Sofie Vissers Persoonlijke verhalen Gisteren, 15:02

Leestijd: 3 minuten

Sasha (37): ‘Als onze dochters (5 en 6) slapen, lopen mijn man ik even een blokje om’

Sasha (37) en haar man Erik (41) hebben twee dochters van 5 en 6. Levendige kinderen, energiek en altijd vrolijk. Sasha kan dit ook weleens vermoeiend vinden. “Aan het eind van de dag voelen we ons soms eerder een logistiek team dan partners.” En dus hebben Sasha en Erik iets ingevoerd. “Als de kinderen slapen, doen wij onze schoenen aan, trekken zachtjes de voordeur dicht en lopen even een blokje om.”

Sasha: “We zijn dan nooit langer dan een kwartiertje weg. We blijven in de buurt. Geen terras, geen bar, geen supermarkt, gewoon een korte wandeling door de wijk. De babyfoon nemen we mee, het geluid op standje maximaal. En we spreken altijd af: zodra een van ons zich er niet goed bij voelt, draaien we om. Het zijn kleine wandelingen, maar ze betekenen veel voor ons. Even geen schermen, afwas of kind dat ons afleidt. Gewoon met z’n tweeën lopen, praten en soms zwijgen.

Mag dat eigenlijk wel?

Die vraag hoor ik in mijn hoofd als ik dit vertel. Mag je als ouder je huis verlaten terwijl je kinderen slapen boven? Is het verantwoord? Is het ‘goed’ ouderschap? Voor ons is het antwoord ja. Onze dochters slapen vast, we zijn letterlijk om de hoek, we nemen voorzorgsmaatregelen en blijven alert. Het risico dat zij wakker worden, iets nodig hebben of bang zijn, is klein. Mochten ze uit bed komen, dan zijn we in een paar minuten terug.

Ik merk dat veel ouders worstelen met de balans tussen altijd beschikbaar zijn en autonomie. We hebben de neiging onszelf volledig weg te cijferen voor onze kinderen. En natuurlijk: veiligheid en aanwezigheid zijn essentieel. Maar soms vergeten we dat ook onze relatie, ons hoofd enons lijf aandacht nodig hebben.

Wij hebben geen opa en oma of andere oppassers in de buurt. Dus zoeken we onze momentjes binnen wat wél mogelijk is. En deze korte wandelingen doen veel met ons. Ze maken ons rustiger, zachter en weer even verbonden. En juist daardoor kunnen we er de volgende ochtend weer met volle aandacht voor onze kinderen zijn.

Liefdevol

Ik zeg niet dat iedereen dit zou moeten doen. Misschien zou jij het nooit aandurven of vind je het onverantwoord. Misschien denk je: waarom zou ik dit risico nemen voor een kwartiertje wandelen? Maar ik geloof dat we als ouders ook mogen delen wat we doen om overeind te blijven. En dat we elkaar niet alleen afrekenen op waar we van afwijken, maar ook nieuwsgierig mogen zijn naar het waarom. Voor ons is dit blokje om een klein, liefdevol gebaar. Naar elkaar, onszelf en daardoor ook naar onze kinderen.”

Merel (34): ‘Toen de oppas afzegde, lieten we onze dreumes alleen thuis’

Leesvoer over liefdevol ouderschap

Wil je meer lezen over liefdevol en bewust ouderschap? Lees dan de volgende boeken:

• Temperamentvolle kinderen
• How2talktoKids
• Jagen, verzamelen, opvoeden
• Het boek waarvan je wilde dat je ouders het hadden gelezen 
• Kinderen zijn geen puppy’s