Sofie Vissers Persoonlijke verhalen Vandaag, 13:11

Leestijd: 3 minuten

Opgebiecht… Ronja (41): ‘Sinds ik moeder ben, voel ik me vermoeid, dik en onaantrekkelijk’

Sinds de geboorte van haar twee dochters (2 en 5) is Ronja (36) zichzelf langzaam kwijtgeraakt. Ronja (41): “Ik dacht dat ik gewoon tijd nodig had om weer de oude te worden, maar nu, vijf jaar later, herken ik mezelf niet meer. Ik voel me elke dag uitgeput, mijn lijf voelt niet als mijn lijf en in de spiegel zie ik een onaantrekkelijke vrouw.”

Ronja: “Voordat ik moeder werd, was ik actief, slank en altijd in voor een avond uit. Ik sportte drie keer per week en vond het leuk om me mooi aan te kleden. Maar toen mijn eerste kind werd geboren, veranderde alles. Slapeloze nachten, borstvoeding, werken, huishouden, er bleef niets over van mijn oude ritme.
Toen ons tweede kind kwam, dacht ik: nu weet ik wat me te wachten staat, dus het wordt makkelijker. Maar het werd alleen maar zwaarder. Ik voelde me continu moe. Mijn huid werd grauw, mijn kleren pasten niet meer en ik greep naar makkelijke, comfortabele outfits. Make-up, daar had ik geen puf voor.

Onaantrekkelijk

Mijn partner Kay is lief voor de kinderen, maar ziet ook dat ik mezelf kwijt ben. “Je hoeft niet perfect te zijn,” zegt hij vaak, maar ik voel me niet meer aantrekkelijk. Daardoor ben ik afstandelijk geworden, ook in onze relatie. Intimiteit is er nauwelijks meer. Soms vraag ik me af of hij nog wel dezelfde vrouw ziet op wie hij ooit verliefd werd.

Het ergste is misschien wel hoe streng ik voor mezelf ben. Als ik langs winkelruiten loop, kijk ik automatisch weg. Foto’s van mezelf met de kinderen vermijd ik. Ik vergelijk me met andere moeders op social media en voel me tekortschieten. Zij lijken alles voor elkaar te hebben: een slank lichaam, een opgeruimd huis en een stralende glimlach. Ik daarentegen voel me constant alsof ik achter de feiten aanloop.

Sporten

Ik heb wel pogingen gedaan om het tij te keren. Een paar keer ben ik gestart met sporten, maar na een week of drie gooide vermoeidheid roet in het eten. Diëten hield ik hooguit twee weken vol. En als ik eindelijk een avond voor mezelf had, lag ik liever op de bank dan dat ik naar de sportschool ging.

Laatst stond ik in de badkamer en keek ik naar mezelf in de spiegel. Voor het eerst in lange tijd bleef ik kijken. Niet om te zien wat er mis was, maar om te erkennen dat ik dit niet langer wilde. Ik wil niet dat mijn kinderen later terugdenken aan een moeder die altijd moe en ongelukkig was.

Kleine stapjes

Daarom heb ik besloten kleine stapjes te zetten: iedere dag een kwartier wandelen, mijn telefoon vaker wegleggen en bewuster kiezen voor eten waar ik me goed bij voel. Het voelt nog kwetsbaar, maar ik wil mezelf terugvinden en niet meer onaantrekkelijk vinden.”

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.

Meer Opgebiecht verhalen lezen?

• Opgebiecht… Ik kan niet wachten totdat mijn zoon het huis uitgaat 
• Opgebiecht… De kinderbijslag gebruik ik voor mezelf  
• Opgebiecht… ‘Mijn man denkt dat ik iedere maand 1000 euro spaar, maar ik maak alles op’
• Opgebiecht… ‘Ik maak het huiswerk en de werkstukken van mijn zoon (14)’

Evelien (31): ‘Ik baal van mijn overgewicht, ik heb ieder dieet geprobeerd’