‘Ga jij maar bij Jelle kijken, papa, hem vind jij toch veel leuker’ Patrick (45): ‘Hoe verdeel ik mijn aandacht?’
:format(jpeg):background_color(fff)/https%3A%2F%2Fwww.jmouders.nl%2Fwp-content%2Fuploads%2F2025%2F05%2Fpexels-tima-miroshnichenko-5813753.jpg)
Het vaderschap kent naast alle mooie momenten ook zijn uitdagingen. In deze rubriek deelt vadercoach Marloes Craenen elke week een casus uit haar eigen praktijk en geeft zij haar advies. Deze week het dilemma van Patrick (45): ‘Ik heb dezelfde interesses als mijn oudste zoon. Daardoor trekken we veel met elkaar op. Meer dan met de andere twee. De middelste merkt dat. En dat zit me niet lekker. Toen hij me er laatst mee confronteerde wist ik: dit moet anders. Maar hoe verdeel ik mijn aandacht?”
“Ik ben de trotse vader van drie jongens. Met de oudste van 11 kan ik heel goed. Hij heeft laatst een 3d-printer van me gekregen. Eerlijk? Vooral omdat ik dat zelf leuk vind. De middelste is gek op Lego. Dat heb ik nooit leuk gevonden. Hierdoor trek ik automatisch meer naar de oudste en lijkt het alsof ik de voorkeur heb voor hem. Maar van binnen knaagt het aan me.
Ik probeer al mijn kinderen evenveel aandacht te geven. Maar als ik lego aan het bouwen met de middelste gaat mijn aandacht automatisch uit naar de kamer ernaast, waar mijn oudste bezig is met een nieuw 3D ontwerp. Ik hoor mezelf zeggen “Bouw jij die muur even af met dezelfde rode steentjes, dan ben ik zo terug.” Ik kan het gewoon niet laten om mijn nieuwsgierigheid te volgen en een slaapkamerdeur verder te kijken.
Laatst zei de middelste: “Ga jij maar bij Jelle kijken, papa. Dat vind je toch veel leuker”. Dat raakte me. Ik wil mijn kinderen evenveel aandacht geven maar met lego spelen kost me energie. Dan dwaalt mijn aandacht automatisch af. Terwijl met de oudste ontwerpen maken op de 3D printer me energie geeft. Dus daar ben ik graag. Wat kan ik doen om mijn kinderen beide evenveel aandacht te geven?“
Het antwoord van vadercoach Marloes Craenen
“Als ouder hou je van al je kinderen evenveel. En toch is er vaak één waarbij het makkelijker is om bij te zijn. Als twee handen op 1 buik. Daarmee zit je eerder in de positieve Flow. En kinderen voelen dat.
Dat je liever ontwerpen maakt op de 3D printer met je oudste zoon heeft niks te maken met je middelste zoon. Het zegt niks over zijn karakter of jullie band. Het zegt alles over jouw karakter en jouw persoonlijke interesses. Automatisch kies je voor datgene wat jouw aandacht trekt. Voor dat je wat je inspireert en enthousiast maakt. En toch heb je als volwassene hier iets belangrijks in te doen.
Jij bent hier de volwassene
Als enige volwassene in dit verhaal ben jij degene met de meest ontwikkelde cortex. Jouw cortex kan verbanden leggen, keuzes maken en doorzettingsvermogen opbrengen om ergens mee door te gaan of op te focussen. En alles waar jij je aandacht op richt, alles waar jij vol voor gaat, dat ontwikkel je. Ook de band met je middelste zoon. Die plicht heb jij als ouder. Al jouw kinderen verdienen het om zichzelf even belangrijk te vinden als de rest. Dus daar doe je moeite voor.
Wat je doet is dit: telkens wanneer je afgeleid raakt terwijl je met je middelste zoon met lego speelt, zeg je tegen jezelf: “Ik ben er nu voor mijn middelste zoon. Op dit moment verdient hij mijn onverdeelde aandacht.” En vervolgens richt jij je aandacht weer op je middelste zoon en het samen spelen met de lego.
Daarbij ga ik er van uit dat je voor je kinderen evenveel samenspeeltijd hebt ingericht.
Fake it till you make it
Dat dit even lastig is, ligt voor de hand. We moeten allemaal klussen doen waar we niet blij van worden. Maar als je verder kijkt dan het huidige moment en weet waar je het voor doet, onder andere het opbouwen van een sterke band met al je kinderen, hem zelfvertrouwen geven en hem het gevoel dat hij even belangrijk voor je is dan zijn broer(s), dan wordt het makkelijker.
De eerst drie keren zijn pittig, de vier keren daarna worden al makkelijker. En als jij 7 keer na elkaar jezelf opnieuw in de focus brengt, zullen er voor zorgen dat je dit samenspel leuk vinden ontwikkeld. Ineens geniet je van hele andere dingen dan van de lego zelf. Van de vindingrijkheid van je zoon bijvoorbeeld. Voor zijn creativiteit. Hoe hij met het puntje van zijn tong uit zijn mond zich focust. Of gewoon voor de liefde die je voor hem voelt.
Spelen en tijd doorbrengen met je kinderen doe je niet alleen voor jezelf. Dat doe je omdat ze je nodig hebben en voor de verbinding die je zo opbouwt. Het is alsof jullie harten hetzelfde kloppen. En daar komen later de mooiste gesprekken uit voort. Reken maar!”
Meer adviezen van vadercoach Marloes Craenen lezen?
- Jelle (40): ‘Hoe kan ik genieten van mijn papadag, als mijn kind me geen seconde met rust laat?’ Vadercoach geeft advies
- Wout (34): ‘Mijn kind heeft een voorkeur voor haar moeder, hoe draai ik dit om?’ Vadercoach geeft advies