Redactie
Redactie Scheiden 23 apr 2025
Leestijd: 2 minuten

Dagboek van een gescheiden moeder: ‘Voor het eerst staat papa niet op zijn kindertekening’

Hoe pak je dat aan, scheiden met een gezin? In Dagboek van een gescheiden moeder deelt Sara (37) wekelijks haar rauwe ervaringen, twijfels en kleine overwinningen. Dit terwijl ze haar weg vindt in co-ouderschap en alles wat daarbij komt kijken. Want een relatie beëindigen is één ding, maar samen ouders blijven? Dat is misschien wel de grootste uitdaging van allemaal. 

Vandaag: een onvergetelijk verjaardagscadeau.

“Ik word wakker van een felle lamp en het gezicht van mijn zoon dat boven me hangt. ‘Mama!’, glundert hij. In zijn handen heeft hij een opgerold vel papier, vastgebonden met een rood lintje. ‘Gefeliciteerd!’ Ik glimlach nog slaperig. Vandaag ben ik jarig. En hoewel ik normaal niet zoveel waarde hecht aan verjaardagen, voelt deze anders. Een beetje zachter. Een beetje stiller.

‘Voor jou’, zegt hij terwijl hij me trots het vel papier geeft. Ik maak het lintje los, vouw het open en zie een kleurrijke tekening met vier poppetjes. Mijn ouders, hijzelf, en ik. Ik herken zijn manier van tekenen meteen. Mijn krullen, zijn grote glimlach. Opa met een bril, oma met een bloemenjurk. Maar wat ik ook zie: geen papa.

Oude gezinsopstelling

Heel even doet het pijn. Niet omdat ik wil dat hij iets tekent wat niet meer klopt, maar omdat ik weet dat dit voor het eerst is. Voor het eerst tekent hij niet onze ‘oude’ gezinsopstelling van vroeger, maar tekent hij mama zonder papa.

Hij merkt mijn stilte. ‘Vind je ‘m mooi, mama?’ Ik knik. ‘Ik vind ‘m práchtig.’ En dat meen ik. Want naast het stekende gevoel ben ik ook trots dat hij went aan de nieuwe situatie. Aan het nieuwe normaal. Zonder dat hij het doorheeft, laat hij mij zien dat hij langzaam zijn weg vindt in hoe het nu is.

Het is niet dat hij zijn vader vergeet. Integendeel, hij praat vaak over hem. Maar hij lijkt te begrijpen dat dingen veranderd zijn. Dat mama op haar verjaardag in haar eigen huis wakker wordt, met hem naast zich.

Verdriet en trots

We ontbijten samen met croissantjes en aardbeien en ik hang de tekening met een magneet op de koelkast. En iedere keer dat ik ernaar kijk, voel ik het weer: een mengeling van verdriet en trots. Verdriet om wat niet meer is, maar trots op hoe ver we al gekomen zijn. Samen.”

Lezen wat gescheiden moeder Sara nog meer heeft meegemaakt?

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Ieder weekend het beste van J/M Ouders in je mailbox 👪

Start je weekend goed met onze mooiste verhalen.