Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen Vandaag, 11:02

Leestijd: 3 minuten

Had ik maar nooit… mijn dochter op Snapchat laten gaan

Toen Carla (42) haar dochter Eva (12) voor het eerst over Snapchat begon, leek het onschuldig. Ze had nooit gedacht dat een simpele app zoveel impact zou hebben op haar gezin.

“Eva liet me geregeld zien hoe ze met haar vriendinnen foto’s maakte met gekke filters. Ik zag alleen maar vrolijke meisjes die plezier hadden. Dus toen ze vroeg of ze het ook mocht gebruiken, zei ik ja. Alle vriendinnen hadden het al, zei ze. Ik wilde haar niet buitensluiten. Had ik toen geweten wat erachter zat, dan had ik er langer over nagedacht.

Waarschuwing bleek terecht 

In het begin leek er niets aan de hand. Ik hoorde Eva giechelen met haar vriendinnen, zag selfies voorbij komen met hondenoren en regenboogtongen, en dacht: dit is onschuldig. Maar toen ik het aan mijn zus vertelde, kreeg ik een waarschuwing: ‘Hou het in de gaten, want er kan meer gebeuren dan je denkt.’

Die waarschuwing bleek terecht. Toen ik het voorzichtig bij Eva navroeg, kwam de waarheid naar boven. Ze had contact met mannen die ze helemaal niet kende. En het bleef niet bij berichtjes. Ze kreeg foto’s toegestuurd die absoluut niet geschikt zijn voor kinderen van twaalf. Het ging van speels en onschuldig ineens naar een wereld waarvan ik hoopte dat mijn dochter die nog lang niet zou kennen. Ik was geschrokken, boos en voelde me vooral ontzettend machteloos. Ik wist niet hoe ik dit moest stoppen.

Schuldgevoel

Ik worstelde vooral met schuldgevoel. Ik dacht: dit is mijn fout. Ik heb haar hieraan blootgesteld. Ik had me beter moeten verdiepen in die app. Ik wilde gewoon een leuke, moderne moeder zijn die meegaat met de tijd. Maar ik had niet door hoe kwetsbaar kinderen zijn in die online wereld. Snapchat leek zo onschuldig, maar het kan in een paar klikken een heel andere kant opgaan.

Dat gevoel liet me niet los. ’s Avonds lag ik vaak wakker, piekerend over wat er nog meer kon gebeuren. Ik wilde haar beschermen, maar ik voelde ook dat ik niet overal grip op had. Dat was misschien nog wel het moeilijkst: het idee dat ik niet alles kan tegenhouden.

Duidelijke afspraken

Na veel gesprekken met Eva besloot ik het niet bij angst te laten. Ik zocht manieren om samen afspraken te maken. Eva begrijpt nu beter dat je voorzichtig moet zijn. Ze praat op Snapchat alleen nog met mensen die ze echt kent en we hebben duidelijke regels gemaakt over wat ze wel en niet kan delen. Ook hebben we afgesproken dat ze altijd naar me toe kan komen als er iets gebeurt wat ze niet vertrouwt.

Toch blijft het spannend. Ik kan haar niet de hele dag controleren. Ik wil dat ze leert omgaan met sociale media, maar zonder dat ze in de valkuilen stapt die ik nu zelf heb gezien.

Harde les

Als ik de tijd kon terugdraaien, had ik gezegd: wacht nog even, je bent er nog niet klaar voor. Ik zie nu dat twaalf eigenlijk nog heel jong is voor zulke apps. Het is een harde les voor mij als ouder: technologie lijkt vaak onschuldig, maar brengt risico’s met zich mee die je pas ziet als het te laat is.”

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.

Meer verhalen over Had ik maar nooit… lezen?

• Had ik maar nooit… Een kortpittig kapsel genomen toen ik moeder werd
• Had ik maar nooit… Zo snel voor een scheiding gekozen
• Had ik maar nooit… Zoveel druk op mezelf gelegd tijdens het opvoeden