Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen 14 jan 2024, 09:07

Leestijd: 3 minuten

Had ik maar nooit… ‘Gedacht dat de depressie van mijn dochter wel mee zou vallen’ 

In de rubriek Had ik maar nooit… komt elke week een moeder aan het woord met spijt. Of ze nou spijt heeft van flesvoeding, een abortus of het moederschap. Deze moeders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is spijt van hun aanpak als moeder.

Deze week spreken we met Jeanette (44). Jeanette heeft spijt dat ze dacht dat de depressie van haar dochter wel mee zou vallen.

“Mijn dochter Summer (nu 15) was altijd een vrolijke meid. Ze had veel vriendinnen, deed het goed op school en deed vaak leuke dingen. Toen ze vorige winter opeens wat down overkwam, maakte ik me eigenlijk geen zorgen. Ze was vast moe, zoals iedereen in de winter. Ik probeerde haar op te peppen en verder liet ik haar vooral haar eigen ding doen.

Down

Na een paar weken merkte ik dat er geen verandering kwam in haar gedrag. Ze was nog steeds down. Waar ze eerder, zeker in het weekend, wat leuks ging doen met haar vriendinnen, bleef ze nu liever thuis op haar kamer. Ook zag ik dat haar schoolprestaties achteruit gingen. Iets wat heel gek was, want Summer had altijd de hoogste cijfers. Toen ik vroeg wat er aan de hand was, zei ze dat ze depressief was. Ik nam dat allesbehalve serieus. Hoe kon je met zo’n leuk leven nu depressief zijn?

Niet aanstellen

Ik ben opgevoed met het idee van dat je je niet moet aanstellen. Hup, gewoon doorgaan en uiteindelijk komt het wel weer goed. Zo deed ik dus ook tegen Summer. Als ze aangaf, dat het even niet ging en dat ze niet naar school wilde, dan zei ik dat ze het eerst maar gewoon moest gaan proberen. Ging het niet? Dan kon ze altijd nog naar huis komen.

Opgesloten in badkamer

Na een paar maanden zag ik dat het steeds slechter met haar ging. Op het moment dat ze zichzelf huilend in de badkamer opgesloten had, toen schrok ik. Ze gaf namelijk aan dat ze geen zin had om te praten, ze wilde liever gewoon dood. Ik kon er niet bij. Een meisje van veertien jaar dat dood wilde? Mijn vrolijke dochter? Hoe kon dat nu ineens.

Erg depressief

In de vele gesprekken met haar vader en mij vertelde Summer dat ze al maandenlang depressief was. Het lukte haar maar niet om eruit te komen. School, haar vriendinnen, haar leven, het interesseerde haar allemaal niet meer. Het enige wat ze wilde, was rust. Ze werd nergens meer blij van en zag niets meer positief in.

Spijt

Wat had ik veel spijt. Ik had de depressie van mijn dochter vanaf de eerste seconde serieus moeten nemen. Ik had geen idee dat ze zich zó slecht voelde. Daarna hebben we direct hulp ingeschakeld en inmiddels zit ze al een aantal maanden aan de antidepressiva en heeft ze tegelijkertijd elke week een gesprek met een psycholoog. Ik zie dat het haar helpt en beetje bij beetje krijgt ze haar levensvreugde weer terug. Hopelijk lukt het haar om er helemaal uit te komen, dat is het enige wat ik nu voor haar wil.”

Had ik maar nooit… ‘Het geheim van mijn dochter doorverteld’