Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen Vandaag, 09:02

Leestijd: 3 minuten

Saskia (36): ‘Mijn dochter lijkt enorm op mijn ex en dat doet pijn’

Saskia (36) geniet van haar leven als alleenstaande moeder en probeert het pijnlijke verleden met haar ex achter zich te laten. Maar nu haar dochter ouder wordt, ziet Saskia meer en meer dat ze ontzettend op haar ex lijkt. “Het doet pijn en brengt oude herinneringen naar boven”, vertelt ze. 

“Mijn ex heeft me jarenlang gekwetst en belazerd. Hij startte een leven met een andere vrouw toen onze dochter een jaar oud was. Hoe zwaar het ook was, en is, als alleenstaande moeder, ik was opgelucht dat hij niet meer in ons leven was. Ik dacht dat ik het de afgelopen jaren een plekje had kunnen geven, maar nu mijn dochter ouder wordt, en ik steeds meer zie dat ze enorm op haar lijkt, merk ik dat ik telkens weer terug word geslingerd naar die tijd. 

Alsof ex weer in de kamer staat

Mijn dochter van acht is een lieve en slimme meid. Maar steeds vaker zie ik ineens mijn ex in haar terug. Haar manieren, haar blik en haar houding… het is alsof hij weer in de kamer staat.

Het is zo dubbel, want ik houd ongelooflijk veel van mijn dochter. Ze is alles voor me. Maar het doet pijn dat ze zoveel van hem heeft overgenomen, terwijl hij voor mij zoveel pijn heeft veroorzaakt. Ik had gehoopt dat ik die tijd helemaal achter me had gelaten, maar mijn dochter brengt hem telkens weer tot leven in mijn hoofd.

Niet kunnen loskoppelen van herinneringen 

Het is niet dat ik haar anders wil zien, maar soms wil ik gewoon even een kind zien dat volledig van mij is. Geen stukje van hem ertussen. Want hoe onschuldig en lief ze ook is, ik kan het niet loskoppelen van de herinneringen die ik aan hem heb. De keren dat hij me belazerd heeft, de keren dat hij me heeft laten voelen dat ik niet genoeg was. Het komt allemaal terug.

Wat het nog lastiger maakt, is dat mensen om me heen het vaak niet zien. Ze zeggen: ‘Ach, ze is nog zo jong, geniet van haar!’ En dat doe ik ook, echt. Maar soms voel ik een steek van jaloezie of verdriet. Alsof ik iets terug wil draaien, iets wat niet kan. Ik kan haar niet veranderen en dat wil ik ook niet. Ze is een prachtig kind. Maar de gelijkenis met hem, dat hakt erin.

Relativeren

Soms probeer ik het te relativeren. Ik denk: ze heeft ook zoveel van mij. Haar lach, haar nieuwsgierigheid en haar eigen willetje. Dat is mijn stukje van haar. En dat helpt, maar het voelt nooit helemaal genoeg om de pijn te verzachten. Hopelijk slijt dit gevoel naarmate ze ouder wordt, want leuk is het niet.”

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.