Mirthe Diemel Persoonlijke verhalen 9 aug 2025, 11:02

Leestijd: 3 minuten

Opgebiecht: ‘Ik had geen zin in de bruiloft van mijn achterneef, dus loog ik over de oppas’

In de rubriek Opgebiecht… komt er elke week een moeder of vader aan het woord met iets wat zij willen opbiechten. Of het nou iets is over vroeger, over hun kind of over het ouderschap. Deze ouders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is dat ze iets willen opbiechten. Deze week spreken we met Rosalie (39), die haar snor drukte tijdens de bruiloft van haar achterneef door te zeggen dat ze geen oppas had.

“Het voelde een beetje lullig, dat geef ik meteen toe. Maar toen de uitnodiging binnenkwam voor het avondfeest van de bruiloft van mijn achterneef, merkte ik meteen hoe mijn hele lijf protesteerde. Niet omdat ik hem iets misgun – hij is ongetwijfeld dolgelukkig met zijn kersverse vrouw – maar vooral omdat ik gewoon écht geen zin had.

Uitnodiging voor bruiloft

Om eerlijk te zijn: ik zie hem nauwelijks. Misschien één keer in de paar jaar op een grote familiereünie, waar we elkaar een hand geven, een paar beleefde zinnen uitwisselen en het daarbij blijft. We hebben verder geen band. En toch stonden mijn partner en ik op de lijst voor de bruiloft. Niet voor de ceremonie of het diner, nee, alleen het avondfeest. Muziek, drankjes, hapjes, dansvloer. Je kent het wel.

Oppas regelen

Normaal zou ik m’n schouders ophalen en denken: ach, het is maar een avondje. Maar toen ik las dat het zonder kinderen was, begon het in mijn hoofd meteen te draaien: oppas regelen. Wie kan er? Hoe laat moet ze komen? Hoe lang blijft ze? Wat doen we als één van de kinderen wakker wordt?

Druk maken

En toen dacht ik: waarom zou ik me hier überhaupt druk over maken? Want voor wie doen we het eigenlijk? Niet voor mezelf – ik zou er waarschijnlijk de hele avond staan met een glas lauwe wijn in mijn hand, moe van de dag, ongemakkelijk pratend met vage familieleden die ik amper ken. Niet voor mijn partner, die is al niet dol op dat soort avonden en zag er al minstens zo tegenop als ik. En niet voor mijn kinderen, al zouden zij het niet eens in de gaten hebben, omdat het na bedtijd was.

Afgemeld voor bruiloft

Ik besloot het simpel te houden. Want eerlijk is eerlijk, ik durfde het ook niet écht op te biechten. Dus toen ze vroegen of we erbij zouden zijn, stuurde ik een vriendelijk berichtje terug. “Wat jammer, we krijgen de oppas die avond helaas niet geregeld. We hadden graag bij jullie bruiloft willen zijn. Heel veel plezier alvast!”

Joggingbroek

En dat was dat. Geen moeilijk gedoe, geen verdere uitleg, geen vragen. Het was een perfect excuus, want iedereen met kinderen weet hoe het kan lopen met oppasgeregel. De avond van de bruiloft zaten mijn man en ik samen op de bank, in joggingbroek, met een bord pasta op schoot. De kinderen lagen boven te slapen, ik keek eindelijk eens een aflevering van een serie die al weken op me lag te wachten, en het voelde zóveel fijner dan ergens staan waar ik eigenlijk niet wilde zijn. Ha, ik zou het zó weer doen.”

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.

Meer Opgebiecht verhalen lezen?

• Opgebiecht… Ik kan niet wachten totdat mijn zoon het huis uitgaat 
• Opgebiecht… De kinderbijslag gebruik ik voor mezelf  
• Opgebiecht… ‘Mijn man denkt dat ik iedere maand 1000 euro spaar, maar ik maak alles op’
• Opgebiecht… ‘Ik maak het huiswerk en de werkstukken van mijn zoon (14)’

Opgebiecht… ik had echt veel eerder moeten scheiden