Wilma Groothuis Opvoedadviezen Gisteren, 09:04

Leestijd: 3 minuten

Peter (43): ‘Ik vind het zo frustrerend als mijn kinderen niet luisteren, hoe ga ik hiermee om?’

Iedere vader kent het gevoel van onmacht, het gevoel dat je geen grip krijgt op je kind, maar niet iedere vader praat erover. In deze rubriek deelt vadercoach Marloes Craenen elke week een casus uit haar eigen praktijk en geeft zij haar advies. Deze week het dilemma van Peter (43): “Ik vind het zo frustrerend als mijn kinderen niet luisteren, hoe ga ik hiermee om?”

“Ik tel tot 3 en dan zit je aan tafel! 1… 2… 3…! hoor ik mezelf roepen. Waarom eigenlijk? Ik weet dat ze toch niet komt. Machteloos voelt het als mijn kinderen me negeren, niet naar me luisteren. Alsof ik totaal geen grip op ze heb. Totaal geen overwicht. ‘Wie ben ik dan?’ Zo’n gevoel geeft het me.

Woede

Als ik mezelf zo in de leegte hoor roepen en er geen reactie komt, dan voel ik een enorme woede in me opkomen. Alsof ze het er om doen. Ik houd me in, want ik wil dat het gezellig is aan tafel. Maar het maakt de sfeer aan tafel er juist niet beter op. En vaak komt die woede later op de avond alsnog tot ontploffing. Dan baal ik natuurlijk weer als een stekker van mezelf. Maar ja, dan is het kwaad al geschied.

Helemaal als we allemaal thuiskomen na een lange dag op het werk, de opvang en de BSO. De kinderen mogen dan heel even op een scherm, of ze gaan lekker spelen. Maar als ik ze dan aan tafel roep, moeten ze wel komen! Ze moeten straks ook weer op tijd naar bed! Hoe ga ik hier op een goede manier mee om?”

Het antwoord van vadercoach Marloes Craenen

“Dit voorbeeld van deze vader is zo ontzettend begrijpelijk en veelvoorkomend. Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: wat er gebeurt op een moment dat je geraakt wordt als je kinderen niet naar je luisteren, is dat jij je niet gehoord voelt. En meestal is dat gevoel eerder die dag al getriggerd.

Terugschakelen van werk naar je gezin is niet alleen een must, het is ook een investering. Helemaal als er eerder al iets tegen zat of je heeft geraakt. Hoe doe je dat? Werk in stapen:

• Ruim je bureau op;
• Schrijf op wat je niet mag vergeten;
• Laat alles van je afglijden;
• Stel je voor dat je zo naar huis gaat en je kinderen en vrouw weer ziet;
• Tover alvast een glimlach op je gezicht.

Eigen tempo

Je kinderen moeten ook bijkomen van een volle dag. Hun hele dag stond ik het teken en tempo van een ander moeten. Schakel dan maar eens terug naar je eigen tempo. Laat ze dus eerst hun gang gaan als ze thuis zijn. En als ze honger hebben, zet dan vast wat rauwkost klaar. Hebben ze gelijk hun vitamientjes binnen.

Hoe intensiever de dag voor je kind is geweest – en hoe meer er op ze is gemopperd – hoe minder goed ze je horen als je ze roept. Kinderen trekken zich na zo’n dag namelijk volledig terug in hun eigen wereld. Ze zijn letterlijk een verdieping hoger gaan zitten. Gevlucht van de harde wereld. Op dit niveau met je kind communiceren vraagt dat je eerst met ze levelt, voordat jullie met elkaar praten.

Verdiep je in hun magische wereld

Zoek je kind op in de wereld waarin hij of zij zich bevindt. Dat doe je door naast ze te gaan zitten en je te verdiepen in hun magische werel, zoals het programma of het spel. Vraag er iets over. Wat gebeurt er? Wie is er in gevaar? Wat is de rol van je kind? Dat soort vragen. Zo krijg je gelijk een inkijkje in de dag van je kind.

Daar, in die magische wereld, vertel je dat jullie gaan eten. Beter is het dit vijf minuten van tevoren kenbaar te maken en die vijf minuten ook echt even te investeren in je kind. Als jullie verbonden zijn op hetzelfde niveau, van hart tot hart, luistert hij of zij echt wel.”

‘Ga jij maar bij Jelle kijken, papa, hem vind jij toch veel leuker’ Patrick (45): ‘Hoe verdeel ik mijn aandacht?’

Verbonden expert

Marloes Craenen

Vadercoach

Marloes is vadercoach en moeder van een puberdochter. Ze is opgeleid tot holistisch gezinstherapeut en met haar eigen bedrijf zet ze vaders in hun vaderkracht door ze te transformeren tot superpapa’s. Dat zijn vaders die zich minder willen laten leiden door emoties, omdat zij in hun eigen opvoeding nooit geleerd hebben hoe met emoties om te gaan. »

• Peter (43): ‘Ik vind het zo frustrerend als mijn kinderen niet luisteren, hoe ga ik hiermee om?’
• ‘Ga jij maar bij Jelle kijken, papa, hem vind jij toch veel leuker’ Patrick (45): ‘Hoe verdeel ik mijn aandacht?’
• Jelle (40): ‘Hoe kan ik genieten van mijn papadag, als mijn kind me geen seconde met rust laat?’ Vadercoach geeft advies