Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen Vandaag, 13:01

Leestijd: 3 minuten

Eva (38): ‘Mijn schoonmoeder vergelijkt me constant met haar andere schoondochter’

Het gevoel dat je minder bent dan een ander, dat is verschrikkelijk. Ook Eva ervaart dat. Zij vindt het vervelend dat haar schoonmoeder haar altijd vergelijkt met haar andere schoondochter. “Ik moet eerlijk zeggen: ik ben er gewoon klaar mee.”

“Mijn schoonmoeder is zo’n vrouw die áltijd iets te zeggen heeft en meestal gaat het over haar andere schoondochter. Wat zij doet, hoe goed ze alles geregeld heeft en hoe geweldig haar kinderen zich gedragen. En natuurlijk zegt ze dat zogenaamd zonder bijbedoelingen, maar ik hoor het heus wel. Alles wat ik doe, wordt vergeleken.

Begon te irriteren 

Laatst nog, toen ik vertelde dat we niet op vakantie gingen omdat het financieel even niet handig uitkwam, zei ze: ‘Oh, gek hoor, want Marieke en Thomas gaan wel drie keer per jaar weg.’ Tja, fijn voor mijn schoonzus en zwager. Maar wat moet ik met zo’n opmerking?

In het begin lachte ik het nog een beetje weg. Ik dacht: ze bedoelt het vast niet verkeerd, ze is gewoon trots op haar andere schoondochter. Maar na een tijdje begon het me echt te irriteren. Alles wat ik zeg of doe, lijkt in de schaduw te staan van Marieke.

Niet recht in het gezicht 

Het gaat ook nooit om zomaar dingen. Nee, altijd om van die typische ‘perfecte schoondochter’-zaken. Marieke bakt zelf brood, heeft een moestuin, maakt alles biologisch en haar kinderen dragen alleen duurzame kleding. En dan zit ik daar met een diepvriespizza en een kind in een T-shirt van de H&M.

Ze zegt het niet recht in mijn gezicht, maar altijd met van die venijnige opmerkingen. ‘Ja, Marieke maakt haar eigen pindakaas. Zo leuk, hè?’ Of: ‘Marieke en Thomas eten nooit uit pakjes, dat vinden ze zó ongezond.’ En dan kijk ik naar de kant-en-klaarmaaltijd die ik net uit de oven heb gehaald en denk ik: nou, eet smakelijk dan maar, hoor.

Proberen te negeren 

Ik heb geprobeerd om het te negeren, maar soms is dat moeilijk. Vooral als mijn man erbij zit en niks zegt. Hij hoort het wel, maar doet alsof het er niet is. Dan denk ik: zeg er íets van! Maar nee, hij vindt het allemaal wel meevallen.

Ik moet eerlijk zeggen: ik ben er gewoon klaar mee. Ik hoef niet perfect te zijn. Mijn kinderen zijn gelukkig, ons huis is schoon, meestal dan, en ik doe mijn best. Ik hoef geen zelfgebakken brood of moestuin om een goede moeder of schoondochter te zijn. Soms fantaseer ik er zelfs over om er iets van te zeggen. Gewoon één keer flink terugbijten. Maar goed, ik hou me in om de goede vrede te bewaren. Maar leuk? Dat is het zeker niet.”

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.

Meer lezen?

• Raafke (30): ‘Mijn schoonmoeder kust mijn kind op de mond’.
• Dilemma: ‘Mijn schoonmoeder houdt zich niet aan mijn opvoedregels. Kan ik dat van haar eisen?’
• Leonoor (36): ‘Mijn schoonmoeder en moeder strijden om de beste oma te zijn’ 
• Dilemma: ‘Mijn schoonmoeder geeft mijn kind veel minder cadeaus dan haar andere kleinkind, zeg ik er wat van?’