Eva (33): ‘Mijn schoonmoeder noemt me na 10 jaar nog steeds ‘dat meisje van hem’’
Eva is al tien jaar gelukkig samen met haar partner, Mark. Toch is ze ergens niet helemaal blij mee: haar schoonmoeder blijft haar ‘dat meisje van hem’ noemen, alsof ze nooit helemaal is ingeburgerd in de familie. “Het voelt alsof ik nooit écht mezelf mag zijn bij haar.”
“Toen ik tien jaar geleden bij Mark kwam was ik dolblij. Eindelijk had ik iemand gevonden met wie ik mijn leven wilde delen. Maar al snel merkte ik dat mijn schoonmoeder een andere rol voor me in gedachten had. Ze noemde me altijd ‘dat meisje van hem’, alsof ik een tijdelijke gast was en niet deel van de familie. Ik herinner me nog dat ze dat tijdens het kerstdiner zei, voor de hele familie. Iedereen lachte een beetje ongemakkelijk, maar ik voelde me zo klein en onzichtbaar.
Niet serieus genomen
In het begin dacht ik dat het een soort geintje was, een bijnaam die snel zou verdwijnen. Maar na tien jaar is het nog steeds zo. Of het nu gaat om verjaardagen, familiebijeenkomsten of gewoon een gesprek, ‘dat meisje van hem’ klinkt telkens door. Het maakt me boos en verdrietig tegelijk. Alsof mijn identiteit alleen maar bepaald wordt door mijn relatie met Mark en ik zelf geen eigen plek heb. Ik voel me niet serieus genomen als persoon.
Impact op zelfvertrouwen
Ik heb het er weleens met Mark over gehad. Hij zegt dat zijn moeder zo is opgevoed, dat ze mensen op die manier benoemt zonder er erg in te hebben. Maar voor mij voelt het als afwijzing. Soms probeer ik er een grapje van te maken, mee te lachen om de bijnaam. Maar van binnen steekt het elke keer opnieuw. Alsof ik moet bewijzen dat ik er bij hoor, terwijl ik al tien jaar deel uitmaak van hun leven. Het heeft ook impact op mijn zelfvertrouwen. Soms twijfel ik of ik wel genoeg doe, of ik wel goed genoeg ben voor Mark en zijn familie. Alsof ik constant op proef sta, in plaats van gewaardeerd te worden.
Over proberen te praten
Toch probeer ik het positief te zien. Mark en ik zijn sterk samen, en we hebben een gezin gebouwd waarin ik mezelf kan zijn. Dat is het belangrijkste. Maar ik zou graag willen dat mijn schoonmoeder me niet langer ziet als ‘dat meisje van hem’, maar als Eva. Ik heb ook geprobeerd om er met haar over te praten, maar dat liep vaak stroef. Ze verdedigt zich of zegt dat het toch maar een bijnaam is. Voor haar lijkt het onschuldig, maar voor mij betekent het zoveel meer. Ik hoop dat ze dat ooit begrijpt.”
* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.
Meer lezen?
- Raafke (30): ‘Mijn schoonmoeder kust mijn kind op de mond’.
- Dilemma: ‘Mijn schoonmoeder houdt zich niet aan mijn opvoedregels. Kan ik dat van haar eisen?’
- Leonoor (36): ‘Mijn schoonmoeder en moeder strijden om de beste oma te zijn’
- Dilemma: ‘Mijn schoonmoeder geeft mijn kind veel minder cadeaus dan haar andere kleinkind, zeg ik er wat van?’