Wilma Groothuis Persoonlijke verhalen Vandaag, 09:02

Leestijd: 5 minuten

Lilian (33): ‘Ik heb liever dat mijn schoonmoeder oppast dan mijn eigen moeder’

Als je zelf een kind hebt gekregen, dan heb je misschien nog meer dan normaal een mening over de opvoedstijl van je eigen ouders. In veel gevallen zit daar het gevoel van dankbaarheid en respect achter, maar dat is niet altijd zo. Lilian (33) staat niet helemaal achter de opvoeding van haar moeder en heeft daarom liever dat haar schoonmoeder oppast. “De dynamiek is gewoon fijner.”

Lilian: “Begrijp me niet verkeerd, ik houd van mijn moeder. Ik heb heus wel respect voor alles wat ze heeft gedaan en uiteraard ben ik dankbaar dat ze mij op de wereld heeft gezet. Ze deed het ook nog eens grotendeels alleen, dus dat vind ik echt wel knap. Alleen, met name sinds ik zelf moeder ben, snap ik bepaalde dingen niet die ze heeft gedaan in mijn opvoeding. Dingen die ik absoluut anders wil doen.

Warmte en genegenheid gemist

Mijn moeder was vroeger behoorlijk streng. Regels waren regels, zonder ruimte voor discussie. Ik moest vooral gehoorzamen. Ik miste, zeker achteraf gezien, een bepaalde warmte en genegenheid, dat gevoel dat je altijd bij je moeder terecht kan als het nodig is. En dat zij je dan een knuffel geeft, luistert naar wat je te zeggen hebt en je vertelt dat het allemaal wel goed komt.

Als ik ergens mee zat en ik vertelde het wel aan mijn moeder, dan zei ze vaak iets als: ‘Ach joh, maak je niet zo druk.’ Of als ik verdrietig was: ‘Niet huilen, dat is niet nodig.’ Of als ik boos was: ‘Lilian, gedraag je, anders ga je naar de gang.’ Ze keek nooit verder naar waarom ik me op een bepaalde manier gedroeg en hoe ik me voelde. Alsof emoties er niet hoefden te zijn.

Zelf moeder

Een lange tijd had ik daar niet heel veel problemen mee, het is ook gewoon wat je gewend bent vanuit je opvoeding. Toch merkte ik vroeger al wel dat het bij vriendinnetjes thuis wat warmer en gezelliger was. Maar al helemaal sinds ik moeder ben, mijn dochter Sarah is nu 3 jaar, merk ik wat ik echt heb gemist in mijn opvoeding.

Ik wil Sarah juist wel die warmte geven en haar het gevoel geven dat haar emoties er mogen zijn. Dat ze weet dat ze altijd bij mij terecht kan, ik altijd naar haar zal luisteren en ik haar altijd zal helpen. Dat vind ik ook belangrijk als ze ergens anders is, bij haar oppas. En wat dat betreft heb ik liever dat mijn schoonmoeder oppast dan mijn eigen moeder.

Lieve schoonmoeder

Mijn schoonmoeder is een hele lieve, zachte en rustige vrouw. Eigenlijk is ze precies het tegenovergestelde van mijn moeder. Waar mijn moeder heel praktisch is, is mijn schoonmoeder juist gevoeliger. Als Sarah bijvoorbeeld verdrietig is, dan pakt ze haar op schoot, vraagt waarom ze verdrietig is, laat haar even haar ‘verhaal’ doen en dan troost ze haar. Dat vind ik zó waardevol.

Als zoiets gebeurt bij mijn moeder, dan wuift ze het een beetje weg. En dat is dan nog als ik erbij ben. Dan pak ik Sarah om haar te troosten, bijvoorbeeld als ze gevallen is. Dan zegt mijn moeder: ‘Ach joh, dat is zo weer over. Gewoon weer lekker verder spelen.’ Het idee dat ze ook zo reageert als ik er niet bij ben, vind ik gewoon niet fijn.

Gevoelens uiten

Ik heb het weleens bij mijn moeder aangekaart. Dan zei ik dat ik het belangrijk vind om Sarah mee te geven dat het oké is om haar gevoelens te uiten. En dat het dan niet helpt om die gevoelens weg te wuiven, alsof ze die niet mag voelen. Mijn moeder zegt dan dat het tegenwoordig alleen maar om de gevoelens van kinderen gaat. Dat het juist goed voor hen is om wat harder te worden en niet van die softies.

Daar ben ik het niet mee eens. Er is een verschil tussen je kind als een softie op te voeden of ze te leren om op een goede manier met hun emoties om te gaan. Dat wil niet zeggen dat ik vind dat Sarah altijd maar boos mag doen, dat is ze ook zeker niet, maar dat áls ze het wel een keer is, ik ook kijk naar wat daarachter zit. Als ik dat uitleg aan mijn moeder, vindt ze het maar onzin. Ze moet gewoon luisteren, zegt ze dan.

Schoonmoeder als eerste

Daarom heb ik dus liever dat mijn schoonmoeder oppast, als we een keer een oppas nodig hebben. Sarah gaat naar de kinderopvang op de dagen dat ik werk, dus we hebben ook geen vaste oppasdag of zo. Maar als het dus een keer nodig is, vragen we altijd mijn schoonmoeder als eerste. Gelukkig vindt zij het zelf hartstikke leuk om op te passen en doet ze dat met liefde.

Toch knaagt het ook wel een beetje, hoor. Ik wil mijn moeder niet buitensluiten, ik weet dat ze het diep van binnen allemaal goed bedoeld en ze kan ook echt wel een leuke oma zijn voor Sarah. Maar Sarah noemt haar al de ‘strenge oma’. Dat zegt al eigenlijk wel genoeg, toch? Ik merk dat de dynamiek met mijn schoonmoeder gewoon fijner is. Bij haar kan ik Sarah met een gerust hart achterlaten, zonder me zorgen te maken dat er iets gebeurt waar ik niet achtersta.”

Niels (42): ‘Mijn schoonmoeder is mijn grootste steun sinds mijn eigen moeder overleed’