Laurien Bleeker Lichamelijke ontwikkeling Vandaag, 11:03

Leestijd: 3 minuten

‘Ik ben mijn gymspullen vergeten!’ Hoe docent Bart Heinsbroek hier korte metten mee maakt

Het gebeurt leerkracht Bart Heinsbroek regelmatig: hij heeft zijn lessen in de klas afgerond en wandelt richting de gymzaal voor een uurtje rennen, springen en zweten met zijn klas. Tot een van de leerlingen aankomt met de mededeling de gymspullen vergeten te zijn. Of zelfs zegt: ‘Meester, mijn moeder heeft mijn gymspullen niet meegegeven.’ En of ze nog even snel opgehaald mogen worden, want een gymles overslaan, dat willen de meeste leerlingen niet.

Voor veel leerkrachten is het een herkenbare frustratie. Want hoewel het op het eerste gezicht onschuldig lijkt, gebeurt het opvallend vaak. En dan is er ook nog een vakdocent die de les komt verzorgen: dan wil je natuurlijk dat alle kinderen kunnen meedoen.

Creatieve oplossing: felgekleurde gymkleding

Om de leerlingen met de vergeten spullen nou in jeans en trui te laten sporten en zonder te douchen de rest van de lessen te laten volgen, vindt Bart onwenselijk. De gymtas van huis ophalen is ook geen optie: “Ik kan de leerling niet zonder toezicht alleen laten, zolang ik verantwoordelijkheid draag en ouders erop vertrouwen dat ze onder mijn toezicht zijn.”

Daarom bedacht hij een creatieve oplossing: “Ik geloof erin dat je kunt denken in problemen, maar liever denk ik in oplossingen,” vertelt de leerkracht. Dus ging hij naar Decathlon, waar hij in de sale twee setjes sportkleding scoorde. Een vriend hielp hem aan een bijpassende opdruk. Zo was het ‘Ik-ben-mijn-gymspullen-vergeten’ setje geboren.

Gymspullen in rood en geel: niet fashionable

Wie zijn of haar gymspullen vergat, moest dat opvallende setje aantrekken. De kinderen doen dat liever niet. Niet eens per se om de tekst, maar vooral om de kleuren, want: “Rood en geel zijn écht niet fashionable”, vertelden de leerlingen aan Bart. En precies dat bleek het geheime ingrediënt van deze aanpak.

Bart vertelt: “Bij de introductie van de gymspullen heb ik een klassengesprek gehouden. Júist de stuiterballen in de groep kwamen met een mooie aanvullende oplossing: Neem je gymspullen direct nadat ze gewassen zijn weer mee naar school en laat ze daar hangen. Wij hebben die ruimte op school en de kinderen leren erdoor dat het handig kan zijn om vooruit te denken. ‘Dan kan ik het nog vier keer vergeten’, zeggen ze er zelf over. Dat noemen wij in de klas een (t)oplossing!”

Een vriendelijke reminder met humor

Wat als het vergeten van gymspullen geen verstrooidheid is, maar een signaal? Denk aan armoede, onveiligheid thuis, of pesten in de klas. Daar is Bart heel duidelijk over: “Als ik ook maar het vermoeden zou hebben dat er iets meer speelt, zou ik een leerling nóóit op deze manier aanspreken. Ik zou eerder zelf sportkleding aanschaffen voor die leerling, zonder dat iemand het merkt.” En dat heeft hij ook wel eens gedaan. Meerdere keren zelfs. “Alles voor mijn leerlingen.”

Een half jaar later blijkt het gymsetje effect te hebben. De meeste kinderen hebben hun spullen nu wel op orde. Het setje werd gelukkig maar drie keer gebruikt (en keurig gewassen en gevouwen weer ingeleverd). Nu vindt Bart dat het tijd is voor de volgende stap: felgekleurde sportschoenen in elke maat. Niet als straf, maar als een vriendelijke reminder: zorg dat je voorbereid bent.

Voor de ouders

Voor ouders is dit verhaal misschien een tikje confronterend, want ja, soms zijn we gewoon de gymtas vergeten mee te geven. Maar het is ook een reminder dat het vanaf een bepaalde leeftijd goed en nodig is dat kinderen zelf verantwoordelijkheid nemen voor hun spullen. En nee, dat lukt niet altijd. Maar met een beetje humor, vertrouwen en betrokkenheid kom je samen al een heel eind.

Meester Bart op YouTube

Dat Bart echt een groot hart voor zijn leerlingen heeft, blijkt ook uit de YouTube-video’s die hij maakt. Hij besteedt hier een groot deel van zijn vrije tijd aan. In de video’s geeft hij eigenlijk bijles of legt hij rekensommen uit. Je vindt zijn video’s op zijn kanaal Meester Bart.

Docente Lenneke van de Westelaken (48) schrapte een regel en dat veranderde haar hele klas