Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen Vandaag, 09:05

Leestijd: 3 minuten

Eva (33): ‘Wij nemen géén tablet mee op vakantie’

Eva kiest er bewust voor om haar kinderen (8 en 6) zonder al te veel schermen te laten opgroeien. “Dat betekent ook dat er tijdens onze vakanties geen tablet, telefoon of gameconsole meegaan. En dat is soms best een uitdaging.”

Eva: “Ik kan me herinneren dat ik vroeger uren achter de tv zat en soms ook verslaafd was aan spelletjes op de computer. Mijn ouders hadden er weinig grip op en ik merkte dat ik me vaak terugtrok in die digitale wereld. Toen ik zelf moeder werd, wilde ik dat anders doen. Ik wilde dat mijn kinderen de wereld ontdekten met hun eigen ogen, niet via een scherm.

Duidelijke regels 

Daarom hebben we thuis duidelijke regels: geen schermen voor het ontbijt, niet tijdens het eten en na een bepaalde tijd ’s avonds gaat alles uit. Het is soms een strijd, vooral als ze zien dat vriendjes en klasgenootjes wél veel schermtijd hebben. Maar ik geloof dat het ze op de lange termijn helpt om creatiever te zijn, beter met anderen om te gaan en meer te genieten van kleine dingen.

De vakantie vind ik het meest uitdagend. Het is zo verleidelijk om de tablet mee te nemen voor onderweg, in het vliegtuig of tijdens lange autoritten. Maar ik zeg altijd: geen tablet op vakantie.

Geen echt contact 

Het begon jaren geleden, toen we met ons gezin op een zomervakantie gingen. Mijn kinderen vroegen steeds vaker om hun tablet, omdat ze zich verveelden of omdat het iedereen deed. Ik gaf toe, één keer, maar het voelde meteen als een slechte keuze. Ze werden stiller, zaten naast elkaar, maar zonder echt contact te maken. Het voelde kil, niet zoals ik het wilde.

Sindsdien zijn we duidelijk: de vakantie is een tijd om te verbinden, om samen te spelen, buiten te zijn en nieuwe dingen te ontdekken. Geen schermen betekent ook dat we gedwongen worden om echt met elkaar te praten, te lachen, te wandelen, te fietsen en af en toe gewoon niks te doen.

Niet altijd makkelijk 

Natuurlijk is het niet altijd makkelijk. Soms vragen ze er intens naar en moeten we creatief zijn om ze te vermaken. We nemen spelletjes mee, boeken, ze kunnen kleuren en we zorgen voor uitstapjes waar ze van kunnen genieten. Dat werkt meestal goed.

Ik vind het altijd bizar hoe snel ze wennen aan het ontbreken van schermen. Na een dag of twee zijn ze vaak juist blij dat ze niet steeds afgeleid worden door een scherm. Ze spelen samen, maken nieuwe vriendjes en zijn actiever dan ooit. Dat is voor mij een bevestiging dat ik de goede keuze maak.

Consequent zijn 

Ik hoor vaak van andere ouders dat ze het lastig vinden om die regel vol te houden, vooral als ze zelf moe zijn of als het reizen lang duurt. Het is ook geen kwestie van streng zijn, maar van consequent zijn. En soms betekent dat ook dat ik zelf mijn telefoon wat meer wegleg. Want het begint bij ons, als volwassenen.”

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.

Schermtijdregels? Deze persoon gaat daar soepeler mee om dan de ouders