Wilma Groothuis Opvoedadviezen Gisteren, 09:04

Leestijd: 4 minuten

Bart (42): ‘Ik heb vaak geen idee wat mijn kind nodig heeft, weten moeders dat niet beter?’

Iedere vader kent het gevoel van onmacht, het gevoel dat je geen grip krijgt op je kind, maar niet iedere vader praat erover. In deze rubriek deelt vadercoach Marloes Craenen elke week een casus uit haar eigen praktijk en geeft zij haar advies. Deze week het dilemma van Bart (42): “Ik heb vaak geen idee wat mijn kind nodig heeft, weten moeders dat niet beter?”

“Omdat mijn vrouw en ik allebei ambitieus zijn, hebben we de zorg voor onze kinderen gelijk verdeeld. We zijn beiden een dag thuis met de kinderen en ook de nachten doen we samen. Maar als onze kleinste niet stopt met huilen, ben ik vaak toch geneigd mijn vrouw uit haar bed te halen. Of erger: op te bellen op haar werk. Zij weet meestal wel direct wat te doen.

Marathons lopen

Onze jongste is een huilbaby. Ik loop echt marathons in huis. En dan leg ik hem heel voorzichtig terug in zijn wiegje, maar ik ben nog geen twee stappen weg of hij begint alweer te huilen. Zo frustrerend! Dan kan ik de haren wel uit mijn kop trekken. ‘Wat is er nou?’, denk ik dan. Dan kijk ik naar de klok. Nog drie uur, dan gaat de wekker. Hoe ga ik dit in die tijd fiksen?

Vanaf een jaar of drie wordt het makkelijker, want dan kunnen ze een beetje praten. Maar die jongste jaren die moet je kunnen inschatten, vaak op basis van empathie. En empathie, daar zijn vrouwen toch veel beter in dan mannen? Soms ben ik zelfs zo radeloos dat ik mijn vrouw wil opbellen om te zeggen ‘Kan je niet gewoon naar huis komen? Ik loop helemaal vast hier.’ Maar tegelijk voelt dat enorm als falen.”

Het antwoord van vadercoach Marloes Craenen

“Allereerst wil ik je op je hart drukken: vaders hebben empathie. Net zoveel als moeders. Jouw empathie staat enkel in de slaapstand, omdat je bent opgegroeid in een wereld waar ‘doorzetten’ belangrijker was dan ‘aanvoelen’. Helemaal voor jongens. Maar net als spieren in de sportschool kan je ook empathie weer trainen.

Dat jij niet weet wat je moet doen als het huilen te lang aanhoudt, zegt niks over de empathie van je vrouw, maar over jouw vermogen om in rust te kijken wat er speelt. Realiseer je dat het wiegen van je kind geen test ‘snelsussen’ is die je moet halen, maar een oefening in vertragen is. Want jouw kind voelt jouw frustratie net zo goed als jouw rust. En dáár reageert hij op.

In het hier en nu

Dus als je onmacht voelt opkomen, stel jezelf dan niet de vraag: ‘Wat moet ik doen om dit huilen zo snel mogelijk te stoppen?’, maar: ‘Wat gebeurt hier nu eigenlijk bij mij?’ Dat haalt je uit de paniek en brengt je in het ‘hier en nu’ en daarmee in verbinding met je kind. En hier en nu is dus niet met je aandacht bij de wekker en ook niet bij de gedachten in je hoofd. Dat is de verkeerde kant op denken.

Als je vanaf een afstand kan kijken naar een situatie, dan is de oplossing altijd makkelijk te zien. Geen wonder dat jouw vrouw vanaf haar werk gelijk weet wat te doen: ze zit er bovenop en heeft geen last van een krijsend kind. Als jij jezelf aanleert om rustig te blijven en vol vertrouwen je kind blijft sussen, komen die spot-on ingevingen ook in jou op. Precies op het juiste moment, net zoals het bij moeders vaak lijkt.

Stop met vergelijken

En soms is het juist heel helpend, een vader die rationeel blijft denken. Die oplossingen bedenkt. Misschien is er een groeispurt aan de gang en heeft je kind extra voedingstoffen nodig die niet op de standaard lijst staan. En als laatste: stop met vergelijken. Jouw vrouw is niet beter. Ze heeft misschien een voorsprong omdat ze meer is opgegroeid met zorgen, voelen en afstemmen, zoals veel moeders.

Maar dat zegt niets over jouw vermogen. Vertrouw erop dat je kind jou net zo hard nodig heeft als haar. Niet als back-up, maar als vader die zijn eigen manier gaat vinden. En dat begint precies bij dit soort nachten. Juist hier wordt jouw vaderschap geboren.”

Sander (34): ‘Hoe ga ik om met de driftbuien van mijn peuter?’ Vadercoach geeft advies

Verbonden expert

Marloes Craenen

Vadercoach

Marloes is vadercoach en moeder van een puberdochter. Ze is opgeleid tot holistisch gezinstherapeut en met haar eigen bedrijf zet ze vaders in hun vaderkracht door ze te transformeren tot superpapa’s. Dat zijn vaders die zich minder willen laten leiden door emoties, omdat zij in hun eigen opvoeding nooit geleerd hebben hoe met emoties om te gaan. »

• Bart (42): ‘Ik heb vaak geen idee wat mijn kind nodig heeft, weten moeders dat niet beter?’
• Sander (34): ‘Hoe ga ik om met de driftbuien van mijn peuter?’ Vadercoach geeft advies
• Peter (43): ‘Ik vind het zo frustrerend als mijn kinderen niet luisteren, hoe ga ik hiermee om?’