Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen Vandaag, 09:03

Leestijd: 3 minuten

Lina (39): ‘Mijn schoonvader wil bij ons komen wonen, maar ik moet er niet aan denken’ 

Na het verlies van haar schoonmoeder staat Lina (39) voor een lastige situatie. Haar schoonvader, wiens gezondheid niet goed is, wil bij haar en haar gezin komen wonen. “Ik moet er niet aan denken”, zegt ze eerlijk.

“Mijn schoonmoeder is onlangs overleden. Het was een verdrietige tijd voor iedereen, maar vooral ook een omslagpunt voor mijn schoonvader. Hij is niet meer zo sterk als vroeger en zijn gezondheid gaat achteruit. Maar in plaats van hulp te accepteren of te overwegen om naar een verpleegtehuis te gaan, heeft hij maar één wens: bij ons komen wonen.

Zorg komt op mijn bordje

Ik moet eerlijk zeggen, ik kan er niet aan wennen. Het idee dat mijn schoonvader bij ons in huis komt, maakt me moe nog voordat het begonnen is. Mijn man werkt fulltime en vaak ook buiten normale kantooruren. Hij is overdag druk en ’s avonds vaak aan het werk, dus de zorg voor mijn schoonvader zou eigenlijk grotendeels op mijn bordje komen te liggen.

Ik heb gewoon geen tijd om de hele dag voor hem te zorgen. Ik werk zelf ook, zorg voor onze kinderen, houd het huishouden draaiende en probeer daarnaast ook nog eens mijn eigen momenten te hebben. Dat voelt als een onmogelijke taak als er ook nog een extra volwassene in huis komt die constant aandacht nodig heeft.

Niet naar verpleegtehuis

We hebben al geprobeerd om het gesprek aan te gaan met mijn schoonvader. We willen dat hij goede zorg krijgt, maar hij staat er niet voor open. Hij wil niet naar een verpleegtehuis en thuis hulp accepteren vindt hij ook lastig. Zijn enige eis is dat hij bij ons komt.

Het voelt alsof we in een hoek worden geduwd. Mijn man wil ook dat zijn vader goed verzorgd wordt, maar hij kan dat simpelweg niet alleen. En ik wil best helpen, maar niet ten koste van mijn eigen gezondheid en rust.

Alleen verantwoordelijk

Soms denk ik: waarom kunnen we dit niet beter samen oplossen? Waarom moet het altijd op mijn schouders terechtkomen? Het voelt alsof ik alleen verantwoordelijk ben, terwijl dit een familieprobleem is. Ik weet dat het moeilijk is voor mijn schoonvader en ik heb ook medelijden met hem. Maar ik ben geen professionele zorgverlener en ik ben ook geen oppas. Ik wil er voor hem zijn, maar ik wil ook een leven blijven leiden.

Deze situatie heeft ons gezin onder druk gezet. Het zorgt voor spanningen en vermoeidheid. Ik hoop dat er snel een oplossing komt waarbij iedereen zich gehoord voelt. Dat mijn schoonvader goede zorg krijgt, maar dat wij ook ruimte houden voor ons eigen gezin en ons eigen leven.”

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.

Meer lezen?

• Raafke (30): ‘Mijn schoonmoeder kust mijn kind op de mond’.
• Dilemma: ‘Mijn schoonmoeder houdt zich niet aan mijn opvoedregels. Kan ik dat van haar eisen?’
• Leonoor (36): ‘Mijn schoonmoeder en moeder strijden om de beste oma te zijn’ 
• Dilemma: ‘Mijn schoonmoeder geeft mijn kind veel minder cadeaus dan haar andere kleinkind, zeg ik er wat van?’