Wilma Groothuis Opvoedadviezen 6 jun 2025, 09:04

Leestijd: 4 minuten

Sander (34): ‘Hoe ga ik om met de driftbuien van mijn peuter?’ Vadercoach geeft advies

Iedere vader kent het gevoel van onmacht, het gevoel dat je geen grip krijgt op je kind, maar niet iedere vader praat erover. In deze rubriek deelt vadercoach Marloes Craenen elke week een casus uit haar eigen praktijk en geeft zij haar advies. Deze week het dilemma van Sander (34): “Hoe ga ik om met de driftbuien van mijn peuter?”

“Op vrijdag is het papadag. Vaak kook ik ook die dag en dan hoort samen boodschappen doen er natuurlijk bij. Maar sinds een tijdje krijgt onze peuter uitgerekend op die vrijdagmiddag in een overvolle supermarkt een driftbui. Omdat hij geen ijsje mag, geen lolly krijgt of omdat zijn zusje nu gewoon even het karretje mag duwen. Niks geks! En toch gaat hij compleet uit zijn stekker.

Mega ongemakkelijk

En terwijl hij daar staat te gillen, te krijsen en op de grond ligt te kronkelen, kan ik wel door de grond zakken van ongemak. Iedereen die langskomt kijkt. Voorbijgangers hebben er duidelijk last van. Sommigen geven me goedbedoeld een knikje of een knipoog en gaan er haastig vandoor. Maar er zijn er ook die boos op me worden of me verwijten dat ik het niet goed doe als vader. Mega ongemakkelijk. Het liefst wil ik dat het stopt en ik voel de woede in me opkomen.

Eerlijk gezegd kan ik de driftbuien van mijn peuter slecht handelen. Ik word meestal boos door machteloosheid en ga dan met stemverheffing praten. Of als de frustratie te hoog oploopt, bijvoorbeeld doordat ik het zelf druk heb, pak ik hem iets te hard op en rammel hem even door elkaar. Niet dat ik daar trots op ben. Ik wil gewoon dat het stopt. En achteraf heb ik natuurlijk spijt. Wat kan ik doen? Hoe ga ik om met deze emotionele buien van mijn kind?”

Het antwoord van vadercoach Marloes Craenen

“Een driftbui hoort er gewoon bij in het veeleisende leven wat we hier hebben ontwikkeld voor elkaar. Misschien heeft je peuter een drukke week gehad op de opvang, heeft hij die week al te veel ‘nee’ gehoord of krijgt hij voor de zoveelste keer niet wat hij wil. Dat frustreert! En als je emmertje dan al zo vol zit, dan kan die supermarkt op vrijdag ineens de druppel voor hem zijn. Ook zijn brein geeft dan error.

Zijn reptielenbrein neemt het over, doordat het brein van je kind de situatie of de overkill aan prikkels als onveilig ervaart. Dit breindeel kan alleen vecht-vlucht reacties geven en schakelt de overige breindelen, het deel waar geheugenopslag plaatsvindt of het logisch denken, uit. Logisch nadenken kan hij dus niet.

Op de knoppen drukken

Alles waar jij vroeger niet in bent gerustgesteld, heb je nooit goed verwerkt in je systeem. Misschien was je overweldigd, was het te veel, werd er niet naar je geluisterd of moest je je aanpassen. Op het moment dat jouw kind op dezelfde knoppen drukt, of door middel van gedrag laat zien dat hij daar ook last van heeft, wordt exact die ervaring van vroeger getriggerd. En dan geeft je brein error en kan je niet meer rustig blijven. Dus ook niet als een volwassene reageren. Het enige wat je kan denken: dit moet stoppen!

Het liefst wil je het ongemak bij je kind wegnemen. Je zou het voor hem dragen als je het kon. Maar dat kan niet.

• Ga dus niet mee in de onrust. Dat is niet helpend. Wat je kind nodig heeft, is een vader die juist rustig blijft in dit soort situaties. Dan leert je kind: ook dit hoort bij het leven.
• Probeer niet aan je kind uit te leggen wat er gebeurt. Dit soort informatie maakt het alleen maar erger: het brein van je kind is al overbelast. Er kan niks meer bij. Elk stukje nieuwe informatie is nu teveel.
• Vertellen dat, of doen alsof er niks aan de hand is, helpt ook niet. Het kan zijn dat hij al lang met iets loopt, iets wat jij compleet gemist hebt.

Wat moet je wél doen bij een driftbui?

Ook al weet je nu dat een driftbui er mag zijn, feit is dat jouw systeem dit nog niet aan kan. Je hebt eerst jezelf te reguleren. Dus haal diep adem, net zolang tot je zelf rustig wordt. En ga op de grond zitten. Zo kan jij er zijn voor je kind. De supermarkt is misschien niet de beste plek om jezelf te reguleren en daarna je kind. Het is eerder een plek waar een driftbui juist getriggerd wordt. Misschien de boodschappen op vrijdag gewoon lekker laten bezorgen dus.

Terwijl je dat doet, jezelf reguleren, zie je dat jouw kind deze bui zelf heeft te doorstaan en ook zelf kan doorstaan, als jij er maar voor hem bent. Als je maar blijft. Dan weet je kind: papa blijft, ook als het even spannend wordt. Door rustig te blijven, door jouw eigen emoties te reguleren, kan je er zijn voor je kind. En natuurlijk moet je zelf regelmatig ontladen. Dus ga sporten: boksen, hardlopen, fietsen… Even jezelf vol geven is perfect voor het reguleren van je eigen emoties.”

Peter (43): ‘Ik vind het zo frustrerend als mijn kinderen niet luisteren, hoe ga ik hiermee om?’

Verbonden expert

Marloes Craenen

Vadercoach

Marloes is vadercoach en moeder van een puberdochter. Ze is opgeleid tot holistisch gezinstherapeut en met haar eigen bedrijf zet ze vaders in hun vaderkracht door ze te transformeren tot superpapa’s. Dat zijn vaders die zich minder willen laten leiden door emoties, omdat zij in hun eigen opvoeding nooit geleerd hebben hoe met emoties om te gaan. »

• Bart (42): ‘Ik heb vaak geen idee wat mijn kind nodig heeft, weten moeders dat niet beter?’
• Sander (34): ‘Hoe ga ik om met de driftbuien van mijn peuter?’ Vadercoach geeft advies
• Peter (43): ‘Ik vind het zo frustrerend als mijn kinderen niet luisteren, hoe ga ik hiermee om?’