Wilma Groothuis Puber Gisteren, 09:10

Leestijd: 5 minuten

Lastig dat puber geen vrienden heeft? ‘Mist hij de vrienden die jij vindt dat hij moet hebben?’

Onlangs deelden we het verhaal van Marianne (44). Haar 15-jarige zoon Jasper heeft geen vrienden. Marianne heeft daar veel moeite mee: ‘Het doet mijn moederhart echt pijn.’ Op onze socials hadden onze lezers er het een en ander over te zeggen.

Wij delen dan ook graag een aantal meningen van onze lezers.

Geen vrienden

Marianne: “Jasper is een hele lieve en slimme jongen. Hij doet het goed op school en hij is heel behulpzaam naar andere mensen toe. Hij is altijd bereid om andere klasgenoten te helpen met hun schoolwerk en kan het ook heus wel vinden met een aantal klasgenoten. Maar echte vrienden? Die heeft hij niet.

Jasper is anders dan andere jongens. Iedereen weet hoe het stereotype nerd eruit ziet, toch? Brilletje, krullen, verlegen, beetje apart: dat ís Jasper. Hij is niet stoer, jongensachtig of brutaal; hij is verlegen, zachtaardig en een beetje ongemakkelijk in de omgang. In mijn ogen is het dát wat hem uniek maakt. Maar in de ogen van zijn leeftijdsgenootjes is het dat wat hem anders maakt. Ik vind het gewoon zo erg voor hem. Elke tiener wil toch vrienden? Erbij horen? Onderdeel zijn van een groep?”

Meningen van de lezers

Op dit verhaal kwamen aardig wat reacties van lezers die hun mening gaven. Wij delen hieronder een aantal met jullie:

1. Mist je zoon vrienden?

“Even uit eigen ervaring hoor, maar mist je zoon de vrienden waarvan jij vindt dat hij die moet hebben? Heb je weleens echt gepraat met hem over vrienden en wat hij belangrijk vindt? Als hij die vrienden niet mist, laat het dan. Wees blij dat hij wel gewoon geaccepteerd en gerespecteerd wordt. Door er vanuit te gaan dat iedere tiener vrienden moet hebben, kun je meer kwaad dan goed doen. Er zijn nu eenmaal tieners die niet zo graag bij een groep willen horen. Laat hem lekker naar die schaakclub gaan en kijk wat daarvan komt. Ook als het serieus gaat worden.

Ik kan je wel vertellen dat het heel erg frustrerend was dat ik mee moest doen in groepjes van mijn ouders. Ik ben inmiddels 48. Het was destijds een andere tijd en dat ligt achter mij, maar ik paste gewoon niet in de groep en wist niet goed hoe ik ‘sociaal’ moest zijn. Ik ben nog steeds geen fan van groepen en sociaal doen. Geef je zoon de kans om te ontdekken wat hij fijn vindt en wie hij is. Ook als dat betekent dat hij liever alleen is dan bij vrienden. Daarmee geef je hem een basis waarbij hij vanuit zichzelf kan groeien en leren.” – Annemiek

2. Niet bij een groep horen

“Ik ben gepest tot mijn twintigste en hoorde ook nergens bij. Ergens omdat ik dat zelf wilde, dit waren niet mijn mensen, zeg maar. Af en toe had ik een vriendin. Dat vond ik leuk, maar bij een groep horen? Nee, dank je, nog steeds niet. Wellicht wil hij gewoon lekker zichzelf kunnen zijn en heeft hij zijn vrienden gewoon nog niet gevonden. En hij is nog jong, wie weet komt dat straks. En ik had er liever 1 of 2 dan 10.” – Esther

3. Investeer in zijn interesses

“Er zijn genoeg stereotyperende nerds en ook niet stereotyperende nerds. Als hij maar één vriend had, dan is het logisch dat hij nu zonder zit. Zet hem op een sport, ik ben daarnaast ook een gamer en daar maak je ook gewoon contacten mee. Dus investeer in zijn interesses, de rest komt vanzelf wel. Hij hoeft zich niet aan te passen om in een groep te willen horen. En je hoeft echt niet altijd bij een groep te willen horen. Ik zelf ook nooit die behoefte gehad. Het komt vanzelf wel weer. De meeste vrienden komen en gaan in het leven, er zijn er echt maar een paar die blijven. Ik heb periodes in mijn leven gehad dat ik geen familie of vrienden meer had en dat zijn de tijden dat ik het meest over mezelf heb geleerd.” – Ruth

4. Dingen die niet oké zijn

“Niet iedereen wil bij een groep horen. En soms gebeuren er ook allemaal dingen die helemaal niet oké zijn binnen zo’n groep, bijvoorbeeld samen in de pauze blikjes jatten of andere dergelijke dingen. Velen hebben daar gelukkig niks mee en zijn dan ook gewoon liever alleen in plaats van met zo’n groep. Of hebben liever één op één contact. Wellicht dat nu hij zijn eigen pad en hobby’s volgt, hij wel iemand ontmoet waarmee hij een klik heeft. En zo niet… dan niet. Misschien dan later nog.” – Sabrina

5. Ik was ook anders

“Ik was ook anders. Ik heb autisme en ook nooit de ‘looks‘ gehad om erbij te horen. Ik was anders en daardoor werd ik heftig gepest op de middelbare, door letterlijk de hele school, maar het was begonnen door mensen in mijn klas. Gelukkig ben ik er wel doorheen gekomen, maar er zijn mensen die in een depressie kunnen belanden. Daarbij is natuurlijk de vraag of je zoon zelf wel vrienden wil of niet en of hij die eenzaamheid voelt. Sommige kinderen hebben geen behoefte aan vriendschap. Als je het idee hebt dat je kind ongelukkig is of gepest wordt, ga dan met hem in gesprek. Naar de mentor gaan maakt het naar mijn ervaring juist erger. Misschien is therapie uiteindelijk iets voor hem.” – Amber

6. Geen acceptatie voor kinderen die anders zijn

“Als je kind anders is, dan is hij de sjaak. Dat is altijd al zo geweest. Ik was qua uiterlijk anders, dus ik hoorde er niet bij, was het slachtoffer om te pesten. M’n zoons brein is anders, dus hij reageert overal ook anders op. Dat vinden andere kinderen natuurlijk gek, dus hij heeft geen vriendjes. Hij is pas 5, maar ik zie geen acceptatie komen voor kinderen die anders zijn. Natuurlijk vind ik het zielig, vooral omdat hij ook zo graag naar partijtjes wil. Maar we maken er wel wat van.” – Charita

7. School is school, thuis is thuis

“School is school, een fijne omgang met elkaar is al heel veel waard. En thuis is thuis. Niet iedereen heeft behoefte om privé met klasgenoten af te spreken. Wat goed dat je hem voor de schaakclub hebt opgegeven. Op deze manier kan hij verschillende sociale kringen opbouwen. Eerst maar schaken en later misschien een sport, jongensvereniging of hobbyclub. Straks kan hij ook zelf juist anderen helpen of begeleiden, zoals huiswerkbegeleiding geven en vrijwilligerswerk is altijd nodig. Geven aan anderen wat je zelf nodig hebt.” – Marina

Wat als je kind geen vrienden heeft? Kinderpsycholoog geeft tips