Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen Gisteren, 11:03

Leestijd: 2 minuten

Kim (42): ‘Ik ben er klaar mee dat mijn schoonouders ons elke zondag willen zien’ 

Kim is dol op haar gezin én op haar schoonouders, maar waar ze niet blij mee is, is dat ze verwachten dat Kim en haar gezin iedere zondag op de stoep staan. “Het begon allemaal heel onschuldig, maar nu is het een last geworden die ik niet meer wil dragen.”

“Elke zondag gaat het hetzelfde: mijn schoonouders bellen of ze ons kunnen verwachten. En als we dan zeggen dat we andere plannen hebben of gewoon thuis willen blijven, krijg ik die zucht of een kleine opmerking dat we nooit tijd voor ze hebben. Het voelt alsof we een plicht hebben om er elke week te zijn, en dat breekt me op.

Wekelijkse controle

Ik snap dat ze onze aanwezigheid leuk vinden, dat ze van onze dochter houden en graag tijd met haar doorbrengen. Maar het is inmiddels niet meer gezellig, het voelt als een verplichting, een soort wekelijkse controle. Mijn partner vindt het lastig om erover te praten, omdat het zijn ouders zijn, maar ik merk dat het me steeds meer energie kost.

Soms wil ik gewoon een zondag in ons eigen huis zijn, zonder dat er anderen zijn en zonder druk om altijd maar sociaal te moeten doen. Even opladen en ontspannen met mijn gezin. Maar die momenten lijken steeds schaarser te worden.

Op hun voorwaarden

Het is niet dat we nooit langskomen. Integendeel, we proberen regelmatig af te spreken, maar het moet allemaal wel op hun voorwaarden. En als wij een keer nee zeggen, lijkt dat haast een persoonlijke afwijzing. Dat is moeilijk voor mij om mee om te gaan.

Ik heb het ook geprobeerd aan te kaarten bij mijn partner. Ik vertelde hem dat ik het gevoel heb dat we te weinig ruimte voor onszelf krijgen, dat die vaste zondagafspraak ons opslokt. Hij begreep me wel, maar hij voelt zich ook loyaal aan zijn ouders. Dus het is soms een gespannen onderwerp.

Klein sociaal netwerk

Wat het extra lastig maakt, is dat mijn schoonouders niet de jongsten zijn. Ze hebben een klein sociaal netwerk en onze bezoekjes zijn erg belangrijk voor ze. Dat snap ik en ik wil ook geen afstand creëren. Maar het moet geen verplichting worden waar ik elke week tegenop zie.

Ik probeer grenzen te stellen, ook al is dat moeilijk. Ik heb daarom besloten om binnenkort met ze in gesprek te gaan. Het is voor mij belangrijk om een balans te vinden tussen aandacht voor mijn schoonouders en ruimte voor mijn eigen gezin. Want die ruimte is ook nodig om te kunnen genieten van die bezoekjes, zonder dat het voelt als een last.”

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.

Meer lezen?

• Raafke (30): ‘Mijn schoonmoeder kust mijn kind op de mond’.
• Dilemma: ‘Mijn schoonmoeder houdt zich niet aan mijn opvoedregels. Kan ik dat van haar eisen?’
• Leonoor (36): ‘Mijn schoonmoeder en moeder strijden om de beste oma te zijn’ 
• Dilemma: ‘Mijn schoonmoeder geeft mijn kind veel minder cadeaus dan haar andere kleinkind, zeg ik er wat van?’