Columnist Brenda: ‘Ik ben vaak aan het tolken voor mijn kind met autisme’
“Onlangs was het Wereld Autismedag. Voor wat het waard is, want bij ons thuis is het soms elke dag autismedag. Mensen zien niet aan de buitenkant dat mijn kind anders is. Het lijkt heel sociaal en extravert en makkelijk in contacten leggen. Iets wat je niet verwacht van iemand met autisme, als je er al verwachtingen bij had.
Je merkt het wel aan andere dingen als je oplet. Zo kwam mijn ex net mijn kind terugbrengen en moesten alle diamond painting spullen zijn kant op. Want ja, hier was het een puzzel en haak-en brei huis en daar werd in het weekend aan diamond painting gedaan. De immens grote tafel die hier speciaal voor dit soort projecten staat, was blijkbaar niet groot genoeg. Iets met structuur vermoed ik.
Autisme
Laatst hadden we een fotoshoot voor Vrouw Magazine. De visagiste droeg heel even een donkergroene über hippe regenjas, omdat ze het koud had. Ik vroeg mijn kind of zo’n jas ook niet wat voor hen was? “Ik vind de kleur van de jas echt afschuwelijk”, was het antwoord. Een eerlijk antwoord, maar wat mij betreft (ik ben een pleaser) iets te eerlijk. En dus zei ik er iets van. Ik legde mijn kind uit dat je dit soort dingen ook anders kan zeggen. Bijvoorbeeld dat de kleur niet helemaal jouw ding is of zo. Cédé begreep de consternatie niet helemaal, omdat mijn kind de persoon toch niet beledigd had? Cédé had alleen iets over de kleur gezegd, meer niet. En daar zat wat in.
Gelukkig had ik tijdens het opmaken van mijn gezicht (en dat duurde even) een uitgebreid gesprek met de visagiste gehad over autisme. Ik heb geen idee meer hoe we op dit onderwerp waren beland, maar haar zoon van achttien had het ook. Dit was pas een jaar geleden ontdekt en ze voelde zich erg schuldig over het feit dat ze druk was en soms te weinig voor hem deed. Ze vond het verschrikkelijk dat haar zoon, die stage liep bij een barbershop, soms voor lui werd uitgemaakt terwijl hij zoveel klanten hielp. Dat is naar om te horen, als moeder wil je niet dat je kind niet begrepen wordt.
Tolken
Helaas kun je als ouder niet alle hindernissen die je kind tegenkomt, wegpoetsen. Dat is ook niet de bedoeling van het leven. Kinderen moeten bepaalde situaties ook zelf ervaren en meemaken, en dat is niet altijd leuk. Het is zelfs moeilijk en soms ook frustrerend als je ziet dat je kind niet begrepen wordt, omdat het anders is. Dat doet ook bij jou pijn.
Dus ik herkende haar strijd. ‘Jouw kind is helemaal niet lui’, zei ik. ‘Je zoon weet gewoon niet waar hij moet beginnen. Als hij dat namelijk wel zou weten dan zou hij vast heel erg zijn best doen en hard werken. Maar mensen met autisme vinden het starten aan een opdracht vaak lastig. Als je dat weet als baas en je leert helder en concreet te communiceren dan heb je gouden kracht die doet wat je van hem verwacht. En ik denk dat het verstandig is om dit aan die baas te vertellen, want onze kinderen zien eruit alsof ze net als ieder ander zijn.’
Ik noem dat tolken. Gewoon even de antwoorden van de buitenwereld vertalen, zodat je kind de instructies wél begrijpt. Ik ben absoluut geen expert, maar ben door schade en schande wijs geworden. Dat was precies wat de visagiste ook kon doen, even tolken bij de barbershop. Dan kwam het vast wel goed, want haar zoon knipte de klanten goed. Ik zag een grote opluchting op haar gezicht en tussen ons schiep het een band, want zij en ik zitten in hetzelfde schuitje. We zijn allebei moeder van zo’n kind. Een kind dat heel veel te brengen heeft, als je de beschrijving iets beter kent.
Fotoshoot
Tijdens de fotoshoot begreep Cédé de opdrachten van de fotograaf ook niet altijd even goed. Je moet namelijk heel precies zijn in je instructies. Dat resulteerde in eerste instantie in een kind dat er een beetje onbeholpen bij stond. Pas toen ik de instructies ging vertalen, tolken dus, verscheen er een lach op het gezicht van mijn kind en ging Cédé vol zelfvertrouwen poseren. Er kwam een volleerd model tevoorschijn dat zelfs talent had, aldus de fotografe die zelf ook steeds beter ging communiceren en er plezier in kreeg. Ook bij de visagiste viel het kwartje. Ze herkende opeens haar zoon in Cédé. De situatie was dus 180 graden gedraaid door wat simpele aanpassingen.
Dus toen die opmerking over de jas kwam, begreep de visagiste het opnieuw. Dit keer was zij degene die mij gerust stelde. Het was niet erg! En dat is voor mij ook wel eens lekker. Ik blijf ten slotte toch die pleaser.”
Brenda Schaaper
Brenda Schaaper is columnist voor J/M Ouders en moeder van Cédé (16). Ze heeft een relatie met Roger die twee dochters heeft (18, 20). In haar columns schrijft Brenda openhartig over alles waar ze tegenaan loopt als moeder van een non-binair kind. Iedere twee weken kun je een nieuwe column van haar lezen op J/M Ouders.
Brenda: ‘Mijn kind is altijd een lief en behulpzaam kind geweest’