Claudia (46): ‘Ik ben jaloers op de ex van mijn nieuwe vriend, hoe ga ik hiermee om?’
:format(jpeg):background_color(fff)/https%3A%2F%2Fwww.jmouders.nl%2Fwp-content%2Fuploads%2F2024%2F10%2FMarieke64van72-e1728308225167.jpg)
Het aantal scheidingen neemt nog altijd toe. In 2023 eindigden 24.310 van alle huwelijken in een echtscheiding. Daarom staan we wekelijks stil bij de uitdagingen van gescheiden ouders en hun gezin. Stiefexpert Marieke Jansen beantwoordt wekelijks een opvoedvraag van samengestelde gezinnen. Deze week geeft zij antwoord op de vraag van moeder Claudia (46): “Ik ben jaloers op de ex van mijn nieuwe vriend, hoe ga ik hiermee om?”
Onlangs kreeg Marieke de volgende vraag van moeder Claudia (46): “Ik ben jaloers op de ex van mijn nieuwe vriend, hoe ga ik hiermee om?”
“Ze woont in een leuk huis. Ze ziet er verzorgd uit. Ze organiseert de verjaardagen van de kinderen tot in de puntjes. En o ja, ze is ook nog eens aardig. Te aardig. In de eerste maanden dat ik met mijn vriend was, had ik een soort fascinatie voor zijn ex. Niet openlijk hoor, meer zo’n heimelijk soort scroll-gedrag. Je kent het wel. Even kijken of ze iets op Instagram heeft gezet. Of dat ze toevallig op Linkedin nog iets nieuws heeft bereikt. Want ik wil weten wie zij was, voordat ik er was. En diep van binnen hoopte ik: als ze nou gewoon een beetje stom is dan is dat toch fijner?
Ik merk het vooral op onverwachte momenten. Als de kinderen haar spontaan ‘mama’ noemen in mijn bijzijn. Of als mijn vriend iets vertelt over vroeger en ik mezelf erop betrap dat ik het zat was om ‘haar naam’ te horen. Maar ik durf dat niet meteen te zeggen. Want kom op, wie is er nou jaloers op een ex? Hoe ga ik hiermee om?”
Het antwoord van stiefexpert Marieke Jansen
“Jaloezie is een ongemakkelijk gevoel. Het kleeft aan je als een kind met plakhanden. Het is irrationeel, want je bent volwassen, je weet dat iedereen een verleden heeft. En toch. Je zit op de bank, je partner vertelt dat hij ‘vroeger’ altijd zo moest lachen met haar over die ene mop en ineens voel je iets in je opborrelen wat je zelf nauwelijks kunt verklaren.
Je wordt stil. Of snauwt. Of stelt semi-nonchalant een vraag als: “Denk je eigenlijk nog wel eens aan haar?”Je wil er niet aan toegeven, want dat zou zwak zijn. Klein. Maar juist dat onderdrukken maakt het alleen maar groter.
Ik versus zij
Het ingewikkelde is: je vergelijkt je met iemand die er niet meer is, maar die wel mee blijft doen. In het leven van je partner, in het leven van de kinderen, in de herinneringen. In hoe ze samen ooit kerst vierden, of hoe zij die ene traditie ooit bedacht heeft waar iedereen aan vasthoudt. Taart bij het ontbijt met een verjaardag. En eerlijk is eerlijk: soms voelde ik me een bijrol in een script dat al geschreven was.
Wat eronder zit
Als je heel eerlijk kijkt, zie je dat er iets anders onder zit dan jaloezie. Het is vaak een gevoel van onzekerheid. Van zoeken naar je plek. Van willen horen bij iets wat er al was, maar waar je nooit onderdeel van beny geweest. En dat gevoel van tekortschieten uitte zich in vergelijken, afzetten en afstand nemen. Vraag jezelf af: ‘Wat als zij niet het probleem is? Wat als dit over mij gaat?’
Van ongemak naar inzicht
Oefen langzaam met loslaten. In het erkennen dat zij er altijd zal zijn maar dat jij er ook bent. Dat het geen wedstrijd is. Dat liefde niet opraakt omdat er eerder ook liefde was.
En ga praten met je vriend. Niet over ‘zij dit’ en ‘zij dat’, maar over je eigen gevoel: ongemak, behoefte aan veiligheid, gezien worden, weten dat jij er ook toe doet en niet ‘in plaats van’, maar ‘naast’. Dat gesprek is spannend. Maar het kan ook het begin van iets nieuws zijn: begrip, vertrouwen en lucht.
Wat je kunt doen als je merkt dat jaloezie aan je trekt:
- Sta jezelf toe om het te voelen. Jaloezie is menselijk. Het zegt niets over je waarde, maar alles over je behoefte aan erkenning.
- Vergelijk niet de buitenkant van haar leven met de binnenkant van jouw gevoel. Wat jij ziet is een momentopname, geen totaalplaatje.
- Kijk wat eronder zit. Voel je je buitengesloten? Onzeker? Zoek dan naar wat jij nodig hebt om weer stevig te staan.
- Praat vanuit jezelf. Niet: “Zij is altijd zo perfect”, maar: “Ik merk dat ik me klein voel als ik over haar hoor.”
- Vergeet niet: jij bent er nu. Jullie bouwen iets nieuws op. Daar mag je vol vertrouwen in stappen.
Tot slot
Soms denk je misschien nog wel eens aan haar. Denk dan niet vanuit strijd, maar vanuit mildheid. Want zij is de moeder van zijn kinderen. En zij was ooit belangrijk. Maar nu ben jij het. En dat is genoeg.”
Influencer Kelly Caresse: ‘Soms ben ik jaloers op moeders die gewoon naar hun werk gaan’