Laurien Bleeker Persoonlijke verhalen 30 mei 2025, 13:03

Leestijd: 4 minuten

Boris over kinderloosheid: “Jij neemt geen kinderen? Dan heb jij dus geen doel in het leven.”

Boris (32) is al bijna de helft van zijn leven samen met Maxime (30). Ze wonen samen, zijn getrouwd: het plaatje lijkt compleet. Huisje, boompje… maar geen baby. En dat is een deels bewuste keuze. Boris is onvruchtbaar en hij en zijn vrouw hebben besloten geen medisch traject in te gaan, waardoor ze kinderloos blijven. Een beslissing waar ze volledig achter staan, maar die voor hun omgeving soms lastig te begrijpen lijkt.

In een wereld waar kinderen krijgen vaak de standaard is, krijgt Boris regelmatig vragen en opmerkingen die allesbehalve tactvol zijn. Met ons deelt hij zijn verwondering (en soms ook zijn frustratie) over wat mensen met kinderen hem zoal naar het hoofd slingeren. Spoiler: het is soms pijnlijk, maar ergens ook fascinerend.

Onvruchtbaar, dus kinderloos

Op een gegeven moment kwam het idee van kinderen in beeld bij Boris en zijn vrouw, al hield hij zelf de boot een beetje af. Na een hele tijd proberen, kwamen ze erachter dat het langer duurde dan verwacht. Een bezoek aan de huisarts volgde. Daarna kwamen vele onderzoeken en bleek Boris onvruchtbaar te zijn. Door middel van een traject zou het misschien nog kunnen lukken, al zou dat voor hen niet zonder risico’s zijn.

Boris: “Dit in verband met een verhoogd risico op kinderen met een afwijking, omdat mijn zus meervoudig gehandicapt is. Er kan niet uitgesloten worden of deze afwijking erfelijk is van mijn ouders, tot mij, tot mijn potentiële kinderen.” Toen hij en zijn vrouw bij de gynaecoloog in het ziekenhuis waren, kwamen ze tot het besef dat ze beide helemaal geen traject in wilden gaan. “Op zo’n moment word je gedwongen om goed na te denken: wil je dit echt of niet? Nou, eigenlijk wilden we dit niet echt.”

Rouwen om wat er niet zal zijn

Ze kozen ervoor kinderloos te blijven, maar dat was niet zonder rouw en verdriet. “Ja, we hebben er veel om gerouwd. Beide paden hebben voor- en nadelen. Kinderen hebben is prachtig, maar ook een grote verantwoordelijkheid die je draagt. Tegen al die mooie dingen – het romantische ideaalbeeld, leuke dingen doen met je kinderen, een warm gezin hebben – zeg je nee. Daar neem je afscheid van en dat is moeilijk, daar rouw je om. Vooral mijn vrouw, die wel kinderen kan krijgen, vond dit extra moeilijk.”

Kinderloos: ‘Wanneer begin jij nou eens aan kinderen?’

‘Wanneer ga jij er eens aan beginnen?’, ‘Kriebelen je papa-eierstokken al?’, ‘Jij neemt geen kinderen? Dan heb jij dus geen doel in het leven.’ en ‘Wat egoïstisch om dan alleen maar met jezelf bezig te zijn?’. Dit is een greep uit de vragen en opmerkingen die Boris weleens heeft gekregen. Hoe reageer je nou als je zoiets tegen je gezegd wordt terwijl je bewust kinderloos blijft?

Boris: “Dat verschilt heel erg. In het begin, toen ik net wist dat ik onvruchtbaar bleek, kon ik er emotioneel van worden. Soms reageerde ik boos uit onbegrip en een ander keer praatte ik gewoon een beetje mee, omdat ik me er ergens toch ook voor schaamde. Als iemand je egoïstisch noemt om een keuze die je maakt, ga je jezelf toch afvragen of je echt egoïstisch bezig bent.

Ik kwam al snel tot het besef dat ik me niet hoef te verantwoorden voor mijn keuze. Hoezo is het aan een ander om te bepalen of ik wel of geen kinderen wil? Andersom vraag ik toch ook niet: hoezo wil jij wel kinderen? Daarom ga ik tegenwoordig het gesprek aan. Dan vraag ik waarom iemand zoiets zegt of vraagt, of ze dat kunnen uitleggen. Er lijkt een taboe te heersen op het onderwerp (bewuste) kinderloosheid, als een andere realiteit ondraagbaar is om aan te horen.”

De confrontatie aangaan

“Ik vind het oprecht fascinerend: de dingen die gezegd worden zijn absurd. Ik denk niet dat mensen de intentie hebben om te kwetsen, maar dan denk ik ‘besef je wel wat je zegt?’. Mensen zijn zo vastgeroest in het idee dat je kinderen moet hebben om mee te tellen in de maatschappij. Het is bijna komisch dat we zo denken.

Als je het gesprek of op een luchtige manier de confrontatie aangaat, beseffen mensen zich dat ze een persoon tegenover zich hebben met gevoelens en een rugzakje. Dan kom er soms wel begrip, maar soms ook niet. Het lijkt wel in de maatschappij geprogrammeerd te zijn, dat het krijgen van kinderen iets is dat je gewoon doet. Als je er dan naar vraagt waarom iemand zo denkt, hebben mensen er meestal geen antwoord op.”

Geef je iemand weleens de reactie dat je onvruchtbaar bent?

“Ik heb weleens een situatie gehad op mijn werk waarbij een collega maar bleef doorzeuren over hoe zwaar het was met de kleine thuis. Hoe moeilijk het leven was op heel weinig slaap. Ik heb toen een opmerking gemaakt over dat je gezegend bent met een kind. Ik kreeg terug dat ik daar niets vanaf kon weten, omdat ik zelf geen kinderen hebt. Daarop heb ik wel gereageerd dat ik geen kinderen kan krijgen. Diegene schrok daar wel van en dat leverde uiteindelijk begrip op. Ik schaam me er ook niet voor en probeer het onderwerp juist bespreekbaar te maken.”

Wel of geen kinderen? 3x vrouwen hebben spijt van hun keuze