om hem te sturen. Soms moet hij vanwege schoolwerk achter zijn laptop zitten. Ik heb als moeder ook geen zin om hem steeds te moeten controleren. Naast dat het heel betuttelend voelt, vind ik het ook niet prettig voor onze band: alsof ik hem niet vertrouw.

Afspraken

Gezamenlijk hebben we de afspraak gemaakt dat hij twee uur per dag mag gamen. Ik vind het lang klinken, maar hij zit er gemakkelijk aan per dag. Ik weet dan ook vrijwel zeker dat hij veel meer doet dan wat we hebben afgesproken. Soms twijfel ik of we deze afspraak niet gewoon moeten laten varen. Toch voelt het slecht als ik hem ongelimiteerd laat gamen. Raakt hij niet verslaafd? Ik vind het belangrijk dat hij andere hobby’s ontwikkelt, met vrienden afspreekt of gaat sporten.

Dat laatste is in ieder geval iets waar Timo absoluut geen zin in heeft. Bewegen? Liever niet. Hij gaat met de bus naar school en tijdens het gamen zit hij ook urenlang in eenzelfde houding. Dat baart me dan zorgen.

Lotgenoten

Online heb ik veel gezocht naar ervaringsverhalen. Er zijn zoveel jongens van Timo zijn leeftijd die verslaafd zijn aan gamen en dus zijn er ook veel ouders met ditzelfde probleem. Het advies is vaak wisselend. De ene ouder zweert bij afspraken maken, maar een andere ouders geeft aan dat het bij hen averechts heeft gewerkt. Het leverde dan juist meer strijd op.

Vooralsnog weet ik ook niet wat we met onze puberstrijd aan moeten. Moeten we hulp inschakelen? Of is het iets onschuldigs? Ik hoop dat Timo zelf gaat ervaren dat er meer is dan gamen. Daarin denk ik dat zijn vriendengroep belangrijk en sturend zal zijn. Nu gaat hij vooral om met jongens die ook veel gamen. Mochten die ineens interesse krijgen in meisjes, sporten of iets anders, kan ik me voorstellen dat Timo daar wel gevoelig voor is. Zo hoop ik toch dat er binnenkort een eind komt aan onze strijd over het gamen.”

Ouders zijn steeds positiever over gamen, blijkt uit onderzoek