Japke Janneke Sybesma Persoonlijke verhalen 17 mrt 2023, 13:11

Leestijd: 4 minuten

De puberstrijd met Anouk (41): ‘Mijn zoon is liever bij zijn vader’

In de wekelijkse rubriek ‘De puberstrijd met…’ bespreken we een strijd tussen ouder en puber. Deze week vertelt Anouk over de strijd die ze heeft met haar puberzoon Gijs. ”Mijn zoon is liever bij zijn vader.”

”Toen Gijs 11 was, zijn mijn ex-man en ik uit elkaar gegaan. Al jaren ging het niet goed. We hadden veel ruzies en ook Gijs heeft hier helaas veel van meegekregen.

Scheiding

Vlak na de zomervakantie gaf mijn man aan dat hij wilde scheiden. Hij kon het niet meer. Hoewel het voor mij niet als een verrassing kwam, voelde het toch als een harde klap. Het huwelijk was over. We hadden er zolang aan getrokken, ontzettend veel uitgegeven aan relatietherapie en nog is het niet gelukt. Ik voelde me falen. Niet alleen tegenover mezelf, maar vooral tegenover Gijs. Ik voelde me schuldig dat we het niet hadden gered als gezin.

Het proces van scheiden verliep eigenlijk heel soepel. Ik kon in het huis blijven wonen en mijn ex kocht in dezelfde stad, maar een woonwijk verder een nieuw huis. We verdeelden de spullen en met z’n drieën maakten we Gijs zijn kamertje ook daar tot een fijne plek. Hij koos zijn eigen behang, een nieuw bed en hij kreeg van mijn ex een tv op zijn kamer.

We spraken af dat Gijs doordeweeks bij mij zou zijn en in de weekenden bij hem. Dit was het meest praktisch vanwege ons werk en de school waarop hij zat. Wanneer hij de overstap ging maken naar de middelbare school, zouden we deze omgang opnieuw bepalen. Gijs zou dan zelf ook meer inspraak hebben. Op dit moment wilde we deze keuze niet bij hem neerleggen.

Nieuwe vriendin

Het was ongeveer twee maanden na de scheiding dat ik onverwachts iets te vroeg bij het huis van mijn ex aankwam. Er stond een onbekende auto op zijn oprit. Toen ik aanbelde deed ze open. Het was een mooie, jonge vrouw en er ging nog niet meteen een belletje bij me rinkelen. Mijn ex stond achter haar en meteen zag ik lichte paniek in zijn ogen. Toen pas realiseerde ik het me. Had hij echt nu al een nieuwe vriendin?

Ik probeerde mijn tranen weg te slikken, want Gijs rende vrolijk op mij af. Hij vertelde enthousiast over het dierentuin bezoek van die middag en dat hij nieuwe dieren had mogen uitzoeken van Sanne. Hij straalde van oor tot oor. Het was pijnlijk om te ervaren. Het voelde voor mij veel te snel, maar ergens wist ik ook dat ik er niks van mocht vinden. We waren immers gescheiden en ik wilde vooral niet de irritante ex-vrouw zijn. Dus ik bleef koffie drinken en stelde geïnteresseerde vragen.

Middelbare school

Toen Gijs naar de middelbare school ging, hebben we opnieuw gekeken naar de regeling. Gijs gaf aan dat hij het heel gezellig vond bij papa. Ik begreep het, want Sanne was er altijd en ze deden veel leuke dingen. Het waren dingen waar ik niet altijd geld voor had, omdat ik na de scheiding flink meer vaste lasten moest ophoesten. Ook was ik minder thuis, omdat ik vanwege de kosten ook meer uren ben gaan werken. Daarnaast was Gijs vooral doordeweeks bij mij, op de schooldagen. In de weekenden wanneer hij vrij was, genoot hij van de vrije tijd bij zijn vader.

Het eerste jaar van de middelbare school hebben we de verdeling vergelijkbaar gehouden. Al snel begon Gijs vaker te klagen. Bij kleine ruzies riep hij altijd iets als: ‘Bij papa hoeft dat nooit!’ Of: ‘Papa is veel chiller’. Het voelde iedere keer als een steek. Ik wist ook dat ik hem niet kon tegenspreken of tegenhouden. Dat zou het alleen maar verergeren.

Zoon is liever bij zijn vader

Op een gegeven moment gaf mijn zoon zelf aan dat hij liever bij zijn vader was. Ook doordeweeks. Die nacht huilde ik in bed. Ik voelde me nogmaals gefaald. Niet alleen had ik Gijs geen gezin kunnen geven, maar ook als moeder was ik blijkbaar niet goed of leuk genoeg voor hem. De eerste weken en maanden heb ik geprobeerd om Gijs meer tegemoet te komen en minder strijd op te zoeken. Ik merkte dat ik ging pleasen. Al snel wist ik dat het geen zin had. Nadat ik maanden slecht had geslapen, kwam ik bij een psycholoog terecht. Ze vertelde me dat het beter was om Gijs te laten gaan. Wanneer ik hem de vrijheid zou geven, zou hij vanzelf weer terugkomen bij me.

Het duurde lang voordat ik dit aandurfde, maar ik heb hem laten gaan. Als mijn zoon liever bij zijn vader is, moet ik hem dat gunnen. Alleen dan ben ik een goede moeder voor hem. Hij is immers oud genoeg om die keuze te maken. Inmiddels heb ik ook gemerkt dat onze band weer sterker begint te worden. Gijs heeft inmiddels ook gemerkt dat bij papa niet alles kan en mag. Ook met zijn vader heeft hij regelmatig ruzie en dan belt hij mij. Dat geeft me een goed gevoel.”

De puberstrijd met Simone (43): ‘Ik had nooit verwacht dat broers zoveel ruzie konden maken’