Redactie Opvoeden 3 mrt 2021, 16:37

Leestijd: 7 minuten

Zo stuur je jouw kind liefdevol bij

Je houdt zielsveel van je kind, maar soms vraagt hij (of zij) wel heel veel geduld van je. Bijvoorbeeld wanneer je haast hebt om te vertrekken en jouw kleuter weigert zijn jas aan te doen. Of wanneer jouw puber zich niet houdt aan wat jullie hebben afgesproken. Het kan dan lastig zijn om niet volledig uit je slof te schieten. Gelukkig zijn er ook manieren om je kind liefdevol bij te sturen.

Marjolein Berendsen, natuurgeneeskundig therapeut en founder van ZoMa Opleidingen, legt uit hoe.

Waarschuwen

Herken je dat, dat je jezelf steeds weer hetzelfde hoort zeggen? ‘Hou daarmee op!’, ‘Als je zo doorgaat, dan …’. Je speelt de hele dag ongewild politieagent, reageert vanuit wanhoop en weet misschien niet eens wat je volgende stap zal zijn.

Op zo’n moment is het goed om jezelf af te vragen wat precies het effect is van dat wat je tegen je kind zegt. Op de korte, maar ook op de lange termijn.

Enerzijds kun je net zo goed niet waarschuwen, als het slechts bij waarschuwingen blijft. Anderzijds vervalt waarschuwen al snel in dreigen en ook dat is niet wenselijk. Dit boezemt jouw kind namelijk angst in, en waarvoor eigenlijk? Voor de straf die zal volgen? Voor jou?

Als je goed kijkt kom je waarschijnlijk tot de conclusie dat dit zowel voor je kind als voor jezelf niet goed voelt. Bovendien werkt het meestal averechts en nemen kinderen zo’n dreigement vaak onbewust op als een uitnodiging om jouw grens nóg meer op te zoeken. Ofwel, om te zien waar deze dan precies ligt. Ze hebben van jou als ouder duidelijkheid en betrouwbaarheid nodig. Een duidelijke grens dus.

Doen wat je zegt

Doen wat je zegt en zeggen wat je doet, is een belangrijk aspect in de opvoeding. Als je dit nastreeft weet jouw kind wat hij aan jou heeft, waardoor hij zich veilig bij je voelt. Een belangrijke basis.

Een alternatief voor waarschuwen, is aangeven wat je voelt door middel van een ‘ik’-boodschap. Bijvoorbeeld: ‘Ik vind het fijn als je stopt met tikken, zodat ik me kan concentreren.’

Zo keur je niet jouw kind zelf af, maar zijn gedrag. Daarnaast maakt deze boodschap duidelijk waarom je wilt dat het gedrag stopt. Tenslotte geef je op deze manier een goed voorbeeld aan je kind als het gaat om uitspreken wat je voelt.

Bij waarschuwen voor gevaar is deze extra uitleg ook belangrijk. ‘Pas op, de pan is heet, je kunt je verbranden.’ De angst die hierbij mogelijk ontstaat is functioneel. En mocht je kind vervolgens uit nieuwsgierigheid toch even aan de pan voelen, dan leert hij dat jouw waarschuwing de moeite waard is om serieus te nemen.

Reageren vanuit rust

Het komt weleens voor dat je geduld bij voorbaat al op is. Bijvoorbeeld omdat je niet lekker in je vel zit. Doet je kind op zo’n moment iets wat niet mag, dan schiet je irritatie-niveau plotseling meters de lucht in, evenals jouw gevoel van onmacht.

Het kan dan zomaar gebeuren dat je je nog maar moeilijk kunt inhouden en op het punt staat om uit te barsten. Voor je het weet verhef je je stem of ben je zelfs al aan het schreeuwen.

Als jouw kind hier getuige van is – laat staan wanneer het aan hem gericht is – dan kan dit zijn gevoel van veiligheid zelfvertrouwen schaden. Hij kan zich schuldig voelen en onzeker.

Schreeuwen en schelden lost de situatie niet op en zijn dus geen toegevoegde waarde voor de opvoeding. Bovendien zul jij je na zo’n uitbarsting zelf ook niet fijn voelen

Bedenk je dat het oké is om je af en toe machteloos te voelen en probeer op zo’n moment een uitbarsting te voorkomen. Een oude, vertrouwde truc hiervoor is om tot tien te tellen en simpelweg even rustig adem te halen.

Een bewuste ademhaling brengt je terug bij jezelf en helpt je om de situatie te relativeren. Ga vervolgens samen met jouw kind op zoek naar een passende oplossing voor de situatie.

5 dingen die je wel en 5 dingen die je juist niet tegen je kids moet zeggen

Wel of niet toegeven

Confrontaties vermijden lijkt soms de makkelijkste weg. Toch kom je met deze gedachtegang vaak bedrogen uit. Jouw kind alles geven wat het wenst om maar geen ‘nee’ te hoeven zeggen, werkt misschien de eerste paar keer in je voordeel maar op den duur zal je kind dingen willen waar je écht geen ‘ja’ op wil of kan zeggen. Alle kleine botsinkjes die je tot dit punt hebt vermeden, vallen in het niet bij de confrontatie die dan volgt.

Het is goed om je steeds af te vragen waarom je wel of niet toegeeft wanneer je kind iets van je vraagt. Zeg je ‘ja’, omdat je geen ‘nee’ durft te zeggen? Omdat je van het gezeur af wil zijn? Omdat je het moeilijk vindt om emotionele aandacht te geven, waardoor het makkelijker is iets concreets te geven?

Welk gevoel of welke gedachte ligt hieraan ten grondslag? Als je deze vragen onderzoekt, leer je jezelf beter kennen en word je je bewuster van het effect van jouw opvoeding.

Het is goed te beseffen dat ‘nee’ soms het beste antwoord is. Het leert je kind waar jouw grenzen liggen, maar bovenal leert het hem om om te gaan met frustraties en tegenslagen. Een belangrijke les voor later, aangezien we het in het leven niet altijd zelf voor het zeggen hebben.

Anderzijds is het soms goed om je af te vragen waarom je ‘nee’ zegt. Misschien kan het geen kwaad om af en toe ‘ja’ te zeggen, waar je dit normaal niet zo snel zou doen. Geef hierbij dan duidelijk aan dat het om een uitzondering gaat.

Het kan ook voorkomen dat je kind met een vraag komt die uit meerdere delen bestaat. Bijvoorbeeld wanneer je puber uit wil gaan in de stad en daarna zelf naar huis wil fietsen.

Het kan zijn dat je hier direct ‘nee’ op zegt, omdat het alleen fietsen echt een no-go voor jou is. Terwijl het uitgaan in de stad eigenlijk wel prima voelt. Kijk dan liever of je samen bepaalde voorwaarden kunt bedenken waardoor de (eigenlijk halve) ‘nee’ toch een ‘ja’ zou kunnen worden.

Dit is voor je puber meteen een oefening in onderhandelen, en voor jou als ouder in het leren loslaten van je kind.

Tips voor positief opvoeden: zo zeg je minder vaak ‘nee’ en ‘niet doen’

Duidelijkheid in de boodschap

Als je jouw kind wil bijsturen, dan geef je een boodschap waarvan je wil dat je kind die begrijpt. Vanzelfsprekend is het dan belangrijk dat de boodschap duidelijk is. En toch doen we onbewust vaak onduidelijke uitspraken.

Zo zeg je ‘Wees nou eens lief’ als je het vervelend vindt dat jouw kind je steeds zit te knijpen. Hij begrijpt je echter veel beter wanneer je zegt waar het op staat: ‘Ik vind het vervelend dat je me steeds knijpt, stop daar alsjeblieft mee.’

En wat dacht je van het veelvoorkomende ‘Doe normaal’? Wat is normaal? En wat vind je precies abnormaal, waardoor je dit nu zegt? Het kind kan zich in het uiterste geval gaan afvragen of er met hem iets mis is. Het beste kun je dus duidelijk verwoorden wat je precies van jouw kind verwacht en waarom.

Fouten maken is menselijk

Het is heel normaal dat jouw geduld af en toe ver te zoeken is als opvoeder. Reageer je ondanks bovenstaande tips toch nog eens anders dan je eigenlijk zou willen? Weet dan dat fouten maken menselijk is en neem de ervaring mee voor een volgende keer.

Zolang jij je best doet om op een liefdevolle manier duidelijk je grenzen aan te geven, geef je jouw kind wat het nodig heeft. Een ouder die er voor hem is en hem bewust en respectvol biedt wat hij nodig heeft. Ook als dat een ‘nee’ betekent.

8x dit kun je beter niet zeggen als je kind een driftbui heeft (+ alternatieven)

Holistisch opvoeden

Wil jij leren hoe jij je kind holistisch opvoedt? Dan is de online cursus ‘Holistisch opvoeden’ van ZoMa Opleidingen echt iets voor jou! Met de kortingscode ‘ZOMAPC520’ volg jij deze cursus met maar liefst €100 euro korting en betaal je slechts €99!

Dit artikel is geschreven door Marjolein Berendsen. Marjolein is oprichter en eigenaar van ZoMa Opleidingen. In de opleiding tot holistisch therapeut leer je weer te leven vanuit je essentie, en dit vanuit licht en liefde door te geven aan je cliënten. Je kunt bij ZoMa Opleidingen o.a. verschillende Reiki-cursussen en de online cursus ‘Holistisch voeden’ volgen. Ook is Marjolein is auteur van het handboek en werkboek ‘Holistisch leven, moeiteloos gelukkig zijn’.