Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen Vandaag, 13:02

Leestijd: 2 minuten

Fleur (42): ‘Mijn schoonmoeder vindt mijn kind te druk en wil niet meer oppassen’

Na jaren thuiszitten kon Fleur (42) eindelijk weer aan het werk. Haar schoonmoeder zou na school oppassen, zodat Fleur haar baan met vertrouwen kon oppakken. Maar nu wil haar schoonmoeder ermee stoppen. “Ze vindt onze zoon veel te druk.”

“Toen ik eindelijk weer kon gaan werken, voelde dat als een bevrijding. Eindelijk weer even iets voor mezelf, na jaren fulltime thuis met onze zoon Youp, die inmiddels bijna vijf is. Het was tijd om weer mee te draaien in de wereld buiten huis. Toen ik mijn schoonmoeder over mijn plannen vertelde, reageerde ze enthousiast. Ze zei: ‘Ik help graag, dan kun jij weer lekker aan de slag.’ Het voelde als een geschenk, want de buitenschoolse opvang zat al maanden vol. Dit leek dé oplossing.

Een droomstart

In het begin ging het prima. Onze zoon vond het gezellig bij oma en ik kon me volledig richten op mijn nieuwe baan. Mijn man en ik waren allebei opgelucht en blij. Maar na een paar maanden veranderde de toon. Mijn schoonmoeder begon opmerkingen te maken: dat hij zo druk was, dat ze aan het eind van de middag helemaal uitgeput was. En net voor de zomervakantie kwam het hoge woord eruit. Ze wilde niet meer oppassen.

Te druk

Ze zei het netjes, maar de boodschap was duidelijk. ‘Hij is me echt te druk, Fleur. Ik trek het gewoon niet meer.’ Het raakte me harder dan ik had verwacht. Natuurlijk weet ik dat onze zoon energiek is. Hij praat veel, beweegt non stop en stelt eindeloze vragen. Maar hij is ook vrolijk, fantasierijk en lief. En bovenal: hij is een kind. Hoort die drukte daar niet gewoon bij?

Weer terug bij af

En nu? Nu sta ik dus weer met lege handen. De BSO heeft nog steeds geen plek, een betaalde oppas is nauwelijks te bekostigen en mijn werk wacht niet op me. Ik voel me teleurgesteld, gefrustreerd en ergens ook een beetje in de steek gelaten. We hadden dit samen besproken, toch? Het voelde als een gezamenlijke afspraak, niet als een vrijblijvende gunst.

Vangnet 

Tegelijkertijd voel ik me schuldig over dat gevoel. Ik wil haar geen schuld geven, ze is tenslotte niet verplicht. Maar het voelt wel alsof de grond onder mijn voeten even is weggevallen. Dit was mijn vangnet. En nu moet ik hals over kop opnieuw gaan regelen hoe we alles opvangen als school straks weer begint. Ik weet dat er vast een oplossing komt, maar op dit moment voelt het alsof ik weer helemaal opnieuw moet beginnen. En eerlijk? Dat is best zwaar.”

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.

Meer lezen?

• Raafke (30): ‘Mijn schoonmoeder kust mijn kind op de mond’.
• Dilemma: ‘Mijn schoonmoeder houdt zich niet aan mijn opvoedregels. Kan ik dat van haar eisen?’
• Leonoor (36): ‘Mijn schoonmoeder en moeder strijden om de beste oma te zijn’ 
• Dilemma: ‘Mijn schoonmoeder geeft mijn kind veel minder cadeaus dan haar andere kleinkind, zeg ik er wat van?’