Wilma Groothuis Persoonlijke verhalen 5 jul 2025, 09:04

Leestijd: 6 minuten

Floor (46): ‘Ik ontdekte het anonieme account van mijn dochter (14) en wist niet wat ik zag’

Jij als ouder kent je kind het beste. Dat is heel belangrijk, maar kun je soms ook voor verrassingen komen te staan. Zo ontdekte Floor dat haar dochter een anoniem account op Instagram had, met alle gevolgen van dien. “Ik werd letterlijk misselijk.”

“Mijn man en ik hebben drie kinderen: twee dochters van 16 en 14 en een zoon van 10. Onze oudste dochter is altijd al populair geweest, ze heeft veel vriendinnen en ligt altijd goed in de groep. Onze jongste dochter Evie heeft dat wat minder, ze heeft één goede vriendin, maar hoort niet bij het populaire groepje van haar klas. Ze is wel heel slim en absoluut geen meeloper, wat wij alleen maar goed vinden.

Gepest

Evie zit dit jaar in de tweede klas en vorig jaar, in de brugklas, werd ze een beetje gepest door een meisje, Vera. Vera hoorde bij de populaire meiden en moest haar op de een of andere manier altijd hebben: opmerkingen over haar kleding, grapjes over haar kapsel en lullige opmerkingen over haar lichaam. Het werd gelukkig nooit fysiek, maar leuk was het natuurlijk niet.

Evie zei er weleens wat over, maar het leek haar ook niet heel veel te doen. Natuurlijk vroegen wij wel door: moeten we met school praten? Met de ouders van Vera? Maar dat hoefde allemaal niet. Ze zei altijd dat ze erboven stond en haar goedkeuring niet nodig had. Dat vond ik alleen maar fijn om te horen, dus deed ik er verder niet zoveel mee. Had ik dat toen maar wel gedaan, denk ik nu weleens.

Anoniem account met haatreacties

Ik ben bevriend met de moeder van een klasgenoot van Evie. We spreken weleens af en laatst dronken we samen een bakkie koffie bij haar thuis. Op een gegeven moment zei mijn vriendin: ‘Heb je gehoord van dat account over Vera op Instagram?’ Ik had daar niks over gehoord, dus ze vertelde dat er blijkbaar een anoniem account is dat haatreacties plaatst bij de posts van Vera en zelf ook posts over haar plaatst.

Zo reageerde ze met opmerkingen als ‘lelijke koe’, ‘van je uiterlijk moet je het niet hebben’ en ‘je vindt jezelf wel heel leuk he’. En de posts die ze zelf plaatste, waren foto’s van Vera, maar dan gefotoshopt, met bijvoorbeeld het hoofd van Vera en het lichaam van een koe. Ik kan niet goed de vinger erop leggen, maar ik had toen al een soort onderbuikgevoel, alsof ik het voelde aankomen.

Lelijke captions

Eenmaal thuis bleef het verhaal over het anonieme account in mijn hoofd zitten. Ik had gevraagd of mijn vriendin het account wilde doorsturen en toen ik die dag daarna alleen was, ging ik er even goed voor zitten. Ik bekeek de posts op het account; inderdaad allemaal gefotoshopte foto’s van Vera. En de captions waren echt lelijk: ‘Ik hoop dat je nog een beetje slim bent, want hier valt geen een jongen op.’

Ik werd letterlijk misselijk toen ik dit las. Ik weet nog steeds niet goed waarom, maar op de een of andere manier hoorde ik Evie dit gewoon zeggen in mijn hoofd. Het zal wel een soort moederinstinct zijn, maar hoe ze sommige dingen zei, het gebruik van bepaalde smileys; ik wist gewoon dat zij achter dit anonieme account zat.

De confrontatie

Die dag was het toevallig Evie die als eerste thuiskwam en toen ik wat te drinken had gepakt voor ons, gingen we op de bank zitten. Ik wist niet goed hoe ik het moest aanpakken, maar dit was het moment, dus vroeg ik gewoon op de man af: ‘Zit jij achter dat geheime account over Vera?’ En toen ik haar reactie zag, het was duidelijk dat ze even schrok, wist ik genoeg en voelde ik me weer misselijk worden.

Evie ontkende het eerst, ze zei dat zij daar niet achter zat en dat ze zoiets nooit zou doen, maar ik geloofde haar niet meer. Dus ik vroeg door en na lang aandringen kwam het hoge woord eruit: ja, zij was het. Vera had haar zoveel pijn gedaan en nu moest zij eens voelen hoe dat is. Toen ze dat zei, brak mijn hart ook wel een beetje. Het blijft toch je meisje, je dochter, je alles.

Kritisch

Blijkbaar heeft het haar toch meer gedaan dan ze eerder wilde toegeven. Wat ook niet gek is, want een meisje van, toen, 13 trekt zich natuurlijk dat soort dingen aan. Die zit middenin de fase dat ze zichzelf aan het ontdekken is en er zowel lichamelijk als mentaal veel verandert. Ik ben daarin ook kritisch naar mezelf, ik had meer met het pesten van een jaar geleden moeten doen.

Ik zei tegen haar dat ik haar verdriet snapte en het ook heel verkeerd was wat Vera vorig jaar had gedaan, maar dat ze nu eigenlijk hetzelfde doet als zij. Dat dit niet de manier is om ermee om te gaan en dit haar geen goed mens maakt. Hoewel ze het niet leuk vond om te horen, zag ik dat ze het ergens wel begreep.

Account verwijderen

Ik zei dat ze het account moest verwijderen en de lelijke opmerkingen bij haar posts ook. Toen vroeg ik of ze het Vera wilde vertellen. Ze zei eerst van niet, maar nadat ik een tijdje op haar had ingepraat, koos ze ervoor om haar een DM te sturen, met de tekst: ‘Wat ik heb gepost was verkeerd. Ik voelde me machteloos over wat jij mij eerder hebt aangedaan, maar dit was niet de manier om dat op te lossen. Sorry.’

Op deze manier zal Vera vast wel doorhebben van wie het bericht komt. Ik twijfelde nog of ik dit met school moest bespreken, maar uiteindelijk koos ik ervoor om dat niet te doen. Ik geloof oprecht dat Evie hiervan heeft geleerd. Voor nu hoop ik dat ze inziet dat wraak nemen niks oplost. En dat ze haar eigen pijn een plekje kan geven. En daar ga ik haar uiteraard bij helpen.”

Melanie (44): ‘Ik las stiekem het dagboek van mijn puberdochter en schrok enorm’