Wilma Groothuis Lezen Vandaag, 11:00

Leestijd: 6 minuten

Juf Melissa Masselink: ‘In de schoolbieb zie ik al snel welke kinderen graag lezen en welke niet’

Melissa Masselink is moeder, juf, educatief auteur en kindercoach. Ze weet hoe waardevol het is om kinderen te laten dromen, lachen en even weg te laten zweven uit de drukte van het dagelijks leven. Daarom schreef ze haar eigen kinderboek: Plan O.K. Ontsnapping Kotsschool. Daarmee hoopt ze dat kinderen nog meer gaan lezen.

Aan J/M ouders vertelt ze waarom ze (voor)lezen zo belangrijk vindt, wat ze zelf merkt als juf als het gaat om leesgedrag van kinderen en hoe ze tot het idee voor haar eigen boek kwam.

Het leesonderwijs

Melissa: “Het leesonderwijs staat soms best wel op een laag pitje. Als juf merk ik dat kinderen het lastig vinden om een boek te pakken en erin te duiken. Toen dacht ik: ik kan als juf misschien het verschil maken door het aantrekkelijk te maken. Dat kan door verschillende vormen van leesonderwijs aan te bieden, maar ook door te laten zien dat een leuk boek je echt kan raken op allerlei manieren.

Waar ik ook vaak tegenaan loop, is dat er steeds minder ruimte is om te ontspannen voor kinderen. Er moet heel veel. En lezen en verhalen vertellen, wat ik altijd in de klas doe, ik verzin ook echt zelf mijn verhalen, zorgt ervoor dat kinderen echt ontspannen. Dat ze even alles kunnen vergeten, mits het maar bij hun leefwereld past.

Zelfstandig lezen stimuleren

Op onze school proberen wij het zelfstandig lezen wel echt te stimuleren. Zo hebben wij een hele actuele schoolbieb. We zorgen dat het netjes staat, dat er hulp komt als iemand een boek wil uitzoeken en ze mogen bij wijze van spreken lezen waar ze willen, hoe zij het prettig vinden. Zo proberen wij het wel te stimuleren.

Of er thuis nog veel wordt voorgelezen of gelezen? Dat is echt wisselend. Ik denk dat sommige ouders het lastig vinden om thuis ruimte te maken om voor te lezen of ze besteden er gewoon minder aandacht aan. Maar er is ook een grote groep kinderen die het wel zouden willen, maar waarvan de motivatie nog te laag is. Het is echt de strijd met alle schermpjes die er tegenwoordig zijn. Het is dus niet dat ouders of kinderen het echt niet willen, maar het lezen moet opboksen tegen de maatschappij die met al zijn schermpjes allerlei dingen aanbiedt aan kinderen die ook erg leuk zijn.

Regelmatig lezen thuis

Ik kan als juf wel redelijk goed zien welke kinderen thuis regelmatig lezen en wie niet. Als ik in de schoolbieb ben, dan zie ik kinderen die regelmatig de achterkant van een boek lezen, om echt te weten waar het over gaat. En de kinderen die minder gemotiveerd zijn om te lezen, kijken juist sneller op de voorkant en denken dan: het zal wel. Zij hebben het vaak ook wat lastig met het lezen zelf.

Er zijn ouders die niet snel met hun kinderen naar de bieb zouden gaan. Dat speelt natuurlijk al mee in hoeverre een kind in aanraking komt met lezen. Daarom vind ik het mooi dat ik op school hier ook wat in kan betekenen. Dat voelt heel erg fijn. Kinderen die lezen lastiger vinden, vinden het in ieder geval al heel erg leuk om naar mijn verhalen te luisteren. Daarom vind ik het belangrijk om hier tijd voor vrij te maken.

Het verschil

Je ziet echt wel dat kinderen die het leuk vinden om te lezen en die veel in aanraking komen met boekjes of voorlezen, het makkelijker vinden om teksten in werkboekjes te lezen. Het maakt daarin wel echt verschil. Kinderen die minder lezen, lezen ook vaak minder graag teksten in werkboekjes en zien alle boeken een beetje als ‘hetzelfde’.

Terwijl er zoveel verschillende soorten boeken zijn. Zo was er een keer een jongen die lezen verschrikkelijk vond. Toen vroegen we: ‘Wat vind je nu echt heel leuk?’ Nou, dat was voetbal. Toen zijn we begonnen met hele simpele voetbalboeken en informatieboeken over voetbal. En hij is wel gaan lezen. Dat het dan vooral voetbalboeken zijn, dat is dan maar zo. Het belangrijkste is is dat hij is gaan lezen.

Ik zie dat heel veel ouders wel echt hun best doen om het lezen van boeken thuis aan bieden, maar dat het geen zin heeft om te pushen als kinderen niet willen. Dat werkt averechts. Je kunt als ouder hooguit het goede voorbeeld geven. Ouders lopen hierin best vaak vast. Ook omdat ze horen dat op de basisschool het lezen ook zit verweven in allerlei vakken.

Veel fantasie

Als juf heb ik dus al veel ervaring met het vertellen van verhalen. Ik ben sowieso van kinds af aan al heel veel bezig met toneelstukjes spelen. Ik heb heel veel fantasie, dat moet ik ergens in kwijt. Uiteindelijk ben ik de pabo gaan doen en ik vertel enorm graag verhalen in de klas. Dan zet ik een plaatje op de beamer en verzin ik daar zelf een verhaal bij. Ik kan zo een heel verhaal uit mijn mouw schudden.

Zelf een kinderboek schrijven was een langgekoesterde droom van mij. En omdat de kinderen uit mijn klas altijd zo goed reageerden op mijn verhalen, besloot ik mijn droom waar te maken. Ik vind het vooral leuk om een verhaal te bedenken voor kinderen van 7 tot 10 jaar. Zij zitten aan de ene kant nog wel een beetje in die magische fase, maar zijn aan de andere kant al een beetje richting het puberen aan het gaan.

Eigentijdse dingen

Ik vind dat een hele mooie fase om aandacht aan te besteden. Mijn verhaal gaat ook over hele eigentijdse dingen. Zo komt er een scheiding aan bod, gaat het over vriendschap, een eerste verliefdheid komt voorbij en het idee dat niemand je begrijpt. Het onderwerp school ligt natuurlijk heel dicht bij de kinderen en een ontsnapping is spannend.

Het idee voor het boek kwam door een verhaalmoment in de klas, een paar jaar geleden. Toen had ik een plaatje van een kostschool waar ik een verhaal bij verzon. Dat verhaal heb ik tijdens het schrijven steeds weer veranderd en aangepast. Ik bedenk tijdens het schrijven hoe het verder gaat, ik zie gewoon zinnen voor me en ga daarmee weer verder. Ik krijg er gewoon echt een kick van.

Balans vinden

Tijdens het hele proces was het soms best veel: een boek schrijven tussen het moederen, werken en mijn sociale leven door. Ergens heb ik ook het gevoel dat je als moeder die balans nooit gaat vinden. Ik heb ook weleens huilend op de bank gezeten als het even echt niet meer ging. Maar ik wist ook dat ik hier zelf voor gekozen had, dus dat dit er gewoon even bij hoorde.

Ik wil ouders meegeven dat als zij ook een droom hebben, maar er niet de tijd voor denken te hebben, ze toch niet op moeten geven. Bedenk voor jezelf goed wat je wil en bespreek dit met je partner. Als je het voor jezelf houdt, lukt het sowieso niet. Die eerste stap zetten, dus het uitspreken van je behoefte, is vaak het moeilijkst, maar wel de meest nodige stap. Doe het gewoon, wat kan er op dit punt al misgaan?”

Het boek ‘Plan O.K. Ontsnapping Kotsschool’ is vanaf 28 september te koop via Melissa’s eigen website. Klik hier voor de link.

Winactie

Ben jij benieuwd geworden naar ‘Plan O.K. Ontsnapping Kotsschool’ en lijkt het jou leuk om deze voor te lezen aan je kind? Dan hebben wij goed nieuws: wij mogen namelijk een exemplaar weggeven! Wil je meedoen aan deze winactie? Kijk op onze Instagram hoe je mee kunt doen.

Wat als je kind niet van lezen houdt? Deze tips kunnen helpen