Zoon (17) laten oppassen op dochter (8)? ‘Het is het onze keuze als ouder om kinderen te nemen’
Onlangs deelden we op onze Facebookpagina het dilemma van Laura (43). Zij vroeg zich af: “Kan ik van mijn zoon (17) verwachten dat hij op mijn dochter (8) past als ik werk?” Hier hadden maar liefst meer dan 1500 lezers een mening over.
We delen een greep uit de reacties.
Oppassen op dochter?
Laura is een paar maanden geleden voor de tweede keer gescheiden en sinds kort werkt ze fulltime. “Twee dagen per week werk ik thuis en kan ik nog snel heen en weer naar school om mijn dochter op te halen. De andere drie dagen zet ik mijn zoon als oppas in.
Hij is het er niet mee eens en zegt dat hij in die uren leuke dingen zou kunnen doen. Natuurlijk zou ik ook liever een oppas willen, maar ik heb daar geen geld voor en op de naschoolse opvang is geen plek. Zeurt mijn zoon? Of ben ik diegene die er te makkelijk over denkt?”
Lees hier het hele verhaal van Laura, mocht je het hebben gemist. Dit zijn jullie adviezen voor Laura:
1. Onze keuze als ouder
“Nou, ik vraag een van mijn zonen zo nu en dan wel eens een uurtje hier of daar, maar ze standaard als oppas vragen? Nee hoor, ze hebben hun hobby’s, vrienden, huiswerk, stage, bijbaan en/of sport. Daarbij is het onze keuze als ouder om kinderen te nemen en daarnaast ook nog allebei te werken.” – Angelina
2. Middagen thuis
“Kun je niet aan je baas vragen of het een optie is om vier ochtenden op kantoor te werken en vier middagen thuis, zodat je zoon maar één dag hoeft op te passen? En wellicht is je werk flexibel en kun je iedere dag iets minder werken en dan in de avond of weekend dat inhalen. Als de klus maar geklaard is, toch? Dit is natuurlijk wel volkomen afhankelijk van het werk dat je doet.” – Nanine
3. Financiële gevolgen
“Ik zou als ik jou was bij hem aangegeven dat jij ook die uren minder kan werken, maar wat dat voor financiële gevolgen heeft. Het moet komen uit de lengte of de breedte. Zijn zusje is 8 jaar, dat is niet echt een leeftijd van continu bezighouden.” – Monique
4. Op sleeptouw nemen
“Voor jou is drie keer drie uur misschien niet veel, maar voor een jongen van 17 jaar wel. Hij heeft ook gewoon dingen die hij wil doen en dan vind ik niet dat je hem zomaar neer kan zetten als oppas, zonder te vragen of hij dat eigenlijk wel wil. Uiteindelijk is het jouw verantwoordelijkheid en niet dat van hem.
Ik zie het zo vaak als ik buiten ben, kinderen die hun broertje of zusje op sleeptouw mee moeten nemen. En ik merk dat die kinderen dat vaak niet eens leuk vinden. Zij willen gewoon met hun eigen vrienden iets doen en niet steeds op hun broertje of zusje moeten letten. En dat allemaal omdat ouders geen tijd hebben of het maar makkelijk vinden zo, zonder te kijken of ze het eigenlijk wel leuk vinden.” – Kimberley
5. Kindermishandeling
“Dayenne, wat ben ik dan blij met jou, dat je minimaal twee dagen per week op je broertje en zusje past, zodat je moeder kan werken. Ik ben trots op jou, want zo te lezen in de reacties valt dat bijna onder kindermishandeling.” – Mireille
6. Vanuit ons een vraag, voor hen een keuze
“Ik denk dat ik er net zo naar zou kijken als bij de opa’s en oma’s: oppassen is vanuit ons een vraag en een keuze voor hen. Ik vind dat het leuk moet zijn en blijven, en dat het geen verplichting is. Ze zijn niet bij ons ‘in dienst’. Je kunt overleggen in de familie, zoonlief kan misschien een keer oppassen en wellicht zijn er vrienden die kunnen helpen. Ik heb niet gelezen hoe het met de vader zit? – Daisy
7. Vroeger
“Vroeger pasten de oudste kinderen uit het gezin op de jongsten. Met 15 jaar kwam je van school en ging je fulltime aan het werk. Dat moeten we ook niet meer willen, maar recht hebben op vrije tijd en leuke dingen doen? Nee, daar is de situatie helaas niet naar. Mijn moeder was jong weduwe. De helft van het geld van mijn bijbaantje in mijn studietijd ging in de gezinspot. Dat deed ik zelf, omdat mijn moeder zorgde dat het eten op tafel stond.” – Tjitske
8. Meer dan een werkdag
“Ik vind 9 uur per week best veel, dat is meer dan een werkdag. Misschien kan je het ook zo behandelen en hem ervoor betalen. Misschien niet zoveel als een bijbaan bij de Albert Heijn, maar toch een leuk uurbedrag. En maak hem deelgenoot van het probleem: wat zou hij doen als hij in jouw situatie zat? Misschien komt hij wel met een hele creatieve oplossing. Ik zou ook je dochter aangemeld houden voor de BSO, dan is er meer uitzicht voor je zoon dat dit een tijdelijke situatie is.” – Alina