Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen Gisteren, 09:02

Leestijd: 3 minuten

Had ik maar nooit… het spaargeld van mijn kind in crypto gestopt

In de rubriek Had ik maar nooit… komt elke week een moeder aan het woord met spijt. Of ze nou spijt heeft van flesvoeding, een abortus of het moederschap. Deze moeders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is spijt van hun aanpak als moeder.

Deze keer spreken we met Carolina (41). Ze heeft spijt dat ze het spaargeld van haar kind in crypto heeft gestopt. 

“Het begon met goede bedoelingen, echt waar. Mijn zoontje Milo kreeg op zijn zesde een flink bedrag van zijn opa: 6000 euro, speciaal voor later. Zo kon hij geld bijleggen bij een rijbewijs, studie, eerste huis, noem maar op. We hadden het apart op een spaarrekening gezet, zoals iedereen dat doet. Maar ik dacht: het kan beter.

In de ban van crypto

Ik was net een paar maanden helemaal in de ban van crypto. Ik zat tot diep in de nacht filmpjes te kijken, podcasts te luisteren en grafieken te analyseren. Iedereen zei: ‘Als je nu instapt, zit je over vijf jaar op een berg geld.’

En ergens dacht ik: waarom zou ik het geld van Milo daar niet in stoppen? 6000 euro op een gewone spaarrekening levert praktisch niks op. In crypto kon het misschien verdubbelen. Of meer. En dan zou ik later kunnen zeggen: ‘Kijk eens jongen, mama heeft jouw geld voor je laten groeien.’

Verspreiden over meerdere coins

Dus ik haalde het geld van zijn rekening en zette het over. Niet alles in één munt, nee hoor. Ik had het verspreid. Eén klein deel in bitcoin, en de rest in andere kleinere coins, die volgens Twitter the next big thing zouden worden.

Het ging in het begin ook goed. In de eerste maanden zag ik het bedrag groeien. Ik zat met een trots gevoel op m’n telefoon te kijken. ‘Kijk mij eens een slimme moeder zijn.’ Maar toen kwam de dip. Eerst een daling van 20 procent. Toen 40. En daarna leek alles in te storten. Ik probeerde nog rustig te blijven, maar het herstel kwam niet. Integendeel, binnen een paar weken was het bedrag gehalveerd.

De hoop is vervlogen

En het werd erger. Sommige munten gingen bijna weer naar nul. Ik bleef nog even hangen met de gedachte: ‘Misschien komt het ooit terug.’ Maar die hoop is inmiddels allang vervlogen. Er staat nu nog net iets meer dan 1300 euro op. Van de oorspronkelijke 6000 euro.

Ik heb het nog aan niemand verteld. Mijn man weet alleen dat het in crypto zit, maar niet hoeveel ervan verdampt is. Ik durf het hem ook niet te zeggen. Want het is natuurlijk míjn fout.

Eigen ego 

En het gaat me niet eens om het geld. Het gaat om wat het symboliseert. Dit was geld dat níet van mij was. Dit was een cadeau van opa aan kleinzoon. Geld dat veilig had moeten blijven liggen. Voor later en niet voor mijn experiment. En weet je wat het pijnlijkst is? Dat ik mezelf voor de gek hield. Ik zei dat ik het voor Milo deed, maar eerlijk: het ging om mijn eigen ego. Ik wilde mezelf bewijzen, de slimme moeder zijn. De vrouw die de boel net even slimmer regelt dan de rest.

Ik heb inmiddels besloten om het geld zelf aan te vullen. Het duurt even, maar het móet goedkomen. Ik heb nu weer een aparte rekening geopend, mét automatische overboeking. Geen risico meer, geen snelle winst, maar gewoon: zekerheid.”

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.

Meer verhalen over Had ik maar nooit… lezen?

• Had ik maar nooit… Een kortpittig kapsel genomen toen ik moeder werd
• Had ik maar nooit… Zo snel voor een scheiding gekozen
• Had ik maar nooit… Zoveel druk op mezelf gelegd tijdens het opvoeden