Mirthe Diemel Lifestyle Vandaag, 11:03

Leestijd: 3 minuten

Mama blundert: ‘Ik juichte net iets te hard toen zijn rivaal verloor met judo’

Alle moeders hebben weleens zo’n moment waarop het éven misgaat op ouderschapsvlak. Gelukkig kunnen ze er in de meeste gevallen achteraf ook hartelijk om grinniken. In Mama Blundert deelt een moeder haar grootste blunder. Deze week: Suus (48) juichte nét iets te hard toen de rivaal van haar puberzoon verloor tijdens een wedstrijd judo.

“Ik heb me er inmiddels bij neergelegd dat we de meeste weekenden in een sporthal doorbrengen. Het is inmiddels bijna een tweede thuis voor me: de harde banken, de geur van zweet en sporttassen, het geroep van coaches dat overal doorheen galmt. Komt allemaal omdat mijn zoon (15) op een redelijk hoog niveau judoot, dus dan krijg je dat. Ha, ik heb geleerd koffie uit plastic bekertjes te drinken alsof het cappuccino is, en een zaterdag zonder kleedkamerlucht voelt tegenwoordig bijna vreemd.

Potje judo

Mijn zoon doet het goed, maar er is één jongen in zijn gewichtsklasse die hem vaak nét te snel af is. Steeds dat kleine verschil, dat ene punt, die ene worp. Mijn zoon ergert zich er mateloos aan, en ik leef met hem mee. Natuurlijk weet ik heus wel dat ik de volwassene ben, dat het zijn potje judo is, en niet dat van mij. Maar ergens voelt het toch altijd een beetje alsof ik óók op die mat sta. Kom je aan mijn zoon, dan kom je aan mij, dat idee.

Snelle rugworp

Onlangs was er weer zo’n toernooi. Mijn zoon moest later op de dag, maar eerst kwam zijn ‘rivaal’ in actie. Natuurlijk keek ik ook naar die wedstrijd. Die overigens maar kort duurde: zijn tegenstander tilde hem al vrij snel op en wierp hem op zijn rug, een zogeheten ippon. Als dat gebeurt, is de judowedstrijd meteen voorbij.  

Verbaasde blik

Zonder na te denken sprong ik op van mijn stoel en riep ik keihard ‘YES’, compleet met armen en al in de lucht. Het geluid galmde door de sporthal heen, de stilte die volgde was oorverdovend. Opeens voelde ik tientallen ogen in mijn rug branden. Ouders, coaches, kinderen, allemaal keken ze mijn kant op. Oók de ouders van die rivaal. Ze herkenden me natuurlijk meteen – in dat wereldje kent iedereen elkaar. Hun verbaasde blik sprak boekdelen.

Vernietigende blik

O, wat was het gênant. Ik voelde mijn wangen gloeien. Probeerde ook nog halfslachtig te doen alsof ik gewoon enthousiast was over de techniek van die worp, maar dat was kansloos. Mijn zoon, die van de zijkant had meegekeken, keek me met een vernietigende blik aan.

Normaal doen tijdens judo

Later verloor hij zijn eigen partij. En tijdens de terugweg naar huis was de sfeer om te snijden, laten we het zo zeggen. Ik probeerde nog luchtig te doen, maar daar kwam weinig reactie op. Er werd alleen diep gezucht en mijn zoon snauwde dat ik de volgende keer normaal moest doen als hij een potje judo moest spelen, omdat hij zich kapot schaamde. Tja, hij had wel een punt.

Netjes blijven zitten

Dus ja, zo’n blunder bega ik niet nog een keer en volgende keer blijf ik gewoon netjes zitten. Althans, dat is het plan. Als hij straks wéér tegen die ene jongen moet voor een wedstrijdje judo, zal het nog lastig worden om helemáál stil te blijven vanaf de zijlijn.

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.

Wil je meer afleveringen van Mama blundert lezen? Check deze artikelen!

• Mama blundert: ‘Ten overstaan van mijn neefjes flapte ik eruit dat Sinterklaas niet bestond’
• Mama blundert: ‘Mijn kleuter had zich tegoed gedaan aan de bonbons gevuld met alcohol’
• Mama blundert: ‘Mijn kind zat vast op de wc terwijl ik stond te borrelen’
• Mama blundert: ‘Mijn zoon (6) had voor 500 euro aan app-aankopen gedaan’

Leesvoer over liefdevol ouderschap

Wil je meer lezen over liefdevol en bewust ouderschap? Lees dan de volgende boeken:

• Jagen, verzamelen, opvoeden
• Het boek waarvan je wilde dat je ouders het hadden gelezen
• Kinderen zijn geen puppy’s
• Temperamentvolle kinderen
• How2talk2Kids

Mama blundert: ‘Ineens hoestte mijn peuter allemaal schuim’