Elina (39): ‘Mijn zoon (14) telt zijn calorieën’
:format(jpeg):background_color(fff)/https%3A%2F%2Fwww.jmouders.nl%2Fwp-content%2Fuploads%2F2025%2F09%2Fcalorieen.jpg)
Als moeder wil je natuurlijk dat je kind gezond opgroeit, lekker in zijn vel zit en zich niet te druk maakt over eten of zijn uiterlijk. Sinds een tijdje merk Elina iets waar ze echt niet blij mee is: “Mijn zoon van 14 is begonnen met calorieën tellen.”
“Het begon allemaal heel onschuldig. Hij vertelde dat hij gezonder wilde eten en wat fitter wilde worden. Ik vond het eigenlijk best goed dat hij bewust bezig was met zijn lichaam. Maar al snel werd het een obsessie. Hij kijkt nu constant naar wat hij eet, telt de calorieën van alles wat op zijn bord ligt en maakt zich zorgen over elk hapje.
Blokjesbuik
Hij praat over een ‘blokjesbuik’ en dat hij niet dik wil worden. Alsof hij een model is die alleen maar strakke lijnen mag hebben. Dat breekt mijn moederhart. Hij is nog zo jong en al dat getel en die focus op zijn uiterlijk vind ik niet gezond.
Ik probeer met hem te praten, maar het is lastig. Hij zegt dat hij het allemaal onder controle heeft en dat het goed voor hem is. Maar ik zie aan hem dat het hem ook stress geeft. Hij wordt chagrijnig als hij niet weet hoeveel calorieën iets bevat, of als hij ‘te veel’ gegeten heeft.
Calorieën tellen als ongezonde obsessie
Ook bekijkt hij zichzelf voortdurend in de spiegel. Hij doet alsof hij ‘dik’ is, terwijl ik het niet zo zie. Mijn man en ik vinden hem juist heel normaal en gezond. Maar hij lijkt dat zelf niet te geloven.
Ik maak me zorgen dat het ooit uit de hand gaat lopen. Dat hij straks niet meer gewoon kan genieten van eten of zichzelf accepteert zoals hij is. Het is zo’n dunne lijn tussen bewust gezond leven en een ongezonde obsessie.
Gezonde levensstijl
We hebben samen al wat boeken gelezen en websites bezocht over voeding en gezonde levensstijl. Ik wil dat hij begrijpt dat het gaat om balans, niet om keiharde regels. Maar hij vindt het moeilijk om dat los te laten.
Soms vraag ik me af waar het vandaan komt. Misschien is het een combinatie van de druk die jongeren tegenwoordig voelen, de beelden op social media en het voorbeeld dat ze zien om zich heen. Ook op school hoor ik dat veel kinderen bezig zijn met lijnen en diëten.
Hulp zoeken
Ik wil mijn zoon laten weten dat hij goed is zoals hij is. Dat hij niet hoeft te veranderen om erbij te horen of zich zelfverzekerd te voelen. Maar hoe doe je dat als hij er zelf zo anders over denkt?
Ik heb besloten om hulp te zoeken. Misschien een gesprek met een kinderpsycholoog of een diëtist die gespecialiseerd is in jongeren. Iemand die hem kan helpen om een gezonde relatie met eten en zijn lichaam te ontwikkelen. Dit is een lastige tijd, voor hem én voor mij. Maar ik hoop dat we er samen uitkomen. Want uiteindelijk wil ik maar één ding: dat mijn zoon gelukkig is, in zijn hoofd én in zijn lijf.”
* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.