Ilse (43) trekt het taalgebruik van haar zoon (15) niet meer: ‘Hij is altijd aan het schelden’
:format(jpeg):background_color(fff)/https%3A%2F%2Fwww.jmouders.nl%2Fwp-content%2Fuploads%2F2025%2F09%2Fschelden-.jpg)
Ilse (43) is moeder van Joeri. Het was altijd een lieve en leuke jongen, maar de laatste tijd herkent ze haar eigen kind niet meer terug. “Hij is zó aan het schelden, de hele dag door”, vertelt ze.
“Hij gebruikt woorden die ik niet eens in de mond durf te nemen. Soms vloekt hij zomaar door de woonkamer alsof het de normaalste zaak van de wereld is. En als ik er iets van zeg, wordt hij nog brutaal ook. Het doet me pijn, want ik weet dat hij beter kan.
Mentor heeft al gebeld
Het blijft niet alleen bij thuis. De mentor van school heeft me al gebeld en dat terwijl het schooljaar pas net begonnen is. Joeri scheldt in de klas, op het schoolplein en zelfs bij vriendjes thuis. Ik schaam me als ik erover nadenk dat andere ouders dat horen. Zo is hij helemaal niet opgevoed.
Ene oor in, andere oor uit
Ik heb geprobeerd met hem te praten. Rustig, streng, boos, van alles. Maar het lijkt niets uit te maken. Het ene oor in, het andere oor uit. Hij haalt zijn schouders op en zegt: ‘Iedereen praat zo.’ Maar dat is voor mij geen excuus.
Het doet echt iets met me. Joeri was altijd een lieve, vrolijke jongen. Natuurlijk had hij weleens een grote mond, maar nu lijkt het alsof ik alleen nog maar scheldwoorden hoor. Ik herken hem niet meer. Soms vraag ik me af of dit een fase is of dat dit echt is wie hij nu wordt.
Huisarrest
Ik heb hem al een keer huisarrest gegeven. Geen telefoon, geen Playstation, niet naar vrienden. Ik hoopte dat hij zou beseffen dat zijn gedrag consequenties heeft. Maar eerlijk gezegd leek het weinig indruk te maken. Zodra de straf voorbij was, begon het gewoon weer opnieuw.
Het maakt me verdrietig en ook machteloos. Ik voel dat ik hem kwijtraak in een wereld waar schelden en grof taalgebruik normaal zijn. Maar ik wil niet dat hij zo met anderen omgaat, en ook niet dat hij zo thuis praat. Ik ben zijn moeder en ik wil dat hij respectvol is.
Blijven hangen in dit gedrag
De mentor zei dat we het in de gaten moeten houden, maar dat het belangrijk is dat Joeri zelf gaat inzien dat dit niet kan. En juist dat maakt me bang. Want wat als hij dat inzicht helemaal niet krijgt? Wat als hij blijft hangen in dit gedrag?
Voor nu probeer ik vol te houden. Ik blijf hem aanspreken, ook al lijkt het weinig uit te maken. Ik hoop dat er ergens een knop omgaat, dat hij zelf merkt dat dit niet de manier is. Maar eerlijk? Soms weet ik het echt niet meer.”
* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.
Meer lezen?
1. Rogier vindt dat zijn zoon (14) meer moet sporten: ‘Het is een luie papzak‘
2. Luie kinderen blijven pushen voor school? ‘Het maken van huiswerk is niet jouw verantwoordelijkheid’
3. Luie pubers? Nee, jongeren hebben ander slaapritme: ‘Sociale jetlag’
4. 5x zo ga je om met een luie puber.