‘Ik ben zwanger terwijl ik er niet aan toe ben, wat nu?’ Psycholoog geeft advies
Als je moeder wordt, gaat er een nieuwe wereld voor je open. Een hele mooie en bijzondere wereld, maar ook een uitdagende wereld. Kimberley Slingerland is GZ-psycholoog en helpt vrouwen die psychische klachten ervaren tijdens de zwangerschap en het moederschap. Regelmatig deelt zij een dilemma van een moeder uit haar praktijk. Deze keer: “Ik ben zwanger terwijl ik er niet aan toe ben, wat nu?”
“‘Toen ik ontdekte dat ik zwanger was, voelde ik vooral boosheid en onmacht. Ik maak me zorgen dat ik me niet kan hechten aan mijn baby. Het voelt soms alsof ik een deel van mezelf verlies, terwijl ik er eigenlijk klaar voor wil zijn.’ Dit zijn de woorden van een moeder die onverwacht zwanger raakte van haar eerste kindje.
Nog niet aan toe om zwanger te zijn
Hoewel ze ooit moeder wilde worden, kwam deze zwangerschap op een moment dat ze er nog niet aan toe was. Zij en haar vriend hadden plannen, waren op zoek naar een woning en de timing voelde allesbehalve passend. De eerste weken ervoer zij vooral boosheid en somberheid en ze kon zich moeilijk verbinden met het kindje in haar buik.
Tijdens de therapie stonden we stil bij die eerste periode na de zwangerschap. Zij had een duidelijk oordeel over haar eigen gevoelens: het was niet oké om boos en overvallen te zijn. Dit zorgde voor veel schuldgevoelens. Het onderdrukken van deze gedachten maakte dat ze steeds weer terugkwamen en haar onrustig maakten. Door ruimte te maken voor haar emoties en gedachten, kon ze ervaren dat het heel normaal is om zich zo te voelen in zo’n onverwachte situatie. Het was oké om tijd nodig te hebben om te wennen aan het idee.
Verbinding maken
We gingen samen aan de slag om haar meer verbinding te laten maken met zichzelf, met haar lichaam en met alle veranderingen die ze daarin voelde. Ook de oordelen die zij over haar lichaam had, kwamen aan bod. Daarna oefenden we met mindfulnessoefeningen om contact te maken met haar kindje in haar buik. Ze maakte zich een voorstelling van haar baby en hoe zij het moederschap voor zich zag. Dit gaf haar een begin van warmte en nieuwsgierigheid richting het kindje.
Belangrijk was ook het besef dat het moederschap niet betekent dat haar eigen leven voorbij is. Samen bespraken we hoe zij haar eigen passies, zoals reizen, kon blijven volgen, maar dan mét haar kindje en soms juist zonder. Dit perspectief gaf haar hoop en maakte het makkelijker om het moederschap naast haar eigen wensen te plaatsen.
Mildheid en nieuwsgierigheid
Langzaamaan merkte ze dat haar aandacht steeds vaker uitging naar haar baby. Ze kocht de eerste kleertjes en voelde echte ‘kriebels’ in haar buik. De boosheid maakte plaats voor mildheid en nieuwsgierigheid. Ze leerde zichzelf en haar baby steeds beter kennen en voelde zich sterker en rustiger worden en ging uitkijken naar de komst van haar kindje.
Herken jij jezelf in dit verhaal? Voel je je soms overvallen door de emoties van een onverwachte zwangerschap? Het is helemaal oké om daar ruimte voor te maken en jezelf de tijd te geven om te wennen aan deze nieuwe rol. Het is mogelijk om je eigen leven en verlangens te blijven koesteren, terwijl je ook de moeder wordt die je wilt zijn.”
‘Mijn postpartum depressie overschaduwt de kraamperiode, wat nu?’ Psycholoog geeft advies