Mirthe Diemel Persoonlijke verhalen Vandaag, 11:02

Leestijd: 3 minuten

Mama Blundert: ‘Ik verklapte indirect dat Sinterklaas niet bestond’

Alle moeders hebben weleens zo’n moment waarop het éven misgaat op ouderschapsvlak. Gelukkig kunnen ze er in de meeste gevallen achteraf ook hartelijk om grinniken. In Mama Blundert deelt een moeder haar grootste blunder. Deze week: Silke (40) versprak zich over Sinterklaas, in het bijzijn van haar vijfjarige dochter.

“Het leek zo gezellig, samen met mijn vijfjarige dochter een verlanglijstje maken voor Sinterklaas. Dat mega dikke speelgoedboek (wat ik overigens hysterisch en onoverzichtelijk vind) was net op de mat geploft, we hadden een schaar, lijm, een stapel papier, een kop thee voor mij en warme chocolademelk voor haar. We zouden het boek samen doorbladeren, zij mocht haar wensen uitzoeken en het lijstje zouden we prominent op de muur hangen.

Confettikanon

Nou, dat romantische beeld zag er in de praktijk toch even wat anders uit. Binnen tien minuten was dat speelgoedboek ontploft tot een soort confettikanon, en álles uit dat boek moest op haar lijst. Ook dingen die niet voor haar bedoeld waren. Een joekel van een geluidsinstallatie bijvoorbeeld, formaatje stadionspeaker. Een spelcomputer, terwijl ze nog niet eens weet wat een controller is. Maar ook drieduizend Barbies die ze allemaal al heeft, of in soortgelijke varianten. En een Paw Patrol knuffel – ze kíjkt dat niet eens.

Verwachtingsmanagement rondom Sinterklaas

Het was kortom tijd voor wat verwachtingsmanagement. Ik probeerde het wat luchtig te houden. “Zullen we alleen cadeaus kiezen die je het allerliefst wilt?” stelde ik voor. “Sinterklaas kan natuurlijk niet alles brengen.” Ze keek me niet-begrijpend aan, alsof ze nog nooit eerder van het concept had gehoord dat ze niet alles kan krijgen wat ze wil. Waarom niet, was dan ook de vraag.

Domme opmerking

En toen floepte ik het eruit: “Mama heeft ook niet genoeg geld om ál die cadeaus te kopen, he schat.” Meteen nadat ik dat zei, dacht ik: shit. En mijn dochter hoorde het natuurlijk ook. “Maar mama, Sinterklaas koopt het toch?” Ja, daar zat ik dan, met mijn kop thee en mijn domme opmerking.

Sinterklaas moet delen

Ik probeerde mezelf eruit te praten: “Jaaaa, dat bedoelde ik natuurlijk! Sinterklaas heeft natuurlijk ook niet voor alle kindjes tegelijk zo veel cadeautjes. Dus hij moet een beetje verdelen.” Ze leek het te accepteren, haalde haar schouders op en ging weer verder met plakken. En ik besloot er maar niet verder op in te gaan.

Mond houden

Sindsdien hou ik net iets te aandachtig in de gaten of ze iets heeft opgepikt van mijn verspreking, maar tot nu toe lijkt de magie nog intact. Met die blunder ben ik dus goed weggekomen. Ha, en nu maar hopen dat ik de rest van deze Sinterklaas-periode ook mijn mond kan houden en er niks meer misgaat.”

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.