Wilma Groothuis Persoonlijke verhalen Gisteren, 09:02

Leestijd: 5 minuten

Linda: ‘Ik heb spijt dat ik mijn dochter (15) verbood te daten’

Je kind zien opgroeien tot een echte puber is mooi, maar ook confronterend met alles wat erbij komt kijken. Omdat Linda (43) er niet aan moet denken dat haar rustige, ietwat naiëve dochter met een positieve zwangerschapstest thuiskomt, verbood ze haar om te daten. Met alle gevolgen van dien.

“Mijn dochter en ik hebben altijd een goede band gehad. Haar vader en ik zijn gescheiden en eigenlijk doe ik voornamelijk de opvoeding. We konden altijd over van alles praten en deden samen leuke dingen. Sinds een paar maanden is dat absoluut niet meer het geval. Mijn dochter vertelt me niks meer en kijkt me soms niet eens meer aan. En dat komt allemaal omdat ik haar heb verboden te daten.

Te jong om te daten

Ik weet dat mijn dochter geen klein meisje meer is, maar de gedachte dat zij nu al serieus gaat aanpappen met een jongen; daar moet ik niet aan denken. Ze moet zich in deze fase richten op school, haar sport en haar vriendinnen. Ik vind haar nog veel te jong om te daten. Als ik soms hoor wat jongens van haar leeftijd allemaal uitvreten, dan wil ik ze heel ver uit haar buurt houden.

Als ik andere moeders of social media moet geloven, willen jongens van mijn dochters leeftijd echt niet alleen maar handjes vasthouden en samen leuke uitstapjes maken. Nee, ze willen zoenen, stiekem alleen thuis afspreken en wie weet wat daar dan allemaal afspeelt. Ik moet er niet aan denken dat mijn dochter met een jongen die geen rekening houdt met haar grenzen mee naar huis gaat en ze daar alleen zijn.

Grenzen aangeven

Mijn dochter is een hartstikke lieve meid, maar ook best wel rustig en een beetje naiëf. Ik vraag me af of zij wel eerlijk haar grenzen durft aan te geven. Je moet er toch niet aan denken dat zo’n jongen niet naar haar luistert of dat ze niet durft te zeggen dat ze niet verder wil gaan? Ik zie al helemaal voor me hoe mijn dochter huilend met een positieve zwangerschapstest aan komt zetten. Nou, dat wilde ik dus voor zijn.

Daarom verbood ik haar te daten. Ik zei haar dat ze zich nu vooral op school moet focussen en dat de fase ‘jongens’ pas later aan bod mag komen. Natuurlijk mag ze best een oogje hebben op iemand, daar kan ik niks aan doen, maar daadwerkelijk alleen afspreken met een jongen wilde ik niet. Mijn dochter vond het overdreven, maar op dat moment boeide het haar niet heel veel.

Verandering in gedrag

Maar de laatste twee maanden merkte ik verandering in haar gedrag. Waar we eerder lekker samen konden kletsen als ze uit school kwam, dronk ze nu alleen even snel wat en ging dan gelijk naar haar kamer. En als ik haar in het weekend vroeg of ze meeging wat leuks doen of naar familie toe, zei ze steeds vaker nee. Ik vroegdan wel waarom niet en dan was haar antwoord vaak dat ze met een vriendin had afgesproken of nog huiswerk moest maken.

Waar ze eerder altijd best wel open was over wat er speelde in haar leven en hoe haar dag was, merkte ik ook hierin dat ze veel terughoudender was. Ze vertelde bijna niks meer uit haarzelf, ik moest het er echt uittrekken. Natuurlijk heb ik haar meerdere keren gevraagd of er wat aan de hand was, maar steevast was haar antwoord: ‘Nee mam, ik heb gewoon niet altijd zin om te kletsen.’

Fluisteren

Totdat ik een week geleden iets opmerkelijks hoorde. Ik liep naar mijn dochters kamer, omdat ik wat wilde vragen, maar net voordat ik wilde aankloppen, hoorde ik haar praten. Ze fluisterde en hoewel ik eerst niet hoorde wat ze zei, hoorde ik daarna weldegelijk: ‘Morgen kan niet, want dan is mama thuis. Maar misschien kan ik naar jou komen, ben jij wel alleen?’

Ik wist niet wat ik hoorde. Opeens vielen alle puzzelstukjes in elkaar: mijn dochter was stiekem aan het daten. Daarom was ze zo gesloten en ontweek ze me opeens. Ik liep weer naar beneden, want ik was bang dat ik zou uitvallen. Beneden liet ik het even bezinken. Ik was teleurgesteld in mijn dochter, maar ergens wist ik ook dat dit niet allemaal aan haar lag. Had ik dit niet zelf veroorzaakt?

Daten met een jongen van school

Een dag later confronteerde ik mijn dochter met wat ik had gehoord. Haar eerste reactie was boosheid; ik had haar afgeluisterd en geen privacy gegeven. Toen ik zei dat ik het per ongeluk hoorde en vroeg wie ze aan de telefoon had, kwam na een lange aarzeling het hoge woord eruit. Ze is al een tijdje aan het daten met een jongen van haar school, hij zit een klas boven haar.

Ik reageerde eerst een beetje boos, zei dat ik haar dat had verboden. Toen zei ze dat dat niet eerlijk was; al haar vriendinnen hadden al wel dates gehad of zelfs al een vriendje. Waarom gunde ik haar dat niet? Ik vertelde haar dat het daar niet om ging, dat ik haar alleen maar wilde beschermen. Toen zei ze dat niet elke jongen slecht is en ze deze jongen heel erg leuk vond.

Slechte moeder

Ik vroeg wat ze allemaal al hadden gedaan. Volgens haar was het alleen bij zoenen gebleven en wilde ze zelf nog helemaal niet verder. En hij respecteerde dat. Na ons gesprek besefte ik me hoeveel ik hiervan had gemist, puur doordat mijn dochter het mij niet durfde te vertellen. Toen voelde ik me toch een slechte moeder. Mijn dochter, die altijd alles vertelde, loog tegen mij, omdat ze bang was voor mijn reactie.

Ik besloot dat het anders moest en praatte nog een keer met mijn dochter. Ik vertelde haar dat ik ervan baalde dat ze dit niet met mij durfde te delen. Maar ik zag in dat ik haar probeerde te beschermen, maar dat het beter was om haar te vertrouwen. Want het is een topmeid, die ik hopelijk goed genoeg heb opgevoed om haar grenzen aan te geven. Nu kletsen we eindelijk weer samen, over die leuke jongen.”

Laura (41): ‘Ik heb spijt dat ik mijn zoon Viktor (9) alleen thuis heb gelaten’