Had ik maar nooit… alle schulden van mijn ex afbetaald
In de rubriek Had ik maar nooit… komt elke week een moeder aan het woord met spijt. Of ze nou spijt heeft van flesvoeding, een abortus of het moederschap. Deze moeders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is spijt van hun aanpak als moeder.
Deze keer spreken we met Chiara (36). Chiara heeft spijt dat ze alle schulden van haar ex heeft afbetaald.
“Toen ik ruim twee jaar geleden verliefd werd op Sidney, dacht ik: eindelijk iemand die me ziet, die ook goed is voor mijn kind. Hij was lief, charmant en zorgzaam. Eén minpuntje: hij had een flinke schuld. Maar toch besloot ervoor te gaan.
Niet op zoek naar relatie
Toen ik Sidney leerde kennen, was ik eigenlijk helemaal niet op zoek naar een relatie. Ik had mijn handen vol aan mijn zoontje van negen en het verwerken van de relatie met zijn vader, die uiteindelijk niet de man bleek te zijn die ik nodig had. Maar Sidney? Hij was anders. Lief, zorgzaam en grappig. En hij deed geen moment moeilijk over het feit dat ik al moeder was. Sterker nog, hij ging meteen leuk met mijn zoontje om.
In de schulden
Hij was eerlijk vanaf het begin: hij zat in de schulden. Hij had een schuld van maar liefst € 30.000. Een berg die me normaal gesproken zou afschrikken, maar ik dacht: eerlijkheid is een goed begin. Hij vertelde dat het door verkeerde keuzes kwam, een oude relatie en wat ondernemersrisico’s. En ik geloofde hem. Sterker nog: ik wilde hem helpen.
Grote fout
Ik weet nu: dat was mijn grote fout. In het begin was het ‘samen de schouders eronder’. We maakten overzichten, planden budgetten, ik betaalde steeds nét dat beetje extra: een maandje boodschappen, een aflossing hier en een lening daar. Voor ik het wist, was het project geworden. Twee jaar lang leefden we zuinig, werkte ik extra uren en liet ik vakanties schieten. Ik heb denk ik meer dan de helft van zijn schuld afbetaald. Alles voor ‘onze toekomst’, zoals hij het noemde.
Schuld afgelost
En toen was de schuld afgelost. Alles stond netjes op nul. Ik dacht dat toen ons leven samen pas écht kon beginnen, maar twee maanden daarna zei hij dat hij ‘even ademruimte nodig had’. Dat hij wilde nadenken over zijn toekomst. Ik voelde het al aankomen, maar ik bleef hopen dat hij terug zou komen. Tot ik via via hoorde dat hij inmiddels met een ander aan het daten was. Iemand zonder kinderen.
Puinhoop opruimen
Ik voelde me zó stom. Zó gebruikt. Mijn vriendinnen zeiden het nog: ‘Waarom moet jij zijn puinhoop opruimen?’ Maar ik dacht dat het liefde was. Ik dacht dat dit was wat je doet als je voor iemand kiest. En weet je wat het ergste is? Hij heeft er nooit écht spijt van getoond. Geen excuses. Geen ‘wat heb ik je aangedaan’. Alleen maar: ‘Ik ben je dankbaar voor alles, maar ik moet verder.’
Vanuit liefde
Ik ben niet trots op deze domme actie, maar ik schaam me er ook niet meer voor. Want ik weet nu: ik deed het vanuit liefde. En wat hij ermee heeft gedaan, zegt meer over hem dan over mij. Leerzaam was het zeker, dit nooit meer.”
* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.
Meer verhalen over Had ik maar nooit… lezen?
- Had ik maar nooit… Een kortpittig kapsel genomen toen ik moeder werd
- Had ik maar nooit… Zo snel voor een scheiding gekozen
- Had ik maar nooit… Zoveel druk op mezelf gelegd tijdens het opvoeden