Vervelend dat bonuskinderen spullen vergeten? ‘Ga zelf maar in twee huizen wonen en een dubbel leven leiden’
Onlangs deelden we het dilemma van Suzanne (41): “Onze bonuskinderen vergeten altijd iets mee te nemen tijdens de wissel, hoe gaan we hiermee om?” Stiefexpert Marieke Jansen gaf hierop haar advies, maar op onze socials hadden onze lezers er ook een hoop over te zeggen.
Wij delen dan ook graag een aantal meningen van onze lezers.
Altijd iets vergeten
Suzanne: “Ik ben bonusmoeder van een meisje van 7 en een jongen van 10. Mijn partner en ik worden soms gek van het feit dat ze altijd iets vergeten mee te nemen als ze van hun moeder naar ons komen. Gymtas, knuffel, huiswerk: er blijft altijd iets achter. We wonen maar tien minuten rijden van elkaar, maar het kost energie, zorgt voor stress én irritatie. Soms nemen we het hun moeder kwalijk. We hebben al van alles geprobeerd om dit te verbeteren, maar niets lijkt te werken. Hoe gaan we hiermee om?”
Marieke gaf daarop haar advies, wat samengevat neerkomt op:
- Vergeetachtigheid is vaak een kwestie van leeftijd, ontwikkeling en emotionele belasting.
- Overdrachtsmomenten zijn emotioneel beladen en vragen veel van kinderen.
- Kinderen verschillen sterk in hoe zelfstandig ze hierin worden.
- Praktische hulpmiddelen en vaste routines helpen, maar perfecte overdrachten bestaan niet.
- Hoe minder lading je geeft aan vergeten spullen, hoe lichter de sfeer in je gezin.
Meningen van lezers
Onze lezers hadden een duidelijke mening over dit dilemma. Hieronder delen wij een aantal reacties:
1. Avond van tevoren klaarleggen
“Maak in de avond alles klaar wat je kind de volgende dag mee moet nemen. Bij die van 7 doe je dat nog grotendeels zelf en bij die van 10 doe je dat samen. Maak samen een lijstje en zet alles de avond van tevoren klaar. Laat je kind het lijstje checken: heb ik echt alles? Dan kan ik gaan.” – Wendy
2. Nooit het gevoel geven dat ze niet welkom is
“Dit is echt het laatste waar mijn ex en ik ons druk om maken. Serieus, wat maakt het uit? Onze dochter is 17 en deze vakantie gebeurde dit nog. Mijn man had haar naar haar vader gebracht en nog geen twee uur later kreeg ik een appje: ze was wat vergeten en kwam dat ‘s avonds even halen. We waren niet thuis, maar ze kan erin. De volgende dag kwam ze erachter dat ze weer wat was vergeten. Mijn ex kwam deze keer even mee om er zeker van te zijn dat ze alles nu wel had. We dronken toen samen koffie en we lachten erom. Soms vergeet ze doordeweeks ook weleens wat, dan geeft ze een seintje aan haar vader of aan mij dat ze eraan komt. Maar no way dat we hier moeilijk over doen. Ze weet dat ze op elk moment bij beiden binnen kan lopen. Het zijn tenslotte allebei haar thuissituaties en welke ouder verbiedt zijn kind daar te zijn? Wij zullen onze dochter nooit het gevoel geven dat ze ergens niet welkom is.” – Michele
3. Schaf dingen dubbel aan
“Met de wijsheid van achteraf: schaf zoveel mogelijk dingen dubbel aan. Ja, dat is een investering, maar het scheelt een boel gedoe. En laat de spullen van henzelf ook van henzelf zijn. En laat ze zeker niet omkleden zodra ze van de andere ouder komen.” – Susan
4. Duidelijke afspraken gemaakt
“Wij hebben een grote buitenbox staan die we gebruiken als er iets is vergeten. Soms kwamen de kinderen op de raarste tijden langs of kwamen ze binnenlopen om een vergeten onderbroek op te halen. Zo kwam er één om 6.00 uur in de ochtend bij ons plassen, onderweg naar zijn bijbaan, terwijl hij net bij zijn moeder vandaan kwam. Hop, iedereen wakker… Nu wordt er geappt of gebeld en dan leggen we het in de krat. Zeker pubers hebben er een handje van om van alles te vergeten. Ze liepen eerst soms wel drie keer in het weekend hier binnen om de meest, in hun ogen, logische dingen te halen. Dat zorgde hier ook voor irritatie. Nu hebben we duidelijke afspraken gemaakt en dat werkt prima. Met vijf kinderen was dat ook wel nodig.” – Sonja
4. Weigeren te halen of brengen
“Hoe moeilijk is het om twee setjes gymkleding te hebben? Zodra jij weigert om het te gaan halen of brengen, leren ze het vergeten vanzelf wel af. Zorg dat ze weten wat er mee of juist terug moet en help ze het de avond voor de wissel klaar te leggen en in te pakken.” – Esther
5. Non-problemen
“Ga zelf maar eens in twee huizen wonen en een dubbel leven leiden. Dan denk ik dat je zoveel mededogen voelt, dat je niet meer loopt te zeiken over deze non-problemen. Wacht maar tot ze 16 of 17 zijn, dan komt er genoeg andere shit dat je échte problemen kunt noemen. Ik ben al negen jaar een alleenstaande moeder met een co-ouderschap, van zonen van bijna 17 en 20 jaar oud, de vader op tien minuten fietsen en zelf een kind van gescheiden ouders. Dus ervaring? Meer dan genoeg!” – Suzanne
6. Niet de verantwoordelijkheid geven
“Kinderen van 7 en 9 jaar kun je nog niet de verantwoordelijkheid geven dat ze niets vergeten en al zeker niet in zo’n situatie. Mij lijkt de oplossing: ga zelf de kinderen tijdens de wissel halen bij hun moeder en kijk voor je weer vertrekt of ze alles bij zich hebben.” – Anna
7. Birdnesting
“Birdnesting is de oplossing! Zo hoeven niet de kinderen te pendelen tussen twee huizen, maar de ouders wonen beurtelings bij de kinderen. Probleem opgelost. Maak het de kinderen makkelijk.” – Bé
Masha heeft een samengesteld gezin van zeven: ’Soms voelde ik mij een vreemde in mijn eigen huis’