Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen Vandaag, 09:02

Leestijd: 3 minuten

Bente (43): ‘Ik vind de alternatieve kledingstijl van mijn puberdochter verschrikkelijk’ 

Bente (43) vindt de alternatieve kledingstijl van haar dochter (16) verschrikkelijk. Het is zelfs zo erg, dat ze zich voor haar dochter schaamt. “Zwarte nagellak, dikke eyeliner en van die gekke plateauzolen… Ik kan er gewoon niet aan wennen.”

“Ik kom uit een goede familie, uit een goed nest, zoals ik zelf graag zeg. Dus dat mijn dochter er niet netjes bijloopt, dat vind ik echt verschrikkelijk. Ze draagt alleen maar alternatieve kleding, het liefst zo zwart mogelijk. Zwarte nagellak, dikke eyeliner en van die gekke plateauzolen… Ik kan er gewoon niet aan wennen. Het voelt alsof ze elke dag een muur om zich heen bouwt die ik niet begrijp.

Dreadlocks

Laatst hoorde ik haar zelfs tegen een vriendin zeggen dat ze dreadlocks wil. Dreadlocks! Haar mooie, glanzende haren veranderen in van die vieze kwasten? Ik kan er echt niet bij dat ze dat serieus overweegt. Soms sta ik ’s ochtends in de badkamer en kijk haar aan en denk: hé, dat is mijn dochter niet meer. Het is alsof ik haar helemaal niet meer herken.

Ik weet dat pubers zichzelf willen ontdekken, maar eerlijk? Soms word ik er gewoon wanhopig van. Ze denkt dat het stoer is om zich af te zetten, maar ik mis gewoon de dochter die netjes gekleed ging, met verzorgde haren, zoals ik dat gewend was. Het doet pijn dat ik haar enthousiasme voor zwarte kleren en zware make-up niet kan delen. Ik probeer begrip te tonen, maar soms zit er gewoon een soort fysieke afkeer in me.

Het is maar een fase

Ik weet dat ik haar keuzes wat betreft haar kledingstijl moet respecteren, maar het is moeilijk. Ik probeer te denken: het is maar een fase, over een paar jaar zal ze dit allemaal vast anders zien. Maar ondertussen zie ik die zwarte outfits, die eyeliner, die plateauzolen en het voelt alsof ze zich steeds verder van mij verwijdert. Soms zou ik willen dat ze gewoon even terugkeerde naar hoe ze vroeger was, al is het maar voor een dag, zodat ik weer dat vertrouwde meisje zie dat ik altijd gekend heb.

En ja, ik probeer het luchtig te zien, echt waar. Ik probeer te lachen om haar kledingstijl, om haar enthousiasme, maar eerlijk? Het slokt me op. Het is een dagelijks gevecht tussen begrijpen, loslaten en stiekem hopen dat ze ooit een beetje normaler gaat doen. Maar tot die tijd? Tot die tijd moet ik iedere ochtend mijn dochter aankijken en accepteren dat ik mijn eigen puberdochter amper meer herken. Het is frustrerend, vermoeiend en soms ook hartverscheurend, maar het hoort erbij, blijkbaar.”

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.

Meer lezen?

1. Rogier vindt dat zijn zoon (14) meer moet sporten: ‘Het is een luie papzak‘
2. Luie kinderen blijven pushen voor school? ‘Het maken van huiswerk is niet jouw verantwoordelijkheid’
3. Luie pubers? Nee, jongeren hebben ander slaapritme: ‘Sociale jetlag’
4. 5x zo ga je om met een luie puber.