Eva (38): ‘Mijn schoonouders wonen in Spanje en mijn man wil daar elk jaar heen’
Elk jaar naar dezelfde vakantiebestemming: de één moet er niet aan denken, de ander doet niets liever. Maar wat als jij de één bent en je man de ander? Dat is de situatie bij Eva (38) thuis. Haar man wil elk jaar op vakantie naar zijn ouders in Spanje, terwijl Eva het na al die jaren daar wel heeft gezien. “Het begint steeds meer te knagen.”
Eva: “Om misvattingen te voorkomen, laat ik gelijk duidelijk zeggen dat ik dol ben op mijn schoonouders. Daar ligt het absoluut niet aan. Ik vind het hartstikke gezellig met ze en ze zijn gek op onze kinderen. Het gaat mij puur om het feit dat we elke zomer naar hen toe gaan en ik daar gewoon geen zin meer in heb. Maar ik wil mijn man ook niet teleurstellen, omdat ik weet dat hij het juist heel fijn vindt.
Langgekoesterde droom
Mijn schoonouders zijn zes jaar geleden naar Spanje verhuisd. Ze droomden daar al lange tijd van en na lang wikken en wegen besloten ze de stap te zetten. Acht jaar geleden ging het heel slecht met mijn schoonvader. Hij kreeg een beroerte en in die periode was het spannend of hij nog wel weer de oude werd. Helemaal de oude is hij nooit meer geworden, maar gelukkig kan hij een hoop dingen wel weer.
Dat zette mijn schoonouders aan het denken: waarom datgene dat we zó graag willen en al lang van dromen, maar blijven uitstellen? Je weet niet hoe het leven loopt en of die kans er later nog is. Na veel gesprekken met ons en hun andere twee kinderen met hun gezin, besloten ze ervoor te gaan. Wij stonden er helemaal achter, ik gun mijn schoonouders dit enorm.
Goede band
En nu, zes jaar later, zijn ze gelukkiger dan ze ooit hadden gehoopt. We zijn heel blij voor ze dat ze het avontuur aan durfden te gaan en voor hun eigen geluk hebben gekozen. De band tussen mijn man en zijn ouders was altijd al heel goed. Toen ze nog in Nederland woonden, zagen ze elkaar wekelijks. Nu is de band nog steeds goed, we bellen en facetimen veel en elk jaar komen we dus die kant op.
Aan het begin vond ik dat nog helemaal geen probleem. Wat ik al zei, ik kan het heel goed vinden met mijn schoonouders en ik houd van Spanje. Het was zeker geen straf om daarheen te gaan. Maar ondertussen merk ik dat ik er steeds minder zin in krijg. Mijn man wil namelijk altijd in het hoogseizoen daarheen.
Herinneringen van vroeger
Dat komt doordat hij vroeger altijd met zijn familie naar precies dezelfde plek in Spanje ging tijdens de zomervakantie. Hij heeft daar heel veel herinneringen van vroeger en hij wil dan ook juist graag in die periode daar weer zijn. De gezelligheid, de drukte, het warme weer: hij houdt ervan. Het geeft hem, naar eigen zeggen, zo’n fijn gevoel, dat hij onmiddellijk alle zorgen van zijn werk vergeet en intens geniet.
Mijn man heeft mentaal best een zware baan, hij is politieagent. Regelmatig maakt hij heftige dingen mee en hoewel hij daar na al die jaren heus wel goed mee om kan gaan, is hij tegen de vakantie ook altijd wel erg toe aan ontspanning. Dat vindt hij daar helemaal. Ik snap dat allemaal heus wel en ik gunde dat hem de laatste jaren ook steeds. Maar ik merk dat het steeds meer begint te knagen.
Nieuwe plekken ontdekken
Waar ik het eerst ook heerlijk vond in Spanje, heb ik nu zoiets van: ik weet het wel. Ik ken ondertussen ook alle plekjes en er zijn geen nieuwe dingen meer voor mij. Ik zou heel graag weer eens naar een ander land gaan, Italië bijvoorbeeld, dat is ook zo ontzettend mooi. Of Griekenland, ergens waar je ook zon, zee en strand hebt, maar even een andere omgeving, waar je nog wél nieuwe plekken kan ontdekken.
Er staan nog genoeg landen en plekken op mijn bucketlist. Ik vind het gewoon zonde dat we elke zomer steeds naar dezelfde plek gaan, terwijl er nog genoeg andere plekken zijn waar we een heerlijke zomer kunnen hebben. Ook zijn we niet zó rijk dat we elk jaar drie keer op vakantie kunnen gaan. We hebben het prima hoor, maar we moeten er wel voor werken. Een vakantie is voor ons wel een luxe.
Ergens anders heen?
Ik heb het hier natuurlijk ook wel met mijn man over gehad. Rustig vertelde ik hem wat ik voelde, vroeg of we dit jaar niet een keer ergens anders heen kunnen gaan. Ik merkte gelijk hoe vervelend hij dat zou vinden, dus ik voegde nog snel toe of we niet een andere keer in het jaar naar zijn ouders konden gaan en nu in de zomervakantie een keertje ergens anders heen?
Maar toen zei hij hoe hij juist zo uitkeek naar de vakantie bij zijn ouders, dat hij het liefste de vakantie daar doorbrengt. Dat het hem zo’n fijn gevoel geeft om daar te zijn. En dat zijn ouders er ook zo van genieten. Dat weet ik allemaal wel en het is niet zo dat ik hem dat niet gun, maar gunde hij mij dan geen fijne vakantie?
Afspraak voor volgend jaar
Na veel discussie over dit onderwerp hebben we de volgende afspraak gemaakt: dit jaar doen we het nog op deze manier, maar volgend jaar gaan we in de zomervakantie ergens anders heen. Ergens waar ik graag heen wil. En ik vind het prima om een andere keer naar zijn ouders in Spanje te gaan, in de meivakantie of in de herfstvakantie, want we zitten aan de schoolvakanties vast vanwege onze kinderen.
Uiteindelijk stemde mijn man in, blij dat we dit jaar nog wel naar zijn favoriete plek gaan, maar ik merkte ook dat hij een beetje teleurgesteld is over volgend jaar. Maar ja, ik vind dat we nu ook wel een keer voor mijn voorkeur kunnen kiezen. Hij heeft een jaar lang de tijd om zich erop voor te bereiden. Hopelijk vindt hij het volgend jaar niet meer zo erg en kijkt hij dan ook uit naar een heerlijke vakantie met ons gezin.”
Opgebiecht: ‘Mijn man en kinderen weten niet dat dit onze laatste vakantie samen is’
Leesvoer over liefdevol ouderschap
Wil je meer lezen over liefdevol en bewust ouderschap? Lees dan de volgende boeken:
- Temperamentvolle kinderen
- How2talktoKids
- Jagen, verzamelen, opvoeden
- Het boek waarvan je wilde dat je ouders het hadden gelezen
- Kinderen zijn geen puppy’s