Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen Gisteren, 09:01

Leestijd: 3 minuten

Opgebiecht… ik had echt veel eerder moeten scheiden 

In de rubriek Opgebiecht… komt er elke week een moeder of vader aan het woord met iets wat zij willen opbiechten. Of ze nou iets is over vroeger, over hun kind of over het ouderschap. Deze ouders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is dat ze iets willen opbiechten.

Deze week spreken we met Lonneke (38). Achteraf gezien had ze veel eerder moeten scheiden. Ze heeft namelijk eindelijk zichzelf weer teruggevonden.

“Ik weet nog goed hoe het begon: een mooie relatie, vol plannen en dromen. Maar na een tijdje veranderde dat langzaam. Er kwam afstand, minder communicatie en een groeiend gevoel van onvrede. Niet dat het een drama was met ruzies of heftige conflicten, maar het was alsof ik steeds minder mezelf werd.

Geen gebroken gezin

Jarenlang heb ik gedacht: dit hoort erbij, het is nu eenmaal niet altijd rozengeur en maneschijn in een huwelijk. Ik bleef hopen dat het beter zou worden, dat het weer leuk zou zijn en dat het zou veranderen. Maar het gebeurde niet. Ik bleef hangen in het gevoel dat ik er niet toe deed, dat mijn behoeften niet belangrijk waren.

En ondertussen dacht ik aan mijn kinderen. Ik wilde ze geen gebroken gezin geven, ik wilde ze een stabiele thuisbasis bieden. Dus ik bleef. Ook al voelde ik me soms leeg en moe, en verlangde ik naar iets anders.

Onrustig

Wat ik toen niet zag, is dat mijn ongelukkigheid ook effect had op mijn kinderen. Kinderen voelen het als er spanning is, ook al probeer je het te verbergen. Ze merken als mama niet gelukkig is en dat maakt ze onrustig. Pas toen ik echt instortte, lichamelijk en geestelijk, begon ik na te denken over mijn keuzes. Het was een dieptepunt, maar ook het begin van mijn bewustwording. Ik moest veranderen, voor mezelf en voor mijn kinderen.

Het besluit om te scheiden was niet makkelijk. Angst, onzekerheid en twijfel kwamen voorbij. Hoe zou het gaan met de kinderen? Hoe zouden vrienden en familie reageren? Zou ik het financieel redden? Maar het voelde ook als een enorme bevrijding, een kans om mezelf terug te vinden.

Beste keuze om te scheiden

Nu, anderhalf jaar later, weet ik dat het de beste keuze was. Ik voel me veel meer mezelf. Ik kan lachen, genieten en dat zie ik terug bij mijn kinderen. We hebben een nieuwe balans gevonden, waarin iedereen zichzelf kan zijn. Natuurlijk zijn er nog moeilijke momenten en het is soms eenzaam. Maar ik ben trots dat ik de stap heb gezet, dat ik voor mezelf heb gekozen.

Als ik terugkijk, denk ik vaak: had ik maar veel eerder die stap gezet om te gaan scheiden. Dan had ik jaren niet zo hoeven worstelen, had ik mezelf en mijn kinderen een hoop pijn kunnen besparen. Maar het belangrijkste is dat ik nu hier ben.”

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.

Meer Opgebiecht verhalen lezen?

• Opgebiecht… Ik kan niet wachten totdat mijn zoon het huis uitgaat 
• Opgebiecht… De kinderbijslag gebruik ik voor mezelf  
• Opgebiecht… ‘Mijn man denkt dat ik iedere maand 1000 euro spaar, maar ik maak alles op’
• Opgebiecht… ‘Ik maak het huiswerk en de werkstukken van mijn zoon (14)’