Sofie Vissers Eten en Voeding Vandaag, 11:02

Leestijd: 3 minuten

Elske voert haar dochters (4 en 7) nog steeds stukjes eten: ‘Op het schoolplein duw ik gauw nog wat stukjes boterham in hun mondjes’

Het is belangrijk om de zelfstandigheid van je kind te stimuleren, luiden de pedagogische adviezen. Elske (34) neemt deze adviezen met een korrel zout, op het gebied van eten althans. Zij dient haar kinderen nog steeds stukjes toe of ze reikt het aan met een lepeltje. “Anders eten ze niks”, aldus Elske.

Veel ouders zijn van mening dat kinderen snel zelf moeten leren eten, maar Elske maakt zich niet zo druk om haar kinderen op dit gebied te ‘forceren’. “Ze zijn er nog niet aan toe. Als ze zelf eten, wordt het een grote smeerboel. Bovendien eten ze dan veel minder. Als ik ze eten geef, dan gaat er veel meer in. Ik geef het vaak terwijl ze aan het spelen zijn.”

Snel afgeleid

Hoewel sommige ouders misschien vinden dat Elske haar kinderen te veel pampert, is ze ervan overtuigd dat haar aanpak haar dochters helpt om goed en gezond te eten. “Mijn kinderen zijn snel afgeleid, dus als ik hun eten in kleinere stukjes snijd en aanreik, dan kunnen ze door blijven spelen, terwijl ze ondertussen hun maaltijd binnenkrijgen. En ik hoef me geen zorgen te maken dat ze met hun eten gaan knoeien of er niet genoeg van binnenkrijgen.”

Elske vertelt verder dat ze haar dochters ook vaak eten geeft in situaties waarin ze moeten haasten, zoals op het schoolplein of tijdens een uitstapje. “Voor schooltijd op het schoolplein stop ik snel nog wat stukjes boterham in hun mondjes. Het klinkt misschien overdreven, maar soms gaat het er gewoon sneller in als ik het hen aanreik. Ze hebben er geen probleem mee, en ik ook niet.”

Verbaasde blikken

Elske ziet weleens verbaasde blikken van ouders. “Ik zie ook wel dat ik de enige ben op het schoolplein die haar kind nog eten geeft op deze manier. De meeste kinderen van deze leeftijd ‘behoren’ zelfstandig te eten.” Voor haar is het een balans zoeken tussen het stimuleren van zelfstandigheid en zorgen voor de gezonde voeding van haar kinderen. Ze weet dat de tijd zal komen dat haar kinderen zelf gaan eten. “Maar voor nu geniet ik er nog van om hen te helpen. Het voelt als een manier om verbonden te blijven in hun drukke, snelgroeiende leven.”

Volgens Elske hoeft niet elk kind zich aan de strikte pedagogische normen te houden. Het gaat erom wat voor hen werkt en wat hen helpt om op hun eigen tempo te ontwikkelen. “Elke ouder doet wat ze denken dat het beste is voor hun kinderen. En voor ons is dit gewoon de manier.”