Soraya Vogelaar Ouders 18 jan 2022, 16:30

Leestijd: 3 minuten

Dit kun je zeggen om meer empathie te tonen naar je kind

Over gevoelens praten is niet altijd even makkelijk, zeker niet voor kinderen. Het laatste wat je wil is teveel uitgaan van je eigen emoties en ervaringen waardoor je kind mogelijk nog verder dichtklapt. Met de volgende uitspraken kun je naar je kind toe meer empathie tonen, dat je hun gevoel erkent, dat je oplet en om hem geeft.

Voorzichtig vragen

‘Jij lijkt verdrietig/chagrijnig/bezorgd. Wat is er aan de hand?’

Deze zin kun je gebruiken wanneer je merkt dat je kind iets dwarszit, maar je niet precies weet wat. Zo kun je een open gesprek beginnen. De timing is ook belangrijk: kies een moment uit waarop je genoeg tijd hebt voor een lang gesprek en zorg dat er geen broertjes of zusjes bij zijn. Sommige kinderen reageren het best op fysiek contact. Is dit voor jouw kind ook het geval? Ga dan naast je kind zitten en leg bijvoorbeeld je hand op zijn of haar rug. Andere kinderen reageren juist weer beter bij neutrale omstandigheden. In dat geval kun je het gesprek beginnen terwijl jullie een wandeling maken, tijdens een ritje of wanneer jullie samen klusjes doen.

Erkenning

‘Jij voelt je vrolijk/schuldig/geïrriteerd door… (een voorval of omstandigheden)

Dit is een goede basis-zin. Het benoemt de emotie van je kind en legt een connectie naar wat er aan de hand is. Om te beschrijven wat je kind voelt kun je op een aantal dingen letten. Laat je leiden door wat je kind zegt, zijn lichaamstaal, gezichtsuitdrukkingen en stem. Probeer jezelf bovendien ook in hem of haar te verplaatsen. Wees niet bang dat je de fout ingaat door een ‘verkeerde’ emotie te constateren. Een kind kan je daar zelf in corrigeren: ‘Ik ben niet verdrietig, ik ben kwaad.’

Een voorzichtige gok

‘Het klinkt alsof jij je … voelt over …’

Bij sommige kinderen – vooral bij tieners – helpt het om voorzichtiger om te springen met het benoemen van de emoties. Door aan te geven dat het klinkt of lijkt alsof je kind een bepaalde emotie voelt, krijgt hij onbewust jouw erkenning mee dat hij zijn eigen emoties het best kent. Zo wordt de stap om deze emoties zelf te benoemen en uit te leggen ook makkelijker gemaakt.

Erop inspringen

‘Wat spannend/frustrerend/teleurstellend!’

Dit is een handige zin voor het erkennen van intense emoties. Let hierbij op je eigen toon wanneer je het zegt en lichaamstaal. Zo maak je ook non-verbaal duidelijk dat jij je kind steunt en bewust meeleeft met zijn of haar emoties.

Algemener

‘Het zit je dwars dat (gebeurtenis of omstandigheden).’
‘Het is moeilijk voor je wanneer (gebeurtenis of omstandigheden).’

Bij kinderen die van nature meer gesloten zijn en het ongemakkelijk vinden om open over hun emoties te praten, kunnen deze zinnen helpen. Emoties worden niet direct genoemd maar je erkent wel dat je kind iets dwars zit. Het zijn subtielere manieren om hun ervaringen vast voor ze te benoemen. Dit begeleidt ze op een soepelere manier naar een gesprek over een voor hen lastig onderwerp.

Wensen

‘Jij wenst..’

Je kunt niet altijd elk conflict of probleem voor je kind oplossen. Maar je kunt wel de dromen, wensen en eventueel spijt van je kind erkennen. Door hiernaar te vragen ontstaat een positief gesprek waarin jullie kunnen reflecteren op hetgeen wat er gebeurd is. Het laat zien dat je open staat voor hoe je kind liever gezien had dat een bepaalde situatie gelopen was.

Rekening houden met anderen, zo leer je dat aan je kind

Psychology Today