‘Mijn postpartum depressie overschaduwt de kraamperiode, wat nu?’ Psycholoog geeft advies
Als je moeder wordt, gaat er een nieuwe wereld voor je open. Een hele mooie en bijzondere wereld, maar ook een uitdagende wereld. Kimberley Slingerland is GZ-psycholoog en helpt vrouwen die psychische klachten ervaren tijdens de zwangerschap en het moederschap. Elke week deelt zij een dilemma van een moeder uit haar praktijk. Deze week: “Mijn postpartum depressie overschaduwt de kraamperiode, wat nu?”
“‘Ook bij mijn tweede kindje voel ik me diep neerslachtig, alsof ik niet mag genieten van deze tijd.’ ‘Het huilen van mijn baby maakt me zo gespannen, dat ik soms niets anders kan dan weglopen.’ ‘Ik voel me schuldig naar mijn vriend en mijn kinderen, omdat ik het zo zwaar heb en niet blij ben.’ Dit zijn de woorden van een moeder die zich bij mij aanmeldde vanwege postpartum depressieve klachten.
Een donkere put
Deze depressieve klachten ervaarde zij ook na de komst van haar eerste kindje. Waar ze bij haar eerste kindje in de kraamtijd vanzelf weer opknapte, merkte ze nu dat ze steeds dieper in een donkere put terechtkwam. De last van het moederschap voelde zwaarder dan ooit. Deze moeder zette zichzelf voortdurend onder druk.
Ze voelde dat ze faalde, omdat ze niet kon genieten van haar kinderen en zich schuldig voelde over haar stemming. Ze stelde hoge eisen aan zichzelf, bleef maar doorgaan en gaf haar kinderen volop liefde en aandacht, terwijl ze zichzelf volledig vergat. Zelfs simpele dingen zoals een wandeling maken, lukte niet meer. De momenten dat ze alleen was, ervoer ze vooral leegte en somberheid.
Falen en zelfverwaarlozing
Tijdens de therapie hebben we samen het patroon van falen en zelfverwaarlozing onderzocht. Ze kon het terugbrengen naar haar jeugd, waar ze zichzelf vaak onzichtbaar maakte. Als het ‘makkelijke’ kind stond zij op de achtergrond, terwijl haar ouders worstelden met de zorg voor haar oudere zus. Ze miste de oprechte aandacht en het gevoel dat zij er mocht zijn.
We hebben in de therapie ruimte gemaakt voor dit gemis en dit haalde de scherpe randjes van haar gevoel in het nu af. Het gevoel van onzichtbaarheid in haar rol als moeder nam af. Ze ging voelen dat dit vooral met vroeger te maken had.
Voor jezelf kiezen
We gingen op zoek naar manieren om zichzelf opnieuw belangrijk te maken binnen het gezin. Dat betekende leren om voor zichzelf te kiezen, ontdekken waar zij energie van krijgt en soms ook nee durven zeggen tegen haar kinderen. Ze begon vaker bij zichzelf in te checken en haar gevoelens serieus te nemen. Langzaam maar zeker vond ze zichzelf weer terug. Niet alleen als moeder, maar ook als vrouw met eigen behoeften en verlangens.
Door deze helpende inzichten en stappen nam haar depressieve stemming af en kwam haar energie terug. Ze leerde zichzelf beter kennen, accepteerde haar grenzen en vond meer rust in het moederschap. Het pad naar herstel was niet makkelijk, maar door zich weer zichtbaar te maken en zichzelf toe te staan te zijn wie ze is, kon ze stap voor stap uit die negatieve spiraal komen.”
Meer lezen over dit onderwerp?
- Elise (31): ‘Ik voel niet altijd die onvoorwaardelijke liefde voor mijn kind’
- ‘Ik ben sinds mijn heftige bevalling angstig en overprikkeld, wat nu?’ Psycholoog geeft advies
- Iris (29) had moeite om zichzelf na de bevalling weer terug te vinden: ‘Ik ging als een zombie door het leven’
‘Ik voel me zo onzeker als moeder, wat moet ik doen?’ Psycholoog geeft advies