Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen Vandaag, 13:02

Leestijd: 3 minuten

Opgebiecht: ‘Achteraf gezien ben ik te oud moeder geworden’ 

Op haar 47ste is Roos (48) bewust alleenstaande moeder geworden. Ze wilde niets liever dan een baby. Sommigen waarschuwden haar al, met dat het zwaar zou zijn. Niet alleen op die leeftijd, maar ook om alles alleen te doen. “Maar ik wuifde dat altijd weg. Ik dacht: ik ben fit, ik red me wel.”

“Nu, een jaar later, kan ik eerlijk zeggen dat het me zwaarder valt dan ik ooit had gedacht. En dat doet pijn om toe te geven. Want ik ben ontzettend dankbaar dat ik moeder mag zijn, maar ik moet ook eerlijk zijn naar mezelf: het is heftig. Fysiek, emotioneel, mentaal… alles. 

Pittig herstel

Het herstel van de bevalling was een eerste klap. Ik had nooit verwacht dat mijn lichaam er zó lang over zou doen om te herstellen. Bij vrouwen van dertig zie je dat ze na een paar weken alweer bruisen van energie. Bij mij duurde het maanden. Ik was uitgeput, mijn rug deed pijn en ik had moeite om weer op kracht te komen. En dat terwijl je tegelijkertijd dag en nacht voor een baby moet zorgen. Er is geen pauze. Geen moment om even bij te komen.

De korte nachten breken mij nog steeds op. Slapen is een luxe geworden. Ik dacht dat ik dat wel aankon, want ik had altijd al weinig slaap nodig. Nou, dat dacht ik dus verkeerd. Als je ouder bent, herstel je gewoon minder snel. Een paar nachten slecht slapen voelt alsof je weken moet bijkomen. En als je dan overdag ook alles alleen moet doen, van luiers tot flessen tot eindeloze wasmanden, dan vraag je je soms echt af: waar ben ik aan begonnen?

Trots

Toch is er ook trots. Ik kijk naar mijn dochter en denk: jij bent het mooiste dat me ooit is overkomen. Ik heb er geen seconde spijt van dat ik moeder ben geworden. Maar ik ben realistischer geworden. Ik snap nu wat mensen bedoelden toen ze zeiden dat het zwaar zou worden. Ik ben niet meer de jongste en dat voel ik elke dag. Als ik moeders van midden dertig zie op straat, fris en energiek, denk ik soms: had ik het toen maar gedaan. Maar toen was mijn leven daar gewoon nog niet klaar voor.

Ik probeer lief te blijven voor mezelf. Niet te streng. Want ja, het is zwaar, maar dat maakt het niet minder bijzonder. Alleen, eerlijk is eerlijk: als ik de klok terug kon draaien, had ik het misschien iets eerder geprobeerd. Nu moet ik toegeven dat ik soms te oud ben om zo jong moeder te zijn.”

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.

Meer Opgebiecht verhalen lezen?

• Opgebiecht… Ik kan niet wachten totdat mijn zoon het huis uitgaat 
• Opgebiecht… De kinderbijslag gebruik ik voor mezelf  
• Opgebiecht… ‘Mijn man denkt dat ik iedere maand 1000 euro spaar, maar ik maak alles op’
• Opgebiecht… ‘Ik maak het huiswerk en de werkstukken van mijn zoon (14)’