Lotte (42): ‘Het frustreert me dat ik 0 erkenning krijg van mijn bonuskinderen’
Het aantal scheidingen neemt nog altijd toe. In 2023 eindigden 24.310 van alle huwelijken in een echtscheiding. Daarom staan we wekelijks stil bij de uitdagingen van gescheiden ouders en hun gezin. Stiefexpert Marieke Jansen beantwoordt wekelijks een opvoedvraag van een samengesteld gezin. Deze week geeft zij antwoord op de vraag van Lotte (42): “Het frustreert me dat ik 0 erkenning krijg van mijn bonuskinderen.”
Lotte: “Ik wil zo graag erkenning van mijn bonuskinderen. Een bedankje. Een glimlach. Iets. Ik steek er veel tijd en energie in. Ik rijd naar de voetbal, help met huiswerk en breng ze naar bed. En ik krijg niks terug. Van hun moeder al helemaal niet. Hoe ga ik hiermee om zonder bitter te worden en af te haken?”
Het antwoord van stiefexpert Marieke Jansen
“Je verlangen is begrijpelijk. Je zorgt, regelt en vangt op. Je wilt gezien worden voor wat je doet en wie je bent. In samengestelde gezinnen botst dat verlangen vaak met een realiteit waar jij weinig invloed op hebt. Een kind dat loyaal is aan twee ouders. Een ex die jou liever klein houdt. Als je erkenning blijft verwachten aan de overkant, blijf je wachten. Erkenning kan wel komen via twee paden waar jij wél invloed op hebt. Via je partner. En via jezelf.
Waarom erkenning uitblijft
Kinderen bewegen in loyaliteit. Hun eerste kompas is de band met hun eigen ouders. Waardering tonen aan jou kan voor hen voelen alsof ze hun moeder tekortdoen. Dat is geen afwijzing van jou, maar een systeemregel die beschermt. Ook voor de biologische moeder kan jouw zichtbaarheid confronterend zijn. Dat zegt iets over haar positie, niet over jouw waarde. Daarnaast strooien kinderen ook niet met waardering en erkenning naar hun eigen ouders. En last but not least: zij hebben nooit gevraagd om jou en wat je doet.
Waar jouw invloed ligt
- Partnerlijn
Jouw partner is de brug tussen jouw inzet en de kinderen. Als hij zichtbaar erkent wat jij bijdraagt, verlaagt dat spanning voor de bonuskinderen en maakt het je plek stabieler. - Jij
Zelferkenning is geen troostprijs. Het is de basis waarop je grenzen bewaakt, keuzes maakt en mild blijft als het stil blijft aan de overkant.
Zo doe je dit concreet
- Spreek met je partner af hoe erkenning zichtbaar wordt in huis
Kies één moment per dag waarop hij hardop benoemt wat jij doet. Dank je dat je het eten regelde. Fijn dat je met Lisa naar training reed. Laat hem dit in het bijzijn van de kinderen doen. Kort. Neutraal. Consequent. Jij vraagt dit niet aan de kinderen. Jij vraagt het aan je partner. - Zet een waarderingsritueel neer dat veilig is voor kinderen
Kies een klein wekelijks rondje na het eten. Iedereen noemt één ding dat hielp dit weekend in het gezin. Geen namen, wel gedrag. Het tafel stond al klaar. Jij hielp met huiswerk. Zo kan waardering klinken zonder loyaliteitsdruk. - Laat de overkant (andere ouder) los, houd het kanaal open
Naar de biologische moeder blijf je zakelijk en kort. Dank voor je bericht. We houden ons aan de afspraak. Je vraagt geen erkenning. Je verwacht beleefdheid. Niet meer, niet minder.
Als het je toch raakt
- Erken jezelf eerst
Dit is pijnlijk en logisch. Ik verlang naar gezien worden. - Kies één kleine stap
Ik vraag vanavond aan mijn partner om het zichtbaar te maken..
Wat dit oplevert
- Je waarde wordt zichtbaar gemaakt door degene die het meest invloed heeft op de kinderen.
- Je energie lekt minder weg omdat je niet meer jaagt op een reactie die niet van jou afhankelijk is.
- De sfeer wordt voorspelbaarder. Er komt ruimte voor spontaan contact, zonder druk.
Je hoeft je niet terug te trekken om jezelf te beschermen. Je mag je verwachting verplaatsen naar waar erkenning wél aanwezig is. Via je partner. En via jezelf. Van daaruit kan waardering van kinderen later vanzelf komen, op hun tempo en op hun manier.”
:format(jpeg):background_color(fff)/https%3A%2F%2Fwww.jmouders.nl%2Fwp-content%2Fuploads%2F2025%2F04%2FWhatsApp-Image-2025-04-29-at-09.14.56.jpeg)