Laurien Bleeker Ouderschap 12 jun 2025, 09:03

Leestijd: 5 minuten

Wat is secret parenting en waarom doet bijna elke ouder eraan mee? Journalist Fidessa van Rietschoten legt het uit

Het kan zijn dat je nog nooit van de term secret parenting hebt gehoord, maar er wel aan mee doet. De term staat voor het bewust verbergen van ouderlijke zorgtaken op de werkvloer. Met andere woorden: je verzint een smoes om eerder weg te kunnen van je werk, omdat je bijvoorbeeld je kind van school moet halen. Of je stelt het vertellen van je zwangerschap zo lang mogelijk uit, omdat je de kans op promotie niet wil mislopen.

Herkenbaar? Journalist Fidessa van Rietschoten dook in dit onderwerp, wij spraken haar over het fenomeen secret parenting.

Wat is secret parenting?

Fidessa legt in haar artikel uit dat de term secret parenting is bedacht door de Amerikaanse econoom en schrijver Emily Oster. Zij merkt dat veel ouders – vooral moeders – angstig zijn om open te zijn over het ouderschap en bijkomende zorgtaken. Dit, omdat ouders bang zijn om kansen mis te lopen of om niet serieus genomen te worden op de werkvloer.

Het gevolg? Ouders die zichzelf ziek melden terwijl ze eigenlijk een ziek kind thuis hebben zitten. Of een meeting afzeggen vanwege ‘andere deadlines’, om met hun kind naar zwemles te kunnen.

‘Geheimzinnig doen over het moederschap, zo voelt het inderdaad’

We spraken met Jana (32), moeder van twee kinderen: “Ik moet eerlijk zeggen dat ik dit best vaak doe, al wist ik niet dat er een term voor was. Maar zo voelt het wel inderdaad: geheimzinnig doen over het moederschap. Zo zou ik nu bijvoorbeeld een meeting hebben, maar die heb ik afgezegd, zogenaamd vanwege ‘andere deadlines’. In werkelijkheid was ik thuis nodig, om bij mijn kind te zijn terwijl mijn man met ons andere kind naar sportles is. Soms is een smoes vertellen gewoon makkelijker dan het steeds uit te moeten leggen.”

De werkcultuur in 2025

De huidige werkcultuur speelt een grote rol in secret parenting. Die is volgens Oster namelijk gericht op de ideale werknemer: altijd beschikbaar, flexibel, heeft geen zorgtaken. Vroeger was dit de man, de vader in het gezin, maar tijden zijn veranderd. Zowel moeders als vaders hebben een verzorgende rol als het op kinderen aankomt, maar de werkvloer lijkt hier nog niet op ingericht te zijn.

Hoe denk jij dat het kan dat de werkcultuur in 2025 nog steeds is ingericht op ‘de ideale werknemer’?

Fidessa: “De ideale werknemer is heel lang een man geweest en ik denk dat dit nog steeds zo is. Als je kijkt naar de geschiedenis is de Wet handelingsonbekwaamheid pas in 1956 afgeschaft: toen mochten getrouwde vrouwen eindelijk werken. Rond de jaren 70 en 80 werkten beide ouders. Dat is niet zo heel lang geleden en nog steeds is de werkvloer ingericht op die altijd beschikbare man zonder zorgtaken. In de huidige maatschappij hebben we meer tweeverdieners dan ooit, terwijl de werkcultuur daarin niet is meegegroeid.”

Klopt het dat vooral moeders aan secret parenting doen?

Fidessa: “Er zijn geen Nederlandse cijfers over bekend, maar het is wel zo dat vooral vrouwen de economische en professionele nadelen ervaren op het moment dat zij moeder worden. Dat is de motherhood pentalty: een lager salaris, minder vaak promotie, minder waardering. Vrouwen worden eigenlijk gestraft omdat ze moeder zijn. Met die gegevens in je achterhoofd verberg je het ouderschap misschien dan ook eerder op de werkvloer als je een vrouw bent. Ook is bekend dat vrouwen eerder stoppen met het geven van borstvoeding, omdat de werkplek er niet op is ingericht, omdat ze geen opmerkingen van collega’s willen of omdat de werkgever het ongemakkelijk vindt.

Aan de andere kant doen vaders het ook. Waar moeders zich omhoog moeten werken, moeten vaders voldoen aan het ideaalbeeld van de hardwerkende man die vijf dagen werkt en het gezin van geld voorziet. Parttime werken omdat je een kind krijgt, past daar in veel sectoren dan niet echt bij, soms worden mannen hier zelfs om uitgelachen.

Als mannen hier op de werkvloer meer open over zouden zijn en eerlijker zijn over zorgtaken, kan een werkgever die dit inziet meer flexibiliteit bieden. Of in ieder geval het gesprek aangaan. Collega’s kunnen er een goed voorbeeld aan nemen en zo de werkcultuur veranderen.”

Wat zijn de gevolgen van secret parenting?

Fidessa: “Vrouwen doen aan secret parenting omdat ze angstig zijn voor bijvoorbeeld reputatieschade of om een carrièrekans mis te lopen en ze werken harder om te bewijzen dat ze meetellen. Daarbij hebben vrouwen ook nog steeds meer zorgtaken. Moeders kolven in het geheim op de werkvloer of moeten eerder stoppen met het geven van borstvoeding, dat is emotioneel een grote stap. Al deze situaties leiden tot uitputting en stress, een tweestrijd in je hoofd en schuldgevoelens. Secret parenting heeft dus meteen effect op de gezondheid van vrouwen. Bovendien blijft zo de ongelijkheid op de werkvloer in stand.

Sommige moeders kunnen het helemaal niet meer combineren en stoppen met werken, dit heeft weer effect op de financiële zelfredzaamheid en zo ook weer op de salariskloof. Verder stijgt het aantal jonge vrouwen met een burn-out sinds 2020, ik denk dat de druk van secret parenting daar zeker aan bijdraagt.”

Denk je dat er ooit een tijd komt waarin wij als moeders een fijne balans vinden tussen werk en ouderschap?

Fidessa: “Ik denk wel dat het kan, maar we hebben nog een lange weg te gaan. Enerzijds ligt dit bij de werkgever, daar zou meer flexibiliteit moeten komen en zorgtaken moeten besproken, genormaliseerd en gewaardeerd worden. Verder vraagt het ook vanuit de politiek veranderingen met als voorbeeld de Scandinavische modellen waarbij beide ouders langer ouderschapsverlof hebben en zo de taken gelijkmatiger kunnen verdelen.

Het ligt ook breder: vanuit de samenleving mag er wat mij betreft wel meer oog komen voor hulp aan ouders. It takes a village to raise a child, zeggen ze, maar in vergelijking met veel andere culturen is het ouderschap in Nederland doordrenkt met individualisme. Dit viel me erg op toen ik zelf moeder werd.

Ten slotte moeten wij als ouders zelf te rade gaan wat we verstaan onder succes. Waarom willen we alles tegelijkertijd? Kinderen, een carrière, een druk sociaal leven. Dat kun je niet allemaal in die eerste vijf jaar van het hebben van jonge kinderen proppen. We kunnen nog zo lang werken: even in een minder hoge versnelling leven moet dan toch kunnen.”

Column Loth (40) in Zweden: ‘Hoe Zweedse moeders fulltime werken en toch minder burn-outs hebben’