Wilma Groothuis Ouderschap 8 jun 2023, 15:04

Leestijd: 4 minuten

Wat als ik meer van mijn ene kind houd dan van mijn andere? Psycholoog geeft advies

Opvoeden blijft een lastige kwestie. Elke ouder heeft vragen hoe hij iets het beste kan aanpakken. Daarom stellen we elke week een vraag aan een expert. Deze week geeft psycholoog Karlijn Wassen antwoord op de vraag: wat als ik meer van mijn ene kind houd dan van mijn andere?

“Laat ik vooropstellen dat het zeker kan voelen dat jij meer van je ene kind houdt dan van je andere kind”, vertelt Wassen. “Er is alleen een verschil tussen dat je van iemand houdt als persoon en dat je bepaald gedrag wel of niet fijn vindt. Dat kan een beetje verwarrend zijn, omdat we soms ‘houden van’ verwisselen met iets dat wij vervelend vinden.

Wat betekent liefde?

Ik begin altijd met de vraag: wat betekent liefde voor jou? En dan niet alleen in zijn algemeenheid, maar hoe heb jij daar zelf betekenis aan leren geven door jouw ouders? Hoe hebben zij dat aan jou meegegeven? Als jij als kind nooit ervaarde dat jouw ouders er zijn als je ze nodig hebt, dan kom je op bepaalde pijnpunten, ik noem ze ook wel pijnknoppen. Ieder kind is uniek, heeft een eigen karakter en een eigen persoonlijkheid. Het ene kind weet beter op jouw knoppen te drukken dan het andere kind. Dat kan denk ik nog wel eens verward worden met liefde, want je kan je meer aangetrokken voelen tot of een betere band hebben met het ene kind dan met het andere, omdat diegene niet of minder vaak op jouw knoppen drukt.

Het is dus normaal dat je met het ene kind meer hebt dan met het andere, maar het is wel je eigen verantwoordelijkheid om je bewust te zijn dat het waarschijnlijk te maken heeft met je eigen knoppen, je eigen triggers. Daardoor kan het zijn dat je denkt dat je van het ene kind meer houdt dan van het andere. Een kind gaat natuurlijk nooit bewust op die knoppen drukken, maar het ene kind is misschien in zijn gedrag meer een spiegel van jou dan het andere kind, wat weer invloed heeft op jullie band.

Minder belangrijk voelen

Het is dus niet erg dat je meer naar je ene kind toetrekt dan naar je andere kind, zolang de kinderen daar geen last van hebben. Je moet erover waken dat er een dynamiek ontstaat waarin het andere kind in de gaten heeft of voelt dat hij of zij er minder toe doet. Dat hij voelt dat hij minder belangrijk is of minder gewaardeerd wordt. Daardoor ben jij namelijk minder in staat om te werken aan een veilige en fijne band met je kind.

Want wat gaat een kind doen die zich niet gezien en gehoord voelt? Waarschijnlijk wordt hij jaloers en gaat op een negatieve manier aandacht trekken, om zo toch ergens de bevestiging te krijgen dat hij of zij net zo goed belangrijk voor je is. En dat wordt lastiger, want een kind dat vervelend en irritant is, drukt weer op de knoppen, waardoor jij juist gefrustreerd raakt. En als jij die frustratie voelt, is het lastig om een liefdevolle hand uit te steken.

Het is absoluut schadelijk als het ene kind merkt dat papa of mama meer houdt van hem of haar of van het broertje of zusje. Het kan namelijk echt een beeld creëren bij een kind dat hij er niet toe doet en dat hij niet goed genoeg is. We hebben naast onze basisbehoeften als eten en drinken nog een basisbehoefte en dat is je gewaardeerd en geliefd voelen. Als je dat gevoel dus niet vanuit je ouders krijgt, is dat ondragelijk en dan gaat hij of zij er alles aan doen om dat gevoel wel te krijgen.

Wat moet je doen als je dit gevoel herkent?

Laat ik vooropstellen dat alle gevoelens oké zijn, dus ook het gevoel dat je meer liefde ervaart voor het ene kind dan het andere. Het is vaak nog een taboe om hierover te praten. Wat ik meegeef in de praktijk, is om dit als een gevoel te zien. Laat het dus toe. Vaak als je tegen jezelf zegt dat je iets niet mag doen, ga je het juist onbewust doen. Dus als jij denkt: ik mag mijn ene kind niet fijner vinden in zijn gedrag dan mijn andere kind, dan ga je onbewust dat kind nog fijner vinden dan het andere, omdat je dat gevoel probeert te onderdrukken.

Het helpt dus om het gevoel te erkennen. Laat het er zijn en ga op ontdekkingstocht. Waardoor komt het dat ik dit voel? Komt het doordat het ene kind meer op mijn pijnpunten drukt dan het andere? En dat ik dus door het andere kind minder getriggerd word en daardoor fijnere momenten heb. Als je dit kunt ontdekken, kun je hier ook wat aan veranderen. Dan ontdek je dat je waarschijnlijk gevoelsmatig evenveel van allebei je kinderen houdt.

Het is belangrijk om meer verbinding op te zoeken en te investeren in de band met het kind. Kijk bijvoorbeeld naar de fijne eigenschappen en ga samen meer tijd doorbrengen. Probeer hem of haar het gevoel te geven dat hij of zij net zo belangrijk voor je is en dat er geen verschil is tussen jouw kinderen. Geef positieve aandacht en kijk door een positieve bril. Want dat die pijnpunten worden geraakt, is jouw verantwoordelijkheid en niet dat van je kind.”

Wat als mijn puber een meeloper is? Opvoedkundige Tischa Neve geeft advies